Όταν ο συμπατριώτης μας Ζωρζής Δρομοκαϊτης δώριζε στην χώρα το… Δαφνί, τον προέτρεψαν οι Μηχανικοί του να σταματήσει την αγορά άλλης έκτασης, οπότε φέρεται να είπε το ιστορικό «τράβα κορδέλα» προβλέποντας ότι όσο μεγαλύτερο βγεί το τρελοκομείο τόσο καλύτερα.
Συνεπώς ελπίζουμε ότι και μόνο λόγω… εκτάσεως, όλο και κάποιοι τρόφιμοι του Δαφνίου θα υπάρχουν, με την επιθυμία να επενδύσουν στην χώρα μας ή για να το συγκεκριμενοποιήσουμε στο νησί μας.
Αφορμή γι’ αυτό τον προβληματισμό έδωσε η αγανάκτηση του Αντιδημάρχου Γ. Μπελέγρη, που στο πνεύμα Βουρνού, τίποτα χωρίς άδειες, θέλησε να αδειοδοτήσει δύο περιοχές, βραχώδεις καθ’ ολοκληρίαν μια στο Βορρά και μια στο Νότο, για την δημιουργία χώρων εναπόθεσης αδρανών υλικών, μήπως και σταματήσουμε πιά εκτός από τα παλιά ψυγεία, πλυντήρια κ.λ.π. που ως ο καθαρότερος λαός της υφηλίου τα ξεφορτωνόμαστε στους χεμάρρους, να σταματήσουμε επίσης να πετάμε σ’ αυτούς κάθε λογής μπάζα.
Όπως κατήγγειλε, με βάση την νομοθεσία έπρεπε εκτός των άλλων, ξέρετε την άδεια του… παπά της Ενορίας, του… Αστεροσκοπείου Αθηνών, του… Συλλόγου εκδοροσφαγέων και άλλων αρμοδίων, να γνωμοδοτήσει και η Δασική υπηρεσία.
Κανένα πρόβλημα, αφού αν φτιάξουμε μια μονάδα εναπόθεσης και αξιοποίησης αδρανών υλικών στα δάση της Χίου, γνωστά και ανέγγιχτα από την εποχή των Δεινοσαύρων θα θιχθεί η… παρθενία τους.
Ελάτε όμως που η Δασική… γνωμοδότησε ελλείψει… υπαλλήλων, είμαστε σίγουροι, σε τέσσερα χρόνια; Οπότε δικαιολογημένα απορεί ο Αντιδήμαρχος: Mα αν είναι να περάσουν άλλα τόσα χρόνια για την αδειοδότηση «ζήτω που καήκαμε».
Και γιατί παρακαλούμε; Καήκαμε που το Κολέγιο αγοράστηκε από τον Καλουτά και εγκαινιάστηκε 18 χρόνια μετά; Καήκαμε που το Δικαστικό Μέγαρο στην περιοχή Καστρομηνά, μέχρι να τελειώσει θα θέλει επισκευή λόγω… σήψεως; Πειράζει που ο Περιφερειακός άρχισε επί… Παντελάρα, μπορεί να κάνω και λάθος και τελειώνει επί Βουρνού;
Για όλα αυτά το κράτος δεν νοιάζεται καθόλου γιατί απλά είναι πεθαμένο και εμείς καμονόμαστε ότι δεν το καταλαβαίνουμε ή δεν το γνωρίζουμε. Η κάθε Κυβέρνηση πιστεύει μπορεί και να προσπαθεί κι’ όλας για νεκρανάσταση, αλλά μάλλον αργεί η Δευτέρα παρουσία και δεν αφορά κράτη.
Και είναι πεθαμένο, γιατί με τέτοιους ρυθμούς, τόση γραφειοκρατία και καθυστέρηση, μόνο και μόνο για να κάνουν ότι δουλεύουν οι μισοί υπάλληλοι εις βάρος αυτών, που πραγματικά χρειάζονται και τους βγαίνει το λάδι, δεν ζεί τίποτα.
Εδώ είναι και η διαφορά με τους ιδιώτες, δεν θέλουν να πεθάνουν ούτε να αυτοκτονήσουν. Συνεπώς γιατί να επενδύσουν ακόμα και μια δεκάρα σε μια χώρα που δεν θέλει; Γιατί να χάσουν τον χρόνο και τα λεφτά τους; Όταν ο Δήμος, που έχει και τα… μέσα κάνει 4 χρόνια για μια γνωμοδότηση ο ιδιώτης πόσο θα κάνει;
Σε όλες τις κανονικές χώρες του κόσμου, ακόμα και στην Αλβανία που έχει Κτηματολόγιο, υπάρχουν Δασικοί χάρτες, που τώρα με τα σύγχρονα μέσα βγαίνουν με δορυφορικές λήψεις σε ελάχιστο χρόνο και με ακρίβεια εκατοστού και έτσι ο πολίτης ή ο επενδυτής έχει απευθείας πρόσβαση και ξέρει που μπορεί να κτίσει και που όχι. Συνεπώς μπορούμε να ελπίζουμε και εμείς σε επενδυτές στο νησί. Προείπαμε, το… Δαφνί είναι απέραντο.
Υ.Γ. Μου έλεγε συμμαθητής μου, που αναζήτησε την τύχη του σε χώρα του πρώην Ανατολικού μπλόκ, για να μην νομίζει κανείς ότι αναφερόμαστε στις… Βρυξέλλες.
Κάθε χρόνο το ασφαλιστικό μου ταμείο μαζί με την απόδειξη εισφορών για την φορολογική μου δήλωση, με ενημερώνει πότε ακριβώς θα βγώ στη σύνταξη και πόσα θα παίρνω.
Μην κάνετε την σύγκριση θα καταλήξετε στο… Δαφνί.
