Το αντιμόνιο έχει γίνει πλέον ένα από τα πιο στρατηγικά και περιζήτητα μέταλλα στον κόσμο, λόγω του ρόλου του τόσο στην αμυντική βιομηχανία όσο και στην υψηλή τεχνολογία και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Το αντιμόνιο είναι κρίσιμο συστατικό σε πυρομαχικά, εκρηκτικά και ηλεκτρονικά συστήματα. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει αυξήσει δραματικά τη ζήτηση, με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη να γεμίζουν τα αποθέματά τους.
Η Κίνα, που ελέγχει μεγάλο μέρος της παραγωγής, έχει μειώσει τις εξαγωγές λόγω περιβαλλοντικών περιορισμών και γεωπολιτικών στρατηγικών, έτσι η παγκόσμια παραγωγή υπολείπεται κατά 40.000 τόνους της ζήτησης, δημιουργώντας έλλειψη.
Σε αυτό το περιβάλλον, η Αυστραλία μπαίνει στην αγορά με το νέο ορυχείο Grovehill ενώ οι ΗΠΑ προσπαθούν να αυξήσουν την παραγωγή τους.
Παρά την ύπαρξη κοιτασμάτων σε διάφορες πολιτείες, η παραγωγή αντιμονίου είναι ελάχιστη και εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από την Κίνα.
Να σημειωθεί πως μετά τις κυρώσεις στη Ρωσία, η Ευρώπη έχει αυξήσει τις στρατιωτικές της δαπάνες, αυξάνοντας έτσι τη ζήτηση αντιμονίου.
Την ίδια ώρα, η Κίνα χρησιμοποιεί το αντιμόνιο ως γεωπολιτικό εργαλείο για να διατηρήσει το πάνω χέρι στις αλυσίδες εφοδιασμού.
Οι ελλείψεις και η αυξημένη ζήτηση σημαίνουν ότι η τιμή του αντιμονίου θα συνεχίσει να ανεβαίνει.
Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ θα επενδύσουν σε νέα κοιτάσματα και εναλλακτικές πηγές ενώ όσο περισσότερες χώρες αναζητούν στρατηγικά αποθέματα, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η αστάθεια στην αγορά.
Το αντιμόνιο είναι πλέον ένα από τα πιο κρίσιμα ορυκτά του 21ου αιώνα, με εφαρμογές σε άμυνα, ενέργεια και τεχνολογία.
Η Ροδόπη και η Χίος διαθέτουν σημαντικά κοιτάσματα αντιμονίου, ιδιαίτερα στην περιοχή της Κεράμου (Χίος) ενώ η Ελλάδα, μαζί με την Ιταλία, είναι οι μόνες χώρες στην Ευρώπη με τέτοια κοιτάσματα, τα οποία παραμένουν αναξιοποίητα μέχρι σήμερα.
Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας προχωρά σε διεθνή διαγωνισμό για την εκμετάλλευση του αντιμονίου στη Χίο. Η αξιοποίηση αυτών των κοιτασμάτων στοχεύει στη μείωση της εξάρτησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τρίτες χώρες, όπως η Κίνα, που ελέγχουν μεγάλο μέρος της παγκόσμιας παραγωγής αντιμονίου.
Ωστόσο, υπάρχουν ανησυχίες από την τοπική κοινωνία σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εξόρυξης. Οι κάτοικοι εκφράζουν φόβους για τη ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα και την παραγωγή τοξικής σκόνης που μπορεί να επηρεάσει την υγεία τους και το περιβάλλον.
Η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη, με την πρώτη φάση να αφορά την πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος μέχρι τις 10 Μαρτίου 2025. Η τελική απόφαση θα ληφθεί λαμβάνοντας υπόψη τόσο την οικονομική ανάπτυξη όσο και την προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων.
Η προγραμματισμένη εξόρυξη στη Χίο προβλέπει ετήσια παραγωγή περίπου 2.000 τόνων αντιμονίου ενώ απαιτείται ετήσια παραγωγή 10.000 τόνων μετάλλου για να είναι βιώσιμη η επένδυση, με τα στοιχεία να υποδεικνύουν την ύπαρξη σημαντικών κοιτασμάτων αντιμονίου.
Και στο Καλλυντήριο Ροδόπης υπάρχουν ενδείξεις για κοιτάσματα αντιμονίτη.
Να σημειωθεί πως η τιμή του πολύτιμου μετάλλου εκτοξεύτηκε 300% στα 50.000 δολάρια ο τόνος στα χρηματιστήρια εμπορευμάτων.
Διονύσης Αντωνέλλος
