Όταν η Σάρα Μάκελρι πήγε στο αεροδρόμιο του Άνκορατζ για να παραλάβει τις περίπου 5 εκατομμύρια μέλισσες που της είχαν στείλει από το Σακραμέντο, διαπίστωσε ότι το φορτίο ήταν στην Ατλάντα και όχι στην Αλάσκα.
Η αλλαγή αυτή είχε ως συνέπεια να πεθάνουν εκατομμύρια από τα έντομα. Τα 200 κιβώτια με μέλισσες ήταν το πρώτο από τα δύο φορτία από το Σακραμέντο, που προορίζονταν για περισσότερους από 300 μελισσοκόμους στην Ατλάντα και προκειμένου να παρέχουν τις πολύ απαραίτητες «υπηρεσίες» επικονίασης για οπωρώνες και φυτώρια.
Προηγούμενα φορτία με μέλισσες είχαν φτάσει στην Αλάσκα με πτήσεις της Delta Air Lines από το Σακραμέντο στο Σιάτλ και από εκεί στο Άνκορατζ, δρομολόγιο που είχε χρησιμοποιήσει πολλές φορές η Μάκελρι. Όμως, αυτό το φορτίο- της είπε η αεροπορική εταιρεία- δεν χωρούσε στην πτήση προς το Σιάτλ και αντί για αυτό εστάλη στην Ατλάντα και από εκεί θα έφταναν στο Άνκορατζ.
Η Μάκελρι ανησύχησε, δεδομένου ότι η αποστολή μελισσών είναι αρκετά σύνθετη. Τα έντομα πρέπει να τρέφονται στο ταξίδι- σε γενικές γραμμές ζαχαρόνερο- και να μην είναι σε υψηλές θερμοκρασίες. Η ανησυχία της αποδείχθηκε δικαιολογημένη. Εκατομμύρια μέλισσες πέθαναν.
Πολλές από τις μέλισσες που εισάγει η Μάκελρι τις πουλά σε ντόπιους μελισσοκόμους, αλλά επίσης βοηθά στις υπηρεσίες επικονίασης. Η εμπορική μεταναστευτική επικονίαση έχει καταστεί απαραίτητη για τη γεωργία σε πολλές περιοχές, επειδή τα φυτοφάρμακα έχουν αποδεκατίσει τους γηγενείς επικονιαστές, επεσήμανε ο Τζίμι Γκατ, πρόεδρος ένωσης μελισσοκόμων στην Ατλάντα.
Κάποιοι από τους πελάτες της Μάκελρι, ιδιαίτερα οπωρώνες μήλων και φυτώρια, εξαρτώνται από τα φορτία μελισσών προκειμένου να επικονιάσουν τις καλλιέργειές τους, έτσι ώστε να έχουν πλούσια εαρινή και φθινοπωρινή συγκομιδή.
Όταν διαπίστωσε ότι οι μέλισσες είναι στην Ατλάντα, η Μάκελρι ζήτησε από την Delta, τη μοναδική αεροπορική εταιρεία που μπορεί να μεταφέρει τα φορτία της, να βάλει τα έντομα σε ψυγείο όσο ήταν εκεί, όπως και έγινε.
Όμως, στη συνέχεια η εταιρεία την ενημέρωσε πως το αεροπλάνο που επρόκειτο να τις μεταφέρει δεν μπορούσε να ασφαλίσει τα κιβώτια και ότι θα έπρεπε να περιμένει άλλη ημέρα, δεδομένου ότι υπάρχει μία απευθείας πτήση από την Ατλάντα στο Άνκορατζ ημερησίως.
Ακολούθησε ένα ακόμη πιο ανησυχητικό τηλεφώνημα. Της είπαν ότι έβγαλαν τις μέλισσες από το ψυγείο και τις έβαλαν στην πίστα του αεροδρομίου, επειδή μπορεί κάποια έντομα μπορεί να είχαν αποδράσει από τα κιβώτια. Εκείνη την ημέρα είχε 28 βαθμούς Κελσίου στην Ατλάντα, υψηλή θερμοκρασία για να βρίσκονται έξω οι μέλισσες.
Επιπλέον, επειδή τις έβγαλαν έξω, μέλισσες τις περιοχές μαζεύτηκαν, κάτι που έκανε πιο δύσκολο να πλησιάσουν τα κιβώτια. Θα έπρεπε να πάει η ίδια να πάει και να πάρει τις μέλισσες, ή θα έμεναν έξω. Όμως, εκείνη βρισκόταν στην Αλάσκα.
Αναζητώντας απεγνωσμένα μια λύση, επικοινώνησε με ένωση μελισσοκόμων στην Ατλάντα και ένα από τα μέλη, ο Έντουαρντ Μόργκαν, πήγε στο αεροδρόμιο με κυψέλες και τροφή για τις μέλισσες. Όταν έφτασε, το 25% των μελισσών είχαν ήδη πεθάνει από τη ζέστη και την έλλειψη τροφής.
Συνειδητοποίησε ότι τα κιβώτια είχαν τοποθετηθεί ανάποδα, κάτι που σήμαινε ότι ήταν αδύνατο τα έντομα να φτάσουν την τροφή. Αφού μίλησε με άλλους μελισσοκόμους στην Τζόρτζια, κατέληξε ότι η καλύτερη λύση ήταν να συγκεντρωθούν όσες είχαν απομείνει ζωντανές και να τις χαρίσουν.
Αφού έβγαλαν ανακοινώσεις, εμφανίστηκαν περίπου 25 άνθρωποι. Για ώρες, άνοιγαν κιβώτια για να δουν αν μπορούσαν να σωθούν κάποιες από τις μέλισσες. Όμως, άρχισαν να βρίσκουν ολοένα και περισσότερα νεκρά έντομα, που έφτασαν τα εκατομμύρια, όσο εξέταζαν τα κουτιά.
Είναι δύσκολο να διαπιστωθεί πόσες μέλισσες επέζησαν, καθώς δεν εξετάστηκαν λεπτομερώς όλα τα κιβώτια, ενώ κάποια από τα έντομα που βρήκαν ένα νέο σπίτι, πασχίζουν να μείνουν ζωντανά.
Τώρα, η Μάκελρι σκοπεύει να καταθέσει αίτημα για αποζημίωση στην Delta, για την απώλεια 48.000 δολαρίων. «Το χειρότερο για μένα ήταν πόσο υπέφεραν και ότι δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για αυτό», λέει. Για να αποφύγει μια παρόμοια τραγωδία με το νέο φορτίο, σκοπεύει να πάει με τον σύζυγό της στο Σακραμέντο για να πάρουν τις μέλισσες, να τις μεταφέρουν οδικώς στο Σιάτλ και από εκεί αεροπορικώς στην Αλάσκα.
Με πληροφορίες από NYT