Τι αποτελεί τιμή για έναν καλλιτέχνη;
Ο μονίμως… ακαβάλητος Παντελής Θαλασσινός φάνηκε ο αρμοδιότερος να απαντήσει, με αφορμή την Συναυλία της Δευτέρας για «καλό σκοπό» στο Θέατρο Καστρομηνά.
Τον ακούγαμε το πρωϊ στο ραδιοφωνικό Χάος του Μανώλη Βερβεράκη και θεωρήσαμε ότι για άλλη μια φορά τα πολλά λόγια δεν κάνουν την ουσία αλλά η ουσία και το ποιόν των ανθρώπων.
«Κατ’ αρχήν να πάρουμε το λεωφορειάκι των… ΑμΕΑ».
Απλά πράγματα. Γι’ αυτό θα τραγουδήσει ο Παντελής και για να βοηθήσει τους συναδέλφους του μουσικούς, που τον κάλεσαν παρά το γεγονός ότι αυτή την περίοδο πνίγεται στις συναυλίες.
Μετά είναι και η τιμή που θα του γίνει και έχει ενδιαφέρον η απάντηση του γιατί είναι η επιτομή της προσωπικότητας του.
«Καλό είναι, θεωρώ ότι οι άνθρωποι πρέπει να τιμούνται εν ζωή, αλλά χωρίς να υποτιμώ τίποτα προς Θεού και ευχαριστώ, δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για έναν τραγουδοποιό να ακούει να τραγουδάει ο κόσμος τα τραγούδια του».
«Ποιός θα το περίμενε, εγώ πάντως όχι, συμπλήρωσε ο Χιώτης με τη μαγική φωνή, ποιός θα το φανταζόταν ότι κάποτε τα τραγούδια του θα τα τραγούδαγε όλος ο κόσμος. Πιστέψτε με μεγαλύτερη τιμή δεν υπάρχει».
Νάτην λοιπόν η τιμή του καλλιτέχνη, του πραγματικού καλλιτέχνη και η Χίος είχε αυτή την χαρά και την τιμή. Οσους ανέδειξε από τον Παντελή Θαλασσινό μέχρι τον Δήμο Αβδελιώδη, μέχρι την πολλά υποσχόμενη επίσης Γιάννα Φαφαλιού παρέμειναν απλοί, προσιτοί και ακαβάλητοι. Μπράβο τους.
