Όταν τη δεκαετία του 80, η Ευρωπαϊκή Ένωση μας πρότεινε, το λιμάνι των Μεστών να γίνει εμπορικό διαμετακομιστικό κέντρο τότε οι μειοψηφίες αντέδρασαν και το διαμετακομιστικό το πήρε η Τουρκία. Σήμερα το λιμάνι των Μεστών παραμένει νεκρό.
Την δεκαετία του 90 ξεκίνησε η επέκταση του αεροδρομίου, τότε οι μειοψηφίες έκαναν προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας με αποτέλεσμα να καθυστερήσει το έργο και να μην έχει ολοκληρωθεί μέχρι σήμερα. Ωστόσο ο Τουρισμός μας φυτοζωεί με αποτέλεσμα να είμαστε οι τελευταίοι στο ΒΑ Αιγαίο.
Την δεκαετία του 2000 ήρθε ο Ρόκας να κάνει την επένδυση των ανεμογεννητριών στην ΒΔ Χίο. Τότε πάλι οι οργανωμένες μειοψηφίες τον έδιωξαν κακήν κακώς και τον έστειλαν στην Τουρκία, έτσι η ΒΔ Χίος παραμένει νεκρή .
Σήμερα έρχεται το υπουργείο και προκηρύσσει διαγωνισμό για την εκμετάλλευση του αντιμονίου στη ΒΔ Χίο που εξακολουθεί να παραμένει νεκρή. Ξεσηκώθηκαν πάλι οι μειοψηφίες να σταματήσουν τον διαγωνισμό με κάθε τρόπο.
Επί τέλους ας αφυπνιστεί η σιωπηλή πλειοψηφία και ας βροντοφωνάξει. Ναι στο Αντιμόνιο με περιβαλλοντικούς όρους. Θέλομε τα παιδιά μας να βρουν δουλειά στη Χίο και όχι να ξενιτεύονται στην υπόλοιπη Ελλάδα ή ακόμη χειρότερα, στο εξωτερικό.
ΝΑΙ θέλομε η αγαπημένη Χίος μας να γίνει πάλι η πρώτη στο ΒΑ Αιγαίο να σφύζει από ζωή και δουλειές.
Η λύση είναι το δημοψήφισμα, ότι ακριβώς γίνεται σε όλα τα προηγμένα κράτη για σοβαρά θέματα.
Ιδού λοιπόν, πεδίο δόξης λαμπρό, κύριοι Δημοτικοί Άρχοντες!
Νίκος Μαμουνής, Συνταξιούχος Μηχανολόγος