Γενικώς εφησυχασμός λόγω… πανδημίας.
Η Κυβέρνηση ανακοινώνει μέτρα ανακούφισης. Τα χοντρά φαίνονται από μακριά, οι λεπτομέρειες βρίσκονται στο πίσω μέρος του χαρτιού, όπως τα… ψιλά των ασφαλιστικών εταιρειών.
Τελικά υποφέρουν όλοι, ανακουφίζονται ελάχιστοι.
Οι κυβερνώντες αγνοούν ότι οι λαμαρίνες… κρέμονται πάνω από κεφάλια όλων. Πέφτοντας θα γίνει το χιλιοζύμι.
Ο κόσμος είναι τρελαμένος, κλεισμένος, αγανακτισμένος, βλέπει τα λεφτά να τελειώνουν, βλέπει την δουλειά του να κλείνει, άλλος χάνει λίγα, άλλος πολλά, πολλοί όλα.
Δεν βαριέστε όλοι σφυρίζουν αδιάφορα, έχει δε υπουργούς, που απορείς πότε στο διάολο υπογράφουν, δεν λέμε αν πηγαίνουν στα υπουργεία τους, γυρνώντας από κανάλι σε κανάλι, κυρίως λέγοντας μπαρούφες.
Οι λαμαρίνες…κρέμονται, ουδείς τις βλέπει αλλά θα πέσουν, είναι θέμα χρόνου και θα πλακώσουν άδικους αλλά και δίκαιους.
Απηυδισμένοι όλοι ζητούν παρηγοριά στους ειδικούς. Τους ακούς και τα χάνεις. Με ελάχιστες εξαιρέσεις είσαι σίγουρος ότι την… ψώνισαν, μην νομίζετε πως θέλει πολύ. Άλλα λένε, επιστημονικά πάντα, το πρωί στις τηλεοράσεις άλλα το βράδυ. Οι ίδιοι που μας έλεγαν να μην φοράμε μάσκα, μετά μας είπαν να την βάλουμε, τώρα μας λένε να φοράμε δυό. Άντε να δούμε ποιός θα βγεί πρώτος, να προτείνει να βάλουμε το σώβρακο μας στην μούρη, για περισσότερη ασφάλεια.
Οι λαμαρίνες… κρέμονται, τις κρατάει μια κλωστή.
Την ίδια στιγμή τα εμβόλια που θα μας σώσουν έρχονται με το σταγονόμετρο. Στο Γερμανικό κοινοβούλιο, για πρώτη φορά στην ιστορία ακούστηκε να λένε στην Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα Φον ντερ Λάϊνεν «Τα έκανες σκατά» Έτσι ακριβώς, τόσο ακριβώς όσο μας πείθουν οι γιατροί να κάνουμε το εμβόλιο, αλλά οι ίδιοι και οι νοσηλευτές σε ποσοστό 50% δεν το κάνουν!
Και κάθονται και τους βλέπουν. Είναι σαν κατ’ αναλογίαν να βλέπεις έναν Ιερέα τύφλα στο μεθύσι στην Απλωταριά να βρίζει τα Θεία και ύστερα να καλείσαι να παρακολουθήσεις από τον ίδιο την… Θεία Λειτουργία.
Οι… λαμαρίνες κρατιούνται από ένα τόσο δα συρματάκι.
Από κοντά και οι πολιτικοί. Ο πλέον σοβαρός, κλείνει την εστίαση, καταδικάζει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε πείνα, σε ασιτία, σε καταστροφή και χλαπακιάζει δημοσίως σαν να μην συμβαίνει τίποτα σε βεράντα της Ικαρίας.
Άλλο ρεζιλίκι από εκεί. Ο κόσμος καταπίνει, φαρμακώνεται, οι λαμαρίνες… κρέμονται.
Από δίπλα και μετά τους αθλητές τα ινδάλματα του Θεάτρου, μαλθάκες του κερατά. Δεν υπάρχουν σοκαριστικές λέξεις ή φράσεις αλλά πράξεις. Ο κόσμος πέφτει από τα σύννεφα, το ξεκατίνιασμα πέφτει σύννεφο, οι… λαμαρίνες κουνιούνται επικίνδυνα, ανά πάσα στιγμή θα ακουστεί παταγωδώς ο θόρυβος της πτώσης και θα είναι αργά.
Οι γραμμές δεν σημειώνουν κάτι για να το προλάβουν. Μάλλον είναι προδιαγεγραμμένο τι θα ακολουθήσει. Το σημειώνουν για να μην ειπωθεί ότι κάποιοι δεν είχαν προειδοποιήσει.
Η θύελλα που θα έρθει είναι θέμα χρόνου, οι… λαμαρίνες θα πέσουν.
Υ.Γ.: Παρά την μεταφορική έννοια του άρθρου οι εικονιζόμενες λαμαρίνες, είναι πραγματικές. Βρίσκονται στο στενό της παρόδου Μουτάφη, πίσω από τον Πάπυρο. Είναι θέμα χρόνου να ξηλωθούν και όποιον πάρει ο χάρος.
