Ευρισκόμενος στη Γενεύη για ιδιωτικούς λόγους, θεώρησα υποχρέωσή μου να επισκεφθώ τα «Ηνωμένα Έθνη»… Έτσι με κάποια δυσκολία (με πήγε ο γιος μου ο οποίος εργάζεται στη Γενεύη), βρέθηκα κάποια ημέρα να ξεναγούμαι (ευτυχώς) με ένα γκρουπ αγγλοφώνων στο κεντρικό μέγαρο.
Τι να πρωτοθαυμάσει και τι να πρωτοπεριγράψει κανένας για τους πελώριους χώρους του (αίθουσες συνεδριάσεων) και για την τεχνολογική του υποστήριξη; Πέραν βέβαια από τα απαραίτητα υπήρχαν και… υπερβολές, π.χ. ο «ανάγλυφος» ουρανός (θόλος) κάποιας αίθουσας!...
Πέραν όμως από την ξενάγηση, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα, κατ’ιδίαν πλέον, να επισκεφθεί και τον μουσειακό-εκθεσιακό χώρο και να πάρει και κάποια… σουβενίρ (από φανέλα με το λογότυπο των «Ηνωμένον Εθνών» μέχρι… Ελβετικό σουγιά)! Κάπου μέσα στα εκθέματα βρήκα το μικρό και εύχρηστο βιβλιαράκι, από το οποίο σας μεταφέρω μερικές πληροφορίες:
Ο τίτλος του είναι (μεταφράζω από τα αγγλικά): «Πες μου περί των Ηνωμένων Εθνών» (Εκδόσεις ΝΑΝΕ, Παρίσι 2008). Το έντυπο το προλογίζει ο Ban Ki-moon, Γενικός Γραμματέας (τότε) των Ηνωμένων Εθνών, και ο οποίος αναφέρει χαρακτηριστικά, αφού ευχαρίστησε την εκδοτική επιτροπή, ότι «ελπίζει αυτή η έκδοση να είναι ένας χρήσιμος οδηγός για να κατανοήσει κανείς τον κόσμο των Ηνωμένων Εθνών». Ακολούθως γράφει ότι «εξήντα χρόνια μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο[2] τα Ηνωμένα Έθνη προσπαθούν να βάλουν κάποια τάξη σε πράγματα ειρηνικά, όπως την κλιματική αλλαγή, ή/και πλέον πολύπλοκα, όπως την αποφυγή πολέμων».
Ο πρώτος Καταστατικός Χάρτης των Η.Ε. υπεγράφη το 1945 από 51 ιδρυτικά μέλη στο San Francisco. Το 2006 ο αριθμός των κρατών-μελών ανήλθεν εις 192! Όμως παρά το γεγονός ότι το έμβλημα των Η.Ε. στη σημαία τους είναι μια υδρόγειος σφαίρα, τα Η.Ε. ούτε «Υπέρ Πολιτεία» ούτε «Υπέρ Κυβέρνηση» είναι, παρ’ όλον ότι έχουν δική τους γη (το κτίριό τους), δική τους τηλεόραση, δικό τους ραδιόφωνο και δικό τους ταχυδρομείο (γραμματόσημα).
Αγαπητοί αναγνώστες,
Επειδή δεν είμαι ο πλέον κατάλληλος να αναλύσω το ρόλο των Η.Ε. και να κρίνω αν πέτυχαν οι σκοποί τους ή όχι, μεταφέρω απλώς κάποιο μέρος του κειμένου και παρακαλώ τους πλέον ειδικούς να απαντήσουν σε πιθανά ερωτήματα τα οποία θα προκύψουν, μετά τη μελέτη των 48 σελίδων που αποτελείται το φυλλάδιο, το οποίο διατίθεται στα Η.Ε. (εν προκειμένω διαθέτω το δικό μου σε όποιον έχει τη διάθεση να μας «μορφώσει»)! Εγώ απλώς, από τη σελίδα 8, μεταφέρω «τους στόχους των Η.Ε.»!
Τα Η.Ε., όπως ήδη γράψαμε, δημιουργήθηκαν στις 24 Οκτωβρίου 1945 και οι στόχοι τους περιγράφονται σε ένα Κεφάλαιο, το οποίο από πρακτικής απόψεως αποτελεί και τον Καταστατικό τους Χάρτη (Constitution). Διευκρινίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των Εθνών που θέλουν να γίνουν μέλη και προτείνει τη δομή για τη λειτουργία του νέου Οργανισμού.
Οι κύριοι στόχοι λοιπόν των Η.Ε. είναι (αντιγράφω):
– Να διατηρούν την ειρήνη και τη διεθνή ασφάλεια.
– Να αναπτύσσουν φιλικές σχέσεις μεταξύ των εθνών.
– Να παρέχουν τα μέσα για διεθνείς συνεργασίες σε οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά και ανθρωπιστικά πεδία.
– Να προάγουν το σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις βασικές ελευθερίες.
– Να δημιουργήσουν ένα κέντρο (σ.σ. αυτό που ήδη δημιούργησαν). όπου τα Συνεργαζόμενα Έθνη να μπορούν να βρίσκονται κοντά (να συσκέπτονται) για να επιτύχουν τους κοινούς τους στόχους.
Το φυλλάδιο καταλήγει με το ερώτημα: «Χρειαζόμαστε τα Η.Ε. τόσο όσο το 1945;» Και βέβαια η απάντηση είναι: «Αναμφίβολα ΝΑΙ»!
Σημείωμα δικό μου: Τα Η.Ε. έγιναν για να θεραπεύουν τον πόνο μετά από πολέμους και φυσικές καταστροφές! Βέβαια όμως τις φυσικές καταστροφές ΔΕΝ είναι δυνατό να τις προλάβουν, τους πολέμους όμως που τους προκαλούν κυρίως οι ΜΕΓΑΛΟΙ, αλλά και οι μικροψυχία των ΜΙΚΡΩΝ (βλ. δικό μας εμφύλιο και το χαλασμό που γίνεται στη Συρία και χθες στο Ιράκ – όπου δυστυχώς σήμερα επαναλαμβάνεται). Μήπως η παρουσία των Η.Ε. πρέπει να είναι πιο «δυναμική»; Λέω… μήπως;
Κλείνω με μια φωτογραφία από τις χιλιάδες(;;;) τουλίπες(!!!) της Γενεύης.
Με ΑΓΑΠΗ
από το όμορφο (Άνοιξη γαρ) Μαρούσι,
Αναστ. Ι. Τριπολίτης
Αγγειοχειρουργός
[1] Πουθενά στα έντυπά τους δεν τα βρήκα ως «Οργανισμός». Αναφέρονται έτσι απλά: «Ηνωμένα Έθνη».
[2] Το κείμενό του γράφτηκε το 2008.