Κατ’ αρχήν δεν χρειάζεται να τρελαθούμε εμείς. Αυτές τις μέρες οι καραβιές των 1500 και βάλε καθημερινά προσφύγων – μεταναστών, μόνο στη Χίο, είναι στα πλαίσια της συμφωνίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τον Σουλτάνο Ερντογάν, που όσους δημοσιογράφους κι’ αν χώσει στην «ψειρρού» δεν μπορεί να κρύψει, τα όσα μεταδίδουν οι Ρώσοι, μετ’ αποδείξεων, βίντεο, φωτογραφίες, σε μια κόλα χαρτί τον έχουν τυλίξει, ότι όχι μόνο γίνεται λαθρεμπόριο πετρελαίου από τον ISIS στην Τουρκία, αλλά ότι η δουλειά είναι εν πολλοίς οικογενειακή υπόθεση του Προέδρου, όχι υπονοώντας αλλά «δίνοντας» εν ψυχρώ μέλη της οικογένειας του.
Μετά δεν χρειάζεται να τρελαθούμε από τη χαρά μας, δεν πρόκειται να γίνει… που επιτέλους ένας είδε την πραγματικότητα κατάματα, ο Θεοδωράκης από το «Ποτάμι» και πρότεινε αλλαγή εκλογικού Νόμου, που χοντρικά να περιλαμβάνει αυτό που οι Γερμανοί εφαρμόζουν με επιτυχία εδώ και χρόνια, να στήνονται δηλαδή δύο κάλπες, στην μια να ψηφίζει ο άλλος Κόμμα και στην άλλη τοπικό Βουλευτή, που μπορεί να ανήκει σε διαφορετικό Κόμμα.
Ούτε να τρελαθούμε ξανά απ’ τη χαρά μας, που σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία, με τη χώρα χρεωκοπημένη και γύρω της να αλλάζει ο χάρτης, βρισκόμαστε χωρίς Κυβέρνηση αλλά και χωρίς … Αντιπολίτευση.
Όχι, αγωνία τέλος, να τρελαθούμε από τη χαρά μας, αξίζει τον κόπο, από την εισηγητική έκθεση του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου, στον κρατικό Προϋπολογισμό του 2016.
Αν έχετε πρόχειρο ένα Λεξοτανίλ, πάρτε το…
«Το φορολογικό σύστημα πρέπει να είναι δίκαιο, απλό, σταθερό και αποτελεσματικό. Το δίκαιο φορολογικό σύστημα προϋποθέτει την δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών και βασίζεται στην αρχή της αναλογικής και προοδευτικής φορολόγησης. Η σταθερότητα επιτρέπει στους πολίτες να προγραμματίζουν σε μακροπρόθεσμη βάση τις δράσεις τους.»
Πείτε ειλικρινά τώρα ο καθένας, σε όποιον Θεό πιστεύει, αυτός ο άνθρωπος είναι καλά;
Ποιο απλό σύστημα, που κοντεύουν να τρελαθούν και οι Εφοριακοί; Ποιό δίκαιο, αυτό που πιάνει τους πολίτες και τους χτυπάει κάτω και τους λιώνει; Ποιά σταθερότητα, ποιός προγραμματισμός, αυτός που ξυπνάς μια μέρα και ο κάθε ψυχανώμαλος σου λέει στα σοβαρά και το πιστεύει, ότι θα το κάνεις ή ότι μπορείς να το κάνεις, να του προκαταβάλεις το φόρο της επόμενης χρονιάς χωρίς να δουλέψεις ή να ξέρεις αν θα έχεις τη δουλειά σου ή αν θα ζείς;
Ωρες – ώρες το μόνο που προβληματίζει με την «δεύτερη φορά αριστερά» είναι που ήταν κρυμμένα τέτοια ταλέντα, όταν Κυβερνούσε ο αλήστου μνήμης Ανδρέας Παπανδρέου. Αν τους έβλεπε και τους άκουγε θάκοβε τις φλέβες του. Μπροστά τους αποδεικνύεται ερασιτέχνης.
Υ.Γ Ασχετο. Υποκρισία είναι να μην κάνεις αυτό που θέλεις, αλλά αυτό που οι άλλοι σου επιβάλλουν ως πρέπον.
