Ένα... πλωτό συγκρότημα κτηρίων ανέδειξε το ρεπορτάζ που κάναμε στις ετοιμόρροπες πολυκατοικίες Χριστού Βαρβασίου, ύστερα από παράπονα των πολύπαθων κατοίκων ότι μέσα σε όλα τα άλλα οι κατοικίες πλημμυρίζουν από τα νερά, που χύνει στο δρόμο το συγκρότημα Λυκείων που βρίσκεται στην περιοχή. Η Διευθύντρια του 3ου Ενιαίου Λυκείου, Κλαίρη Μούνδουλα, αντί να κουκουλώσει το πρόβλημα το ανέδειξε, οδηγώντάς μας στα υπόγεια, όπου η κατάσταση είναι αποκαλυπτική για το τι σημαίνει μελέτες “στο πόδι”. «Είναι πασιφανές» μας είπε, «ότι δεν πάρθηκε υπ’ όψιν πως το Σχολείο θεμελιώθηκε μέσα σε περιβόλια, με αποτέλεσμα την κατάσταση που βλέπετε. Δύο υπόγεια πλημμυρισμένα στα νερά, πλωτές στην ουσία κολώνες, που πάνω τους διδάσκονται παιδιά -αλήθεια ποιος θα δει τη στατικότητα, λέμε εμείς-, και όλα αυτά οδηγούν σε ένα προϋπάρχον πηγάδι, απ’ όπου ηλεκτρικά μοτέρ πετούν τα νερά στο δρόμο, ελλείψει αγωγού ομβρίων! Δίπλα ακριβώς ο λέβητας του καλοριφέρ και πανάκριβοι ηλεκτρικοί πίνακες. Κοντολογίς, μια διακοπή ρεύματος είναι αρκετή, για να πλημμυρίσουν και να καταστραφούν όλα. Δεν φτάνει αυτό», μας λέει η Διευθύντρια, «πίσω ακριβώς έχει υποχωρήσει η αποχέτευση του Σχολείου και πολύ φοβόμαστε ότι τα νερά που χύνονται δεν είναι μόνο… νερά.»
Από τον πόνο των εκπαιδευτικών, σ’ αυτόν των κατοίκων, που... λούζονται τα νερά. “Δείτε”, μας λένε, “τα νερά βγαίνουν από την αυλή και πέφτουν μέσα στα σπίτια, ποτίζοντας τα ήδη σαθρά θεμέλια, πατάμε μονίμως λάσπες να μπούμε στα σπίτια μας. Δίπλα, δεν φτάνουν όλα αυτά, υπάρχει μια διαρροή της ΔΕΥΑΧ. Ένα μήνα τώρα ειδοποιούμε, κανείς δεν δίνει σημασία”, νερά από δίπλα και νερά από κάτω, αλλά… δεν υπάρχει παράπονο, μια ολόκληρη πολυκατοικία δεν πλέει στα νερά αλλά στα λύματα. Μυρωδιά βόθρου παντού, δίπλα πάντως μια... παιδική χαρά, η χαρά της χολέρας δηλαδή. Και τα υπόγεια των Σχολείων χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης και οι κάτοικοι του Χριστού είναι δημότες Χίου και σε τελική ανάλυση… άνθρωποι. Καταθέτουμε την πρόταση στον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, να γίνει μία συνεδρίαση εκεί. Έτσι κι αλλιώς δεν θα αργήσει, εκτός αν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι είναι άτρωτοι στη λάσπη και στην μπόχα. Οι διαμένοντες πάντως στα σπίτια, όσοι απέμειναν, παίρνουν αγκαλιά και τα δυο και κοιμούνται.
