Έχουμε κάνει ξανά αναφορά στην αστείρευτη δεξαμενή των Χιωτών της διασποράς.
Κάποτε προτείναμε να γίνει ένα τέτοιο μητρώο για να αξιοποιηθούν υπέρ της Χίου. Φυσικά… ουδείς έδωσε σημασία.
Η Ελευθερία Λυκοπάντη είναι πάντως μια φωνή στην κατεύθυνση αυτή, αφού μέσα τις εκδηλώσεις της «Μούσας ελληνικής» αυτό επιδιώκει φέρνοντας μας σε επαφή με επιφανείς συμπατριώτες μας, που μας είναι… άγνωστοι.
Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Καθηγητής Πανεπιστημίου Βασίλης Ζαννής, που φιλοξενείται την Πέμπτη στις 7.00 και στις 11.00 από τον Γιάννη Τζούμα στην Αλήθεια TV στην εκπομπή «Αυτοπροσώπως».
Ένας άνθρωπος που ξεκίνησε από τα Κουρούνια, που κατέβηκε με τα πόδια από το χωριό στον Βροντάδο, τελειόφοιτος Δημοτικού για να δώσει εξετάσεις εισαγωγής στο Γυμνάσιο, που ακολούθησε τον δρόμο των Χιωτών και της γενιάς του στη θάλασσα, για να ανακαλύψει εκεί κάνοντας καριέρα Πλοιάρχου, ότι έχει πολύ χρόνο για… διάβασμα, για να δώσει εξετάσεις να τον κερδίσει η Χημεία, να διακριθεί και στη συνέχεια να τον «τσιμπήσει» η Αμερική, που… ξέρει από αυτά, εκτινάσσοντας τον στα Πανεπιστημιακά έδρανα.
Ποιό είναι «μυστικό» αυτής της επιτυχίας; Η ΘΕΛΗΣΗ λέει με μια λέξη ο Καθηγητής, που με απλό τρόπο αναλύει στον Γιάννη Τζούμα πολύπλοκες έννοιες, που απαντά πως η… Χημεία νίκησε μια… θάλασσα πως ο καπ. Ζαννής έγινε κύριος Καθηγητής, τι ακριβώς είναι αυτό το… κορακίστικο «Απολιποπρωτεϊνες» που ασχολείται, αν είμαστε τελικά τίποτα άλλο πέραν της κληρονομικότητας μας, αν υπάρχει τελικά ανώτερο δώρο από αυτό της Παιδείας και αν τελικά ο… Όμηρος έβλεπε την δύση του ηλίου από τα… Κουρούνια.
Για όσους ενδιαφέρονται για τους… τύπους με αρκετή όμως ουσία ας διαβάσουν το Βιογραφικό αυτού, που θα έχουν την μοναδική ευκαιρία αν απολαύσουν τηλεοπτικά.
Ο Βασίλης Ζαννής Καθηγητής Βιοχημείας Ιατρικών Σχολών Πανεπιστημίου Κρήτης και Πανεπιστημίου Βοστώνης γεννήθηκε το 1940 στα Κουρούνια της Χίου.
Επηρεασμένος από τη ναυτική παράδοση της Χίου, αποφάσισε στην αρχή να ακολουθήσει ναυτική καριέρα. Για αυτό το λόγο έδωσε εξετάσεις, εισήχθη και αποφοίτησε πρώτος από τη Σχολή Εμπορικού Ναυτικού του Ασπροπύργου το 1961 και ταξίδεψε για 3 χρόνια.
Αν και ποτέ δε μετάνιωσε για αυτή του την αρχική επιλογή, σύντομα συνειδητοποίησε ότι τα όνειρά του μπορούσαν να πραγματοποιηθούν καλύτερα από τη στεριά. Όταν γύρισε για να υπηρετήσει τη θητεία του το 1964 στο Λιμενικό, έδωσε εξετάσεις και εισήχθη στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών και αποφοίτησε πρώτος το 1968.
Στη συνέχεια έγινε δεκτός με υποτροφία στο τμήμα Βιοχημείας του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας, από το οποίο πήρε διδακτορικό το 1975.
Από το 1975 ως το 1982 εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στα Πανεπιστήμια της
Καλιφόρνιας Μπέρκλεϊ και Αγίου Φραγκίσκου, στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της
Μασαχουσέτης και στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, όπου και πήρε θέση Επίκουρου
Καθηγητή το 1982.
Το 1984,η ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστώνης τον εξέλεξε Αναπληρωτή Καθηγητή και Διευθυντή του νεοϊδρυθέντος τομέα Μοριακής Γενετικής και προήχθη σε καθηγητή το 1987.
Το 1984 εξελέγη Καθηγητής Βιοχημείας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Έκτοτε και για 35 χρόνια, μοίρασε την ακαδημαϊκή του ζωή μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας. Συντόνισε την εκτέλεση σημαντικών ερευνητικών προγραμμάτων εστιασμένων στο ρόλο των Απολιποπρωτεϊνών Α-Ι, Β και Ε στο μεταβολισμό και την ισορροπία (ομοιό σταση) της χοληστερόλης στην κυκλοφορία και το ρόλο της Απολιποπρωτεΐνης Ε στη νόσο Alzheimer. Δημοσίευσε πάνω από 210 επιστημονικές εργασίες σε περιοδικά παγκοσμίου βεληνεκούς και το έργο του αναφέρεται σε περισσότερες από 13.000 δημοσιεύσεις άλλων επιστημόνων.
Στα εργαστήριά του στη Βοστώνη και το Ηράκλειο Κρήτης εκπαιδεύτηκαν άνω των 50 μεταπτυχιακών φοιτητών και μεταδιδακτορικών ερευνητών, αρκετοί από τους οποίους είναι σήμερα καθηγητές σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Το 2001 ίδρυσε το πρόγραμμα ανταλλαγών φοιτητών Ιατρικής μεταξύ των Πανεπιστημίων Κρήτης και Βοστώνης. Μέχρι σήμερα, περισσότεροι από 220 Έλληνες φοιτητές πήραν μέρος σε κλινική άσκηση ή έρευνα στο πανεπιστήμιο της Βοστώνης και άλλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Πολλοί από αυτούς έγιναν καθηγητές σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Ελλάδας. Αντίστοιχα, περίπου 150 Αμερικανοί φοιτητές έκαναν κλινική άσκηση στην Ιατρική Κρήτης.
Το 1987 εισήγαγε τη διδασκαλία του πρωτοποριακού τότε προπτυχιακού μαθήματος
Μοριακή Βάση Κληρονομικών Ασθενειών του Ανθρώπου» και το 2002 μαζί με τους καθηγητές Δημήτρη Μπούμπα και Δημήτρη Καρδάση, ίδρυσε το αντίστοιχο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα στην Ιατρική Κρήτης. Αν και το 2007 αφυπηρέτησε από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, συνεχίζει να συμμετέχει, χωρίς αμοιβή, στην επιλογή, τη διδασκαλία και την επιστημονική καθοδήγηση των μεταπτυχιακών φοιτητών.
Το 2014, μαζί με πρωτοετείς προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές της Ιατρικής, φύτεψε στην είσοδο του κτιρίου της Ιατρικής Σχολής της Κρήτης έναν πλάτανο που προέρχεται από την Κω, το νησί του Ιπποκράτη, του πατέρα της Ιατρικής. Για την προσφορά του στην εκπαίδευση βραβεύθηκε 3 φορές το 2011, 2016 και το 2018 από διάφορους φορείς συμπεριλαμβανομένης και της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Νέας Αγγλίας που τοντίμησε με το βραβείο Ελευθερίας.
Στην ομιλία αποδοχής του βραβείου του, ο Δρ. Ζαννής είπε: «Στη ζωή μας πρέπει πάντα να θυμόμαστε ποιο είναι το χρέος μας στο παρελθόν που πρέπει να ξεπληρώσουμε και ποιες οι υποχρεώσεις μας για το μέλλον. Τα δικά μου χρέη είναι πολλά και περιλαμβάνουν χρέη προςτα μέλη της οικογένειάς μου, τους δασκάλους και καθηγητές μου που με καθοδήγησαν και με ενέπνευσαν»
Στη συνέχεια μίλησε για τη σημασία του Προγράμματος ανταλλαγών φοιτητών που συμβάλλει στην αξιοποίηση του ανθρωπίνου δυναμικού των νέων μας.
Κλείνοντας την ομιλία αναφέρθηκε στη σημασία της Παιδείας για την αξιοποίηση των νέων ως εξής: «Η επένδυση σε νέους, για να αξιοποιήσουν το δυναμικό τους, είναι μια ευγενής υπόθεση που αξίζει την υποστήριξή μας. Η προσδοκία μας είναι ότι επένδυση χιλίων δολαρίων σήμερα, θα μετατραπεί σε μια λαμπρή καριέρα ενός νέου επιστήμονα 15 χρόνια, που θα προάγει την επιστήμη και θα ωφελήσει την κοινωνία.»
Γενικεύοντας το θέμα είπε: «Η Παιδεία είναι το πιο σημαντικό δώρο που μπορεί κάποιοςνα δώσει στα παιδιά του, τους συγγενείς του ή άλλα ικανά μέλη της κοινωνίας. Για να φανούν αντάξιοι οι αποδέκτες αυτού του δώρου, θα πρέπει να έχουν όραμα και στόχους στη ζωή τους, που ποτέ δεν πρέπει να εγκαταλείπουν. Θα πρέπει, επίσης, να έχουν πρότυπα στη ζωή τους, που τους εμπνέουν και θέλουν να μιμηθούν και να είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν άλλους νέους να πετύχουν. Με αυτόν τον τρόπο να ξεπληρώσουν το χρέος τους σε όσους τους βοήθησαν και θα συμβάλουν την πρόοδο της κοινωνίας».
