Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε όλοι μάρτυρες στη διαμόρφωση ενός πολιτικού πλαισίου συγκρούσεων άνευ ουσίας και περιεχομένου. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαίο να καταλάβουν κάποιοι πως ο χιώτικος λαός έχει χορτάσει από ψευδεπίγραφες υποσχέσεις και άγονους λεονταρισμούς που μόνο αποστροφή μπορούν να προκαλέσουν σ' αυτούς τους λίγους ανθρώπους που συνεχίζουν να
ασχολούνται με την πολιτική!
Αξιοπρόσεχτο είναι πως το ΣΥΡΙΖΑ κυκλοφόρησε το φυλλάδιο με τις προεκλογικές προγραμματικές του “δεσμεύσεις” με τίτλο “Τώρα αποφασίζουμε για τη ζωή μας” και απευθείας στο νου μου έρχεται το ερώτημα: για τη ζωή μας δεν αποφασίζαμε και πριν 4 χρόνια όταν με την καταστροφική και ανεύθυνη πολιτική αυτής της κυβέρνησης και τον βοναπαρισμό του αρχηγού της η χώρα όδευε στο χείλος της αβύσσου με αποκορύφωμα τα capital control και το τρίτο και πλέον δυσβάσταχτο για τον κόσμο μνημόνιο στο οποίο σύρθηκε;
Tο κύριο ερώτημα που με αμείλικτο τρόπο προκύπτει για τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κύριο Α. Μιχαηλίδη, που πρόσφατα μάλιστα παρουσίασε μια λίστα ενεργειών για τον τόπο στις οποίες προέβη στο κοντινό παρελθόν είναι το εξής: Τέσσερα χρόνια, είστε ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα;
Για παράδειγμα, μιλώντας για το αεροδρόμιο, έχετε μπει σε μια ανούσια και άγονη αντιπαράθεση σχετικά με την αποτελεσματικότητα του καθενός στο κοντινό και μακρινό παρελθόν. Αποδίδετε με μεγάλη άνεση ευθύνες στο μακρινό παρελθόν αποκρύπτοντας ότι εσείς ο ίδιος, η παράταξή σας και οι συνοδοιπόροι σας, είστε εκείνοι που παλέψατε λυσσαλέα ενάντια στην εκτέλεση του έργου και με
συγκεκριμένες ενέργειες καταφέρατε να πετύχετε σημαντικές και μακροχρόνιες καθυστερήσεις.
Τώρα λοιπόν που όλοι κινούμαστε στην ίδια γραμμή σχετικά με την επέκταση μήπως ήρθε η ώρα να συνειδητοποιήσετε ότι ο τουρισμός στον νησί τα 4 χρόνια της θητείας σας, κάθε σεζόν βαδίζει από το κακό στο χειρότερο με συνεχώς μειούμενους δείκτες ; Δημιουργείται η ανάγκη περιμένοντας το μακρόπνοο έργο του αεροδρομίου, να συμμετάσχουμε στην από κοινού διαμόρφωση αιτημάτων και δράσεων που θα ανακουφίζουν το πρόβλημα σε εγγύτερο χρόνο μιας και η τουριστική οικονομία και
οι επαγγελματίες του κλάδου υποφέρουν. Τί έχετε πετύχει στον τομέα αυτόν; Νομίζω την απάντηση τη δίνουν τα τσάρτερ που δεν έρχονται, οι άδειες παραλίες του νησιού και οι μηδενικές κρατήσεις.
Εκφράζω λοιπόν την πεποίθηση ότι και στο μακρινό παρελθόν χρησιμοποιούσατε μια στείρα αντιπολιτευτική τακτική παλαιοκομματικού τύπου αλλά και ως κυβέρνηση, στο πρόσφατο παρελθόν έχετε κουράσει με την εφαρμογή ενός παλαιού τρόπου άσκησης πολιτικής αν μη τι άλλο συγκεντρωτικής, που κωφεύει στον αντίλογο, περιφρονεί τον διάλογο, απορρίπτει την συνεργασία και εθελοτυφλεί μπροστά στα προβλήματα.
Από την άλλη πλευρά έχουμε την Νέα Δημοκρατία. Ειδικότερα, μιλώντας για τη Χίο και το θέμα του αεροδρομίου, η ΝΔ μέσω του εκπροσώπου της Ν. Μηταράκη μας κουνάει το δάχτυλο, καμία όμως αλλαγή δεν έχει επιφέρει με τις επιλογές της στην τουριστική οικονομία και ανάπτυξη του νησιού. Αρκείται σε γενικότητες ενώ τα προβλήματα συσσωρεύονται και οι καθυστερήσεις εντείνονται. Τεράστιες ευθύνες αναλογούν λοιπόν και στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης καθώς πριν αρκετά χρόνια η ΝΔ ήταν αυτή που έχασε την προθεσμία εκταμίευσης για τις απαλλοτριώσεις για το αεροδρόμιο. Πρέπει να γίνει σαφές λοιπόν το ότι είναι ανάγκη να τερματίσει και η ΝΔ τις ανούσιες αντιπαραθέσεις και πολιτικολογίες που παραπέμπουν στο άγονο παρελθόν και να ξεκινήσει να μιλάει για συνθέσεις. Το μνημόνιο συνεργασίας για το αεροδρόμιο σαφώς και είναι στη σωστή κατεύθυνση αρκεί να είναι απόλυτα διαμορφωμένο το κοινό μέτωπο για τη διεκδίκηση της εφαρμογής του.
Το τελευταίο διάστημα λοιπόν παρατηρούμε συγκρούσεις. Συγκρούσεις που δεν ενδιαφέρουν τους απλούς πολίτες της Χίου! Συγκρούσεις του κοντινού παρελθόντος με το πιο μακρινό παρελθόν. Συγκρούσεις που υποτιμούν τη νοημοσύνη μας ενώ η έντασή τους βουλιάζει ακόμη περισσότερο τα πραγματικά προβλήματα του τόπου. Η Χίος δεν χρειάζεται ούτε το ένα ούτε το άλλο. Έχουν περάσει πια στην ιστορία κι ας μην το γνωρίζουν! Τόσα χρόνια δεν μας είπαν τίποτα, οι τακτικές τους δεν μας βοήθησαν σε τίποτα, δε χρειάζεται κι εμείς πια να τους ακούμε!
Τούτος ο τόπος χρειάζεται πολιτικές παρεμβάσεις. Χρειάζεται μάχες στο πεδίο της πραγματικής πολιτικής! Χρειάζεται διάλογο,συνεννόηση, συναίνεση όχι στο πλαίσιο της ανοχής ή της υποταγής αλλά συναίνεση προοδευτική με γνώμονα το καλό του συνόλου. Πάνω απ' όλα όμως χρειάζεται νέους ανθρώπους που θα λειτουργήσουν δυναμικά και αποδεσμευμένοι από αγκυλώσεις και κομπογιανιτισμούς του παρελθόντος. Ανθρώπους που εκτός των άλλων θα καταφέρουν να αποκαταστήσουν τη σχέση της πολιτικής με την κοινωνία. Που θα έχουν το πρόσωπο να συστηθούν
στον κόσμο όχι υποσχόμενοι αόριστα και λειτουργώντας ως πολιτευτές της εποχής του μεσοπολέμου, αλλά κοιτάζοντάς τον με βλέμμα καθαρό.
Θα σχεδιάσουν με διαφάνεια την επόμενη μέρα θέτοντας σε άμεση προτεραιότητα τα προβλήματα που χρειάζεται όχι απλά να δρομολογηθούν αλλά όσο γίνεται πιο γρήγορα να επιλυθούν!
Δεν μας είναι αρκετό πλέον να λέμε ότι δρομολογούμε κάτι, χρειάζεται να επιλύουμε μεθοδικά χαράσσοντας πολιτικές συνεννόησης, διαλόγου, αξιών και ερμηνεύοντας σωστά τα λάθη του παρελθόντος ώστε να μην επαναλαμβάνονται.