Για τον Αλέκο Γαϊτάνο ο Μαραθώνιος της Αθήνας, που έτρεξε την Κυριακή 8 του μήνα, ήταν ο 7ος στη σειρά που συμμετέχει και ο ίδιος έχει βάλει σκοπό να φτάσει τη δεκάδα των συμμετοχών στον αυθεντικό αγώνα.
Φέτος κάλυψε την απόσταση των 42 χιλιομέτρων και 195 μέτρων σε 3 ώρες 57 πρώτα 34 δεύτερα, δηλώνοντας ευχαριστημένος από το γεγονός ότι κατάφερε να πέσει κάτω από το όριο των 4 ωρών. «Το ατομικό μου ρεκόρ είναι 3 ώρες 46. Από τους 7 που έχω συμμετάσχει και έχω τερματίσει σε όλους, στους 5 έχω καταφέρει και είμαι κάτω από τις 4 ώρες, το οποίο είναι κάτι που σου δίνει ώθηση και για την επόμενη χρονιά να πάρεις μέρος», λέει στην «Α.Χ.» ο πρόεδρος του ΚΕΑΣ Φάρκαινα και από τους πρώτους υποστηρικτές του δρομικού κινήματος στο νησί μας. Μάλιστα μας τονίζει: «στον 1ο μαραθώνιο που είχα πάρει μέρος είχα κάνει 4 ώρες 11 πρώτα λεπτά, με τη χειρότερη επίδοση να είναι το 4.12 που είχα κάνει πριν τέσσερα χρόνια όταν είχα τρέξει μάλιστα άρρωστος».
Χαρακτηρίζει, όπως άλλωστε και όλοι οι δρομείς που έχουν δοκιμάσει έστω και μια φορά να τρέξουν από τον Μαραθώνα έως το Παναθηναϊκό Στάδιο, την κλασική διαδρομή ως τον δυσκολότερο μαραθώνιο, σημειώνοντας: «έχει παρατεταμένη ανηφόρα από το 14ο χιλιόμετρο έως το 31ο. Από την άλλη, φέτος, ήταν και η ζέστη. Τέσσερεις ώρες μέσα στον ήλιο, σίγουρα δεν είναι ό,τι καλύτερο. Γι’ αυτό άλλωστε βλέπουμε ότι δεν τον προτιμάνε οι ελίτ ξένοι αθλητές του μαραθωνίου».
Μεγάλο ρόλο θεωρεί ο Αλέκος Γαϊτάνος ότι παίζει η προετοιμασία που κάνει ένας αθλητής για να καταφέρει να φτάσει στην εκκίνηση στον Μαραθώνα και να μπορέσει να τερματίσει στο Παναθηναϊκό Στάδιο. «Ήμουν καλά προετοιμασμένος. Έκανα καλή διαχείριση στον αγώνα, δεν μου βγήκε ο χρόνος που ήθελα, αλλά δεν πειράζει. Φέτος σε 12 χιλιάδες αθλητές στον μαραθώνιο, ήμουν στους 2.900 πρώτους που τερμάτισαν», τονίζει, συμπληρώνοντας: «ο αγώνας είναι μία ημέρα. Όμως αυτό το αγώνισμα είναι θέμα προετοιμασίας. Εκεί είναι τα δύσκολα. Αν δεν είσαι καλά, να μην πας στην αφετηρία. Τις τελευταίες 7 εβδομάδες κάνω πολύ εντατική προετοιμασία. Κάθε φορά που φτάνω στο Παναθηναϊκό Στάδιο είναι μοναδική. Για τον κάθε άνθρωπο που τρέχει 42 χιλιόμετρα είναι ξεχωριστή στιγμή που δεν την ξεχνάει και κάθε φορά μοναδική με την ίδια αγωνία, περιμένεις να μπεις μέσα στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Νιώθεις ανακούφιση όταν φτάνεις και κατεβαίνεις την Ηρώδου Αττικού πριν μπεις στο Στάδιο. Μοναδικό συναίσθημα».
Στα 53 του χρόνια ο Αλέκος Γαϊτάνος θέλει να φτάσει τις 10 συμμετοχές στον αυθεντικό αγώνα. «Μεγαλώσαμε, αλλά θα συνεχίσουμε, να κάνουμε τη 10άδα. Νομίζω ότι μέχρι τα 60 μου θα τρέχω, αν μπορώ και παραπάνω ό,τι καλύτερο. Βασικά να είμαστε καλά και μετά βλέπουμε», λέει.
Σχολιάζει και την επιτυχία του Χριστόφορου Μερούση που κυριάρχησε στον αγώνα, αλλά και την 6η θέση του Κυριάκου Συμιριώτη, αναφέροντας: «Έκανε περήφανους όλους μας εδώ στη Χίο. Δικαιούται να πάει στην Ολυμπιάδα. Στην Ελλάδα όπως βλέπουμε τρέχει μόνος του. Το όριο που πρέπει να κατέβει, 2 λεπτά, πιστεύω ότι την Άνοιξη σε κάποια ευρωπαϊκή πόλη με συνθήκες σε διαδρομή χωρίς ανηφόρες, φλατ και όχι ζέστη, θα τα καταφέρει, είναι μεγάλος αθλητής. Θα το παλέψει. Ακόμη όμως και να μην μπορέσει να είναι στο Ρίο, νομίζω ότι έχει άλλη μια Ολυμπιάδα μπροστά του για να καταφέρει να συμμετάσχει σε έναν Μαραθώνιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο Συμιριώτης έχει το μέλλον μπροστά του. Είναι σαφώς μεγάλη επιτυχία η 6η θέση που πήρε. Έχει νομίζω περιθώρια εξέλιξης και αυτό μετράει πολύ σε αυτό το αγώνισμα».
