Στην αρχή τα όνειρα είναι άπιαστα. Μετά είναι να γίνει η αρχή και αυτή έγινε από την ιστορική Μίκρα.
Να φέρουμε στη Χίο την χρυσή Εθνική του Euro 2004.
Ποδοσφαιριστές θρύλοι, Ζαγοράκης, Καραγκούνης, Τσιάρτας… στο νησί μας.
Και πως τους βρίσκεις και όπως τους πείθεις;
Μετά καθίζεις και σκέπτεσαι. Ο Ζαγοράκης είναι Ευρωβουλευτής της Ν.Δ. ο ίδιος μάλλον ποτέ δεν αισθάνθηκε έτσι, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει σε τέτοια μεγέθη.
Μετά έχομε στην Αθήνα τον Μάρκο Λαγό, το λύσε και το δέσε σε επαφές αθλητών και διεθνούς επιπέδου.
Ετσι είναι, όποια πέτρα και να σηκώσεις στον κόσμο, ένα Χιώτη θα βρείς από κάτω.
Κάπως έτσι απλά ξεκίνησαν όλα και είχαμε τη σημερινή γιορτή για καλό σκοπό, από το Νομικό πρόσωπο του Δήμου και την Μικρασιατική.
Όμως το καλύτερο όλων δεν ήταν ένα παιχνίδι φιλανθρωπίας για την ενίσχυση πολυτέκνων, τριτέκνων και ΑμεΑ, αλλά η προβολή του ίδιου του νησιού.
Δεν είναι μόνο η δυνατότητα του Χιώτη να δεί από κοντά ποδοσφαιριστές θρύλους, δεν ήταν η δυνατότητα των τυχερών μαθητών σήμερα του 1ου και του 3ου Γυμνασίου και αύριο της Αμανής , να αγγίξουν, να αγκαλιαστούν, να φωτογραφηθούν με τα «αιώνια παιδιά» που σήκωσαν την Ελλάδα στα χέρια τους, που μας έκαναν να δακρύσουμε, να πανηγυρίσουμε έξαλα, γιατί τόχαμε τόση ανάγκη λες και ξέραμε τι θα… ακολουθήσει.
Ηταν κυρίως η ευκαιρία να προβληθεί το νησί μας θετικά. Να ακουστεί η Χίος σε όλη την Ελλάδα και εκτός αυτής.
Ετσι για να φανεί πόση ανάγκη έχουμε τέτοιες καλές ειδήσεις.
Ο αγώνας δεν έγινε για καλό σκοπό μόνο, όπως προβλήθηκε, έγινε και για το καλό της Χίου και αυτό που πρέπει να επιδιώξουμε είναι αυτό να επαναληφθεί και σε άλλους τομείς.
Μπορούμε να το πετύχουμε, κανένα όνειρο δεν είναι άπιαστο.
Υ.Γ. Κυρία Καλογήρου, ακόμα δεν βάλατε ένα αυτοκίνητο δικό σας, της Περιφέρειας να μεταφέρει τα παιδάκια των Κουρουνίων στο Σχολειό τους, μέχρι να λύσετε τον… Αμάνιο δεσμό;
