Η Αδριανούπολη είναι μια ιστορική πόλη των αλησμόνητων πατρίδων στην Ανατολική Θράκη και «κολλάει» με τον προσφυγικό χαρακτήρα του Συνοικισμού της Αγίας Παρασκευής στο Καστέλλο.
Η οδός Αδριανουπόλεως αρχίζει από την Πλατεία της Αγίας Παρασκευής και η πινακίδα της «κρύβεται» από μια ωραία πρασινάδα, σε μια αυλή σπιτιού με λεμονιές, περιποιημένο κήπο και δυο λιονταράκια στην είσοδο, ενώ μια γάτα απέναντι κάνειαμέριμνη την πρωϊνή της τουαλέτα, μέσα σε ένα γκαράζ, που διαθέτουν όλες σχεδόν οι κατοικίες, αφού η στάθμευση παραμένει πάντα ζητούμενο για τα Ι.Χ. που είναι πάντα περισσότερα από τα σπίτια, άλλα με παράθυρα καμάρες και άλλα με διακοσμήσεις από ναυτικές παραστάσεις.
Είσοδοι με λεμονιές, μια τριώροφη οικία με πετροντούβαρο, ένας πλανόδιος ψαράς, που καθαρίζει ένα ψάρι, που αγόρασε ο παλαίμαχος συνάδελφος του Νίκος Γαλίτης.
Ανταλλάσσουν δικές τους κουβέντες ενώ μια άλλη γάτα, ευκαιρίας δοθείσης, κερδίζει και αυτή τον μεζέ της.
Ένα σπίτι με δυό λάμπες στην είσοδο, μια σημαία και ένα μυρωδάτο τριαντάφυλλο και στη γωνία ο Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος, τεχνίτης πέτρας και ένα από τα γκαρσόνια της ιστορικής ταβέρνας του Δόλωμα, καμαρώνει το πετροντούβαρο απέναντι, δικό του έργο, αλλά υποδεέστερο άλλων, ειδικά στα Αυγώνυμα, τα Πατρικά και τον Ταξιάρχη Νενήτων, που φέρουν την σφραγίδα του.
Εδώ η οδός Αδριανουπόλεως συνεχίζεται με μια οικία, που ο άμπελος της καλύπτει όλη την εξωτερική της περίφραξη, απέναντι από μια λεμονιά και τον Γεώργιο Βεργέτη, που ευκαιρίας δοθείσης τα βάζει με τον Δήμο, γιατί η οδός τους είναι σκοτεινή, παρά την ύπαρξη δεκάδων στύλων, που θα ήταν χρήσιμοι αν… άναβαν.
Απέναντι ένας τέτοιος στύλος είναι δεμένος με σκοινί για να μην… πέσει, κάτι που έγινε με τον άλλο απέναντι, που για να μην τραυματιστεί κανείς, ο Γιώργος Μερούσης, έχει τοποθετήσει στην αιχμηρή άκρη του, μια άδεια φιάλη νερού ανάποδα.
Ο ίδιος μας δείχνει μετά στην αυλή του, ένα πηγάδι μινιατούρα, που το στόλισε μαζίμε βότσαλα στις αρτάνες του.
Η οδός εδώ συναντάται με την Παλαιών Ψαρών, που οδηγεί στην θάλασσα και η Αδριανουπόλεως συνεχίζεται με σύγχρονες οικίες, μία από τις οποίες είναι διακοσμημένη με δύο πάπιες με ένα προβατάκι στη μέση. Οι κάτοικοι εδώ νοιάζονται και για την παραλία, που βρίσκεται απέναντι τους, κάτι που επισημαίνει και η Ελένη Σαμψών και ας μην πηγαίνει ή ίδια στη θάλασσα.
Εδώ και τερματίζεται η οδός Αδριανουπόλεως, την οποία από την πλατεία της Αγίας Παρασκευής ξεκινήσαμε την περιήγηση μας και στην γνώριμη μας επίσης οδό Τσεσμέ «Φτου και βγήκαμε».
Ρεπορτάζ: Γιάννης Τζούμας
Εικονοληψία – φωτογραφίες: Κώστας αναγνώστου
Επεξεργασία εικόνας: Νέλο Μέσι
