Ο Stephen King εκτός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της λογοτεχνίας τρόμου θεωρείται κι ένας από τους καλύτερους συγγραφείς εν ζωή παγκοσμίως. Η πληθώρα των έργων του αλλά και η ανατριχιαστική του πρόζα, που δεν αποσκοπεί μονάχα στο να τρομοκρατήσει τον θεατή αλλά να τον βάλει και σε βαθύτερες σκέψεις, κάνει το έργο του πολυδιάστατο και το κάθε του μυθιστόρημα κάτι περισσότερο από μία απλή ιστορία τρόμου. Ο King δεν γράφει μονάχα για να μυήσει τους αναγνώστες στις πιο απόκρυφες πτυχές του ανθρώπινου φόβου, χαρίζει ρεαλιστικούς χαρακτήρες με τους οποίους το κοινό ταυτίζεται και ζει μαζί τους την χαρά και την λύπη τους, την συγκίνηση και την απώλεια τους. Κάθε μυθιστόρημα του δεν είναι απλά ένα σπιτάκι του τρόμου, είναι ένα συναισθηματικό roller-coaster, ένα δωμάτιο φτιαγμένο από χιλιάδες κάτοπτρα που το καθένα απεικονίζει μία διαφορετική οπτική γωνία, και στο τέλος δεν σου αφήνει μία καθαρή επίγευση splatter ταινίας αλλά κάτι πολύ βαθύτερο, που σε συντροφεύει μετέπειτα την ολοκλήρωση της ανάγνωσης.
Από τα 60+ μυθιστορήματα που έχει γράψει πέντε από αυτά έχει ξεχωρίσει το αναγνωστικό κοινό μέσα στα χρόνια και τα έχει λατρέψει, τόσο που όλα κέρδισαν μία θέση στον κινηματογράφο και συνεργασίες με μείζονος αξίας πρόσωπα όπως ο Stanley Kubrick και ο Tom Hanks. Παρακάτω ακολουθούν τα πέντε μυθιστορήματα του Stephen King που όχι μόνο χάρισαν εφιάλτες στην ανθρωπότητα, αλλά επηρέασαν καθοριστικά τον κινηματογράφο και την λογοτεχνία του τρόμου.
1. Κάρι (1974)
Όχι το πρώτο μυθιστόρημα που έγραψε ποτέ ο King, αλλά το πρώτο που δημοσίευσε. Στα 27 του χρόνια ο King παραδίδει το μυθιστόρημα 199 σελίδων του (232 στα ελληνικά) στον εκδοτικό οίκο New American Library χωρίς να ξέρει πως αυτό το σχετικά μικρό και παρθενικό του ντεμπούτο θα τον καθιερώσει αργά μα σταθερά στον χώρο. Το 1976 η Κάρι γίνεται best-seller και παραμένει στην λίστα της New York Times για 14 εβδομάδες, πέφτοντας μόλις στο τρίτο πιο δημοφιλές βιβλίο της χρονιάς.
Ο King αρχίζει να κερδίζει αναγνώριση και προσοχή, παρόλο που για άλλη μια φορά, αν δεν ήταν η σύζυγος του, Τάμπιθα, να τον ενθαρρύνει να επιμείνει στην δημοσίευση του βιβλίου (όπως έγινε και με το Νεκροταφίο Ζώων) το πολυαγαπημένο μυθιστόρημα δεν θα έβλεπε ποτέ το φως της δημοσιότητας. Ο King δεν το θεωρούσε κακό, όπως είπε αργότερα, αλλά είχε αποφασίσει να το πετάξει στα σκουπίδια αφού πάνω από 30 εκδοτικοί οίκοι το απέρριψαν. Από το 1976 έως και το 2013 τρεις ταινίες και ένα musical έχουν μεταφέρει το βιβλίο στον κινηματογράφο.
Η πρωταγωνίστρια του βιβλίου είναι η 16χρονη Carrie White η οποία βιώνει ακραίο εκφοβισμό στο σχολείο της στα τέλη των 70’s και είναι παγιδευμένη μέσα στον ασφυχτικό κλοιό της μητέρας της, η οποία πάσχει από ποικίλες ψυχολογικές διαταραχές και είναι εμμονική με τον χριστιανισμό. Η Κάρι, ανάμεσα στην ψυχολογική κακοποίηση που υφίσταται στο σχολείο και την ψυχολογική και σωματική κακοποίηση που υφίσταται από την μητέρα της, ανακαλύπτει ότι διαθέτει τηλεκινητικές ικανότητες. Προσπαθεί να κατευνάσει αυτήν την παράξενη δύναμη της, η οποία μπορεί να αποβεί πολύ επικίνδυνη αν την καταλάβει η οργή, όμως τα παιδιά του σχολείου της έχουν προετοιμάσει γι’ αυτή μία τελευταία σκληρή πλάκα στον σχολικό χορό, την οποία η Κάρι θα τους κάνει να πληρώσουν πολύ ακριβά…
2. Η Λάμψη (1977)
Το πιο γνωστό βιβλίο του Stephen King το οποίο υπολογίζεται ότι του έχει αποφέρει τα περισσότερα χρήματα. Το 1974 ο King επισκέπτεται το The Stanley Hotel στο Κολοράντο με την οικογένεια του ενώ παλεύει με τον αλκοολισμό του. Σε ένα διάστημα τεσσάρων με έξι εβδομάδων ο King είχε ήδη τελειώσει το βιβλίο, το οποίο αποτελείται από 200.000 λέξεις, πράγμα που σημαίνει ότι έγραφε περίπου 5.000 λέξεις την μέρα (9+ Α4). Είπε πως το βιβλίο έχει επιρροές από συγγραφείς όπως η Shirley Jackson και ο Edgar Allan Poe.
Το βιβλίο σύντομα γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και το 1980 ο Stanley Kubrick το μεταφέρει στον κινηματογράφο, αφού δούλευε πάνω στην ομώνυμη ταινία για περίπου τέσσερα χρόνια. Η ταινία αξιολογείται πολύ θετικά από τους κριτικούς και το κοινό ενώ κάνει το βιβλίο του King ακόμη πιο γνωστό. Παρόλη την επιτυχία της ταινίας ο King δεν μένει πολύ ευχαριστημένος από αυτή. Την βρίσκει μία καλή ταινία τρόμου, αλλά θεωρεί πως δεν καταφέρνει να αποδώσει στην οθόνη πολλές λεπτομέρειες που περιέχει το μυθιστόρημα του καθώς και το βάθος των χαρακτήρων του.
Το βιβλίο περιστρέφεται γύρω από μία πυρηνική οικογένεια που αποτελείται από τους Jack και Wendy Torrence και τον μικρό τους γιο, Danny. Ο Jack παλεύει με τον αλκοολισμό και την διαχείριση του θυμού του, ο οποίος πολλές φορές τον κάνει βίαιο προς την οικογένεια του. Βρίσκει μία καλή δουλειά ως επιστάτης στο απομονωμένο ξενοδοχείο Η Θέα στο Κολοράντο και μετακομίζει εκεί με την οικογένεια του για τον χειμώνα. Δεν ξέρει όμως πως όχι μόνο Η Θέα ταλανίζεται από διάφορα ανήσυχα πνεύματα που είχαν βρει τραγικό θάνατο μέσα στο ξενοδοχείο και αρχίζουν να παρεισφρέουν μέσα στη συνείδηση και τις σκέψεις του αλλά και πως ο μικρός του γιος διαθέτει υπερφυσικές δυνατότητες που του επιτρέπουν να «συνομιλεί» με τα πνεύματα αλλά και να προβλέπει το μέλλον. Η οικογένεια κλεισμένη στην μέση του πουθενά, αντιμέτωπη με τα δικά της προβλήματα και τα φαντάσματα του ξενοδοχείου που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στις εσωτερικές τους διενέξεις, αρχίζει να χάνει τον έλεγχο και περίεργα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν που θα βάλουν σε κίνδυνο τις ζωές όλων τους…
3. Το Αυτό (1986)
Το βιβλίο αυτό είναι από τα πιο μακροσκελή του King και του πήρε πέντε χρόνια να το ολοκληρώσει. Μέσα σε αυτό ο King εξερευνάει τις παιδικές του αναμνήσεις, αφού ένα μεγάλο κομμάτι του βιβλίου είναι γραμμένο από την οπτική ενός παιδιού.
Το 1978 ο King, που μένει ακόμη στο Κολοράντο, περπατάει πάνω από μία γέφυρα και θυμάται το παιδικό νορβηγικό παραμύθι Τρία Αρσενικά Κατσίκια (Three Billy Goats Gruff) στο οποίο πρωταγωνιστεί ως τέρας ένα τρολ. Τότε έρχεται στο μυαλό του η ιδέα να γράψει για ένα τέρας το οποίο τρομοκρατεί τα παιδιά. Δύο χρόνια αργότερα η νοσηρή φαντασία του θα γεννήσει τον Πένιγουαϊζ, ο οποίος παρόλο που μπορεί να πάρει ποικίλες μορφές, φαίνεται να προτιμάει αυτή του κλόουν. Γνωστή είναι η φήμη ότι ο King εμπνεύστηκε τον Πένιγουαϊζ από τον αληθινό κατά συρροή δολοφόνο John Wayne Gacy, ο οποίος συνήθιζε να ντύνεται κλόουν και να πηγαίνει σε νοσοκομεία για να διασκεδάζει άρρωστα παιδιά.
Το Αυτό για άλλη μια φορά αποκτάει δημοσιότητα και αποσπά κυρίως θετικές κριτικές. Το περιοδικό Publishers Weekly το κατατάσσει ως το καλύτερο best-selling βιβλίο του 1986. Το 1990 και το 1998 το Αυτό γίνεται σειρά και το 2017 το Αυτό μεταφέρεται στον κινηματογράφο και γίνεται μία από τις πιο επιτυχημένες ταινίες στο box office με συνολικά κέρδη άνω των 700 εκατομμυρίων. Παρόλο που η Warner Bros. δεν συνεργάστηκε μαζί του για την ταινία, ο King την λάτρεψε.
Το Αυτό ακολουθεί την παρέα εφτά παιδιών που μεγαλώνουν στην μικρή φανταστική πόλη του Ντέρι και τα οποία σχηματίζουν το ‘Losers Club’. Το βιβλίο κάνει συνεχείς αναδρομές στο παρελθόν των παιδιών και στο παρόν τους ως ενήλικες, περιγράφοντας την τρομακτική τους εμπειρία αντιμέτωπα με τον κλόουν Πένιγουαϊζ, ο οποίος συχνά αλλάζει μορφή και μετατρέπεται στον χειρότερο φόβο του κάθε παιδιού. Καθώς βλέπουμε το φρικιαστικό τέρας να σημαδεύει τα παιδικά τους χρόνια καταλαβαίνουμε ότι η παρέα συναντιέται ξανά μετά από τόσα χρόνια με σκοπό να αντιμετωπίσει για άλλη μια φορά το τέρας που στοίχειωσε για πάντα την παιδικότητα της…
4. Μίζερι (1987)
Το βιβλίο αυτό ο King σκόπευε να δημοσιεύσει με το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο Richard Bachman, κάτω από το οποίο είχε δημοσιεύσει άλλα τέσσερα έργα του, αλλά η ταυτότητα του έγινε γνωστή λίγο πριν την κυκλοφορία του βιβλίου. Για άλλη μια φορά ο King παλεύει με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, μάλιστα η πρωταγωνίστρια του βιβλίου του, η Annie Wilkes, αποτελεί αλληγορία καθώς συμβολίζει γι’ αυτόν τα ναρκωτικά. «Η Annie ήταν το πρόβλημά μου με τα ναρκωτικά και η νούμερο ένα θαυμάστριά μου. Θεέ μου, δεν ήθελε να φύγει ποτέ.» Ακόμη, ο χαρακτήρας του Paul Sheldon εμπνεύστηκε από την αρνητική κριτική που είχε το 1986 το βιβλίο του King The Eyes of The Dragon. Το κοινό τότε απογοητεύτηκε μαζί του γιατί το μυθιστόρημα κατατασσόταν περισσότερο στην κατηγορία του φανταστικού παρά του τρομακτικού. Ο King ένιωθε πίεση πως ότι γράφει πρέπει να είναι τρομακτικό, και αυτή την πίεση βιώνει και ο Paul Sheldon στο Μίζερι.
Την ίδια χρονιά της κυκλοφορίας του το βιβλίο κερδίζει το βραβείο Bram Stoker Award for Novel και τρία χρόνια αργότερα μεταφέρεται στον κινηματογράφο από τον Rob Reiner. Η Kathy Bates, που πρωταγωνιστεί στην ταινία ως Annie Wilkes, κερδίζει στα 63α βραβεία Όσκαρ το βραβείο της καλύτερης ηθοποιού της χρονιάς. Ο King ενθουσιάζεται με την ταινία και την θεωρεί μία από τις 10 καλύτερες μεταφορές βιβλίων του στον κινηματογράφο.
Το μυθιστόρημα ακολουθεί τον συγγραφέα Paul Sheldon, ο οποίος δυσκολεύεται να γράψει άλλο ένα βιβλίο για την επιτυχημένη σειρά βιβλίων του Μίζερι. Νιώθει παγιδευμένος στον κόσμο της Μίζερι και θέλει απεγνωσμένα να γράψει κάτι άλλο, αλλά το κοινό και ο εκδοτικός του οίκος τον πιέζει για μία καινούρια προσθήκη στην σειρά. Έτσι ο Paul αποφασίζει να σκοτώσει επιτέλους την Μίζερι στο τελευταίο βιβλίο της σειράς προκειμένου να ελευθερωθεί και να ξεκινήσει ένα νέο κεφάλαιο στην καριέρα του. Δεν ξέρει όμως πως ένα ατύχημα στα χιόνια θα τον οδηγήσει στο σπίτι της Annie Wilkes, την νούμερο ένα θαυμάστρια του. Η Annie είναι ενθουσιασμένη που φροντίζει στο σπίτι της τον αγαπημένο της συγγραφέα να αναρρώσει από το ατύχημα του, όμως εξοργίζεται όταν μαθαίνει πως η αγαπημένη της ηρωίδα βιβλίων, η Μίζερι, ήταν πλέον νεκρή και σκοπεύει να κάνει τον Paul να πληρώσει…
5. Το Πράσινο Μίλι (1996)
Αρχικά το βιβλίο αυτό δημοσιεύτηκε σε έξι μικρά βιβλία ώσπου το 1997 δημοσιεύτηκε ολόκληρο σε έναν τόμο. Ο King πήρε την ιδέα από τον βρετανό εκδότη και κριτικό βιβλίων Malcolm Edwards ο οποίος τον πληροφόρησε ότι ο Charles Dickens συνήθιζε να δημοσιεύει τα έργα του σε μικρές δόσεις ένθετες μέσα σε περιοδικά ή σε μικρά βιβλιαράκια (γνωστά στα αγγλικά και ως chapbooks).
Στο Πράσινο Μίλι ο King πραγματεύεται θέματα με τα οποία παλεύει χρόνια η Αμερική, όπως η θανατική ποινή και ο ρατσισμός. Το 1996 το βιβλίο πήρε το βραβείο Bram Stoker Award για το καλύτερο μυθιστόρημα ενώ το 2003 η BBC το κατέταξε στην λίστα της με τα πιο αγαπημένα μυθιστορήματα του Ηνωμένου Βασιλείου.
Το 1999 ο Frank Darabont μετέφερε το μυθιστόρημα στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστές τους Tom Hanks και Michael Clarke Duncan. Η ταινία κέρδισε τρία βραβεία στα People’s Choices Awards και στα Saturn Awards ενώ ο Tom Hanks και ο Michael Clarke Duncan καθώς και η Patricia Clarkson βραβεύτηκαν επίσης.
Το μυθιστόρημα διαδραματίζεται στην Αμερική του 1932 και πρωταγωνιστούν οι Paul Edgecombe, ο οποίος επιθεωρεί τους κρατούμενους στη φυλακή που περιμένουν την θανατική ποινή και ο John Coffey, ένας μαύρος άντρας που έχει πάρει την θανατική ποινή για τον βιασμό και την δολοφονία δύο λευκών κοριτσιών. Καθώς ο John περιμένει την ημέρα του θανάτου του ο Paul αρχίζει να παρατηρεί ότι ο John έχει υπερφυσικές ικανότητες που του επιτρέπουν να γιατρεύει με μονάχα ένα άγγιγμα τους γύρω του. Ο John φαίνεται άκακος και ο Paul αρχίζει να υποψιάζεται πως το κράτος έχει καταδικάσει τον John με ελάχιστες αποδείξεις, μόνο και μόνο επειδή είναι έγχρωμος. Θα καταφέρει όμως να βρει τον πραγματικό ένοχο για την δολοφονία των δύο κοριτσιών και να σώσει τον John από την εκτέλεση του;
alithia.gr