Μόλις έφτασε στα χέρια μας ένας θησαυρός, ένα βιβλίο που μέσα από τις ιστορικές πηγές του και τις μοναδικές του εικόνες, ξεδιπλώνει την ιστορία ενός ξεχωριστού χωριού του νησιού μας, που βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Πελληναίου και ανήκει στο βόρειο τμήμα της Χίου, τις Αμάδες.
Η αρχική ιδέα της δημιουργίας του βιβλίου Αμάδες, Στην «Απάνω Μεριά» της Χίου ανήκει στον Ιωάννη Φωτεινό, ο οποίος γενημένος στις Αμάδες, αγαπάει και ξεχωρίζει το χωριό του ως την μοναδική του πατρίδα.
Ο κ. Φωτεινός ανέλαβε τη χρηματοδότηση της έκδοσης του βιβλίου και ανέθεσε το έργο της συγγραφής, στην ιστορικό Μαρία Μανδαμαδιώτου, η οποία το υλοποίησε με ιδιαίτερο ζήλο και επιστημονική ακρίβεια.
Το βιβλίο ανατρέχει στην ιστορία των Αμάδων από την αρχαιότητα έως σήμερα, διερευνά την κοινωνική και οικονομική εξέλιξη τους, αναφέρεται στην καθημερινή ζωή και στις τοπικές παραδόσεις και αναδεικνύει τα ήθη και έθιμα του χωριού. Οπως διαβάζουμε στον πρόλογο "Διανέμεται δωρεάν στους Αμαδιανούς, κατοίκους και καταγόμενους από εκεί, με την ελπίδα να κινητοποιήσει και να ενώσει τις δυνάμεις του χωριού. Ας γίνει η νοσταλγία για τον γενέθλιο τόπο μας και η κοινή αγωνία για το μέλλον του, το εφαλτήριο μιας νέας αρχής. Μιας προσπάθειας που θα αποβλέπει στο ξαναζωντάνεμα της κοινωνικής ζωής των Αμάδων και στην οικονομική και πολιτισμική άνθηση τους".
Στην σελίδα 12 του βιβλίου, ξεχωρίσαμε τα εξής: Προσωπικά αντιλαμβάνομαι την ανάγκη μιας αναγεννητικής πνοής στο χωριό μας ως άμεση και αμετάθετη προταιρεότητα, ως ένα στοίχημα που θα κερδίσουμε συλλογικά και παράλληλα, ως έναν φόρο τιμής σε κάποιους ανθρώπους που πλέον δεν είναι κοντά μας.
-Στον πατέρα μου, Χρήστο Φωτεινό του Ιωάννη, που μου εμφύσησε την αγάπη για το χωριό και μου μεταβίβασε, με την ακέραιη στάση ζωής που επέλεξε εις πείσμα των ποικιλοτρόπων αντιξοοτήτων, το βαρύ, αλλά και ανεκτίμητο αξιακό φορτίο που ο ίδιος έφερε.
-Στον αλησμόνητο αγαπημένο φίλο Ιωάννη Λιγνό του Στεφάνου, που τόσο πρόωρα έφυγε από τη ζωή στα 41 χρόνια του, τον μονίμως γελαστό και καλότροπο συντοπίτη μας, με τον οποίο καταστρώναμε σχέδια επί σχεδίων για το ξαναζωντάνεμα των Αμάδων και με παραστατικό και συγκινησιακά φορτισμένο τρόπο μου έλεγε χαρακτηριστικά: «κοίτα τα βουνά γύρω μας, από εκεί κρατάμε, εμείς οι Αμαδιανοί, από εκεί αντλούμε τη δύναμη μας.»
-Στις παλιές γενιές Αμαδιανών, που σε δίσεκτα χρόνια κράτησαν το χωριό μας όρθιο, με τον δικό τους τρόπο, που συνδύαζε μοναδικά υπερηφάνια και ταπεινοφροσύνη, και κληροδότησαν σε εμάς τους νεώτερους τον ανόθευτο πλούτο του λαϊκού πολιτισμού.
Χρωστάμε λοιπόν και σ' αυτούς τους ανθρώπους που συνεχίζουν να μας εμπνέουν, αλλά κυρίως σε εμάς τους ίδιους, τη συλλογική προσπάθεια για τη νέα εποχή του χωριού μας, για την κατάθεση της δικής μας αλήθειας, μιας έννοιας που σημαίνει ακριβώς τον εξοβελισμό της λήθης και τονίζει την αστείρευτη δύναμη της γρηγορούσας μνήμης.
Ιωάννης Χ. Φωτεινός
