Μπορούμε να φανταστούμε ένα ντεπόζιτο ανοικτό που το τροφοδοτούμε συνέχεια με νερό;
Κάποια στιγμή ξεχειλίζει και το νερό χύνεται έξω.
Το κυνηγάμε εμείς. Να πάει στη ΒΙΑΛ λέει ο ένας, να πάει στο 18 λέει ο άλλος, να κατεβούμε στους δρόμους λένε οι Χαλκούσοι, να κάνει κάτι ο Δήμαρχος λέμε οι υπόλοιποι, να κινηθεί η Κυβέρνηση λέμε όλοι μαζί, να εφαρμοστεί η συμφωνία Τουρκίας – Ευρωπαϊκής Ένωσης λέμε οι πιο… ψαγμένοι.
Και μετά; Μετά τίποτα, το νερό – νερό… γιατί απλούστατα δεν κλείνει η βρύση.
Και όταν δεν κλείνει, απλά θα τσαλαβουτάμε κάνοντας όλοι ότι ασχολούμαστε ή ότι μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα.
Λέμε του Ερντογάν να κάνει φύλαξη συνόρων, του βάζουμε απέναντι και το Λιμενικό και την Frontex και το ΝΑΤΟ και την…CIA. Και τι γίνεται στο τέλος; Μηδέν εις το πηλίκον, το νερό -νερό, απλά γιατί ο Ερντογάν το σπρώχνει από τη δική του αυλή στην άλλη.
Και στην… άλλη τι γίνεται; Μπορούμε να μην είμαστε υποκριτές; Μην κοιτάμε τα νησιά, που δέχονται την πρώτη κουβαδιά του γείτονα, αλλά να πάμε παρακάτω. Πόσοι μετανάστες – πρόσφυγες πέρασαν και περνούν από την Ελλάδα. Πάντως μετριούνται σε εκατομμύρια. Πόσους κρατάμε στην Ελλάδα; Λιγότερους από 100.000 δηλαδή τίποτα.
Άρα, τους σπρώχνουμε και εμείς ή και τίποτα να μην κάνουμε… σπρώχνονται οι ίδιοι.
Τώρα μιλάμε σοβαρά; Πόσοι συγγενείς μας, γνωστοί, φίλοι, πέρασαν την δεκαετία του 50 -60 τον Ωκεανό και βγήκαν λαθραία στην Αμερική και τον Καναδά; Άρα τώρα τι θα εμποδίσει τους σημερινούς απελπισμένους, το… αυλάκι του Αιγαίου;
Όσο και να χτυπιόμαστε κάτω, όταν θέλει να φύγει ο άνθρωπος θα φύγει και θα φτάσει στο τέλος στον προορισμό του. Όλη η ανθρώπινη ιστορία είναι ιστορία μετακινήσεων. Συνεπώς το πρόβλημα είναι αλλού, να κλείσει η βρύση.
Και την βρύση εμείς μόνο την... υποθέτουμε άντε να την δεί και ο Μητσοτάκης από κοντύτερα όταν συναντήσει τον Τράμπ ή στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Τα χέρια που μπορεί να κλείσουν την βρύση βρίσκονται εκεί. Αν θέλουν, αν τα συμφέροντα τους το επιτάσσουν θα το κάνουν, αν όχι έτσι θα τσαλαβουτάμε στα… νερά εις τον αιώνα τον άπαντα.
Έχουμε σκεφθεί τα κονδύλια που δαπανώνται για να μαζεύεται αυτό το… νερό;
Αν τα έδιναν σε αυτές τις χώρες κανένας δεν θα κούναγε από το σπίτι του. Και το κυριότερο, αν οι μεγάλοι σταματούσαν τους πολέμους για τα δικά τους συμφέροντα, μακριά εννοείται από τον τόπο τους. Το προσφυγικό είναι παράπλευρη απώλεια. Αν και αυτή την αξιοποιούν κατά το δοκούν. Η Γερμανία ανανέωσε για παράδειγμα τον πληθυσμό της κατά δύο εκατομμύρια, με μπόλι μάλιστα καλό από την Συρία. Άλλοι ήταν οι χαζοί και απλά έκαναν και κάνουν τις… Νοσοκόμες. Οι Σύροι πέταξαν και τώρα η νοσηλεία γίνεται με… Αφγανούς. Και που να σκάσουν μύτη οι… Κινέζοι.
Υ.Γ. Για να καταλάβουμε τι σημαίνει κλείσιμο της… βρύσης. Είχα πάρει κάποτε συνέντευξη από ένα Αφγανό εργάτη στα μαστιχόδενδρα. Αναφερόμενος στον τόπο του, μου είπε ότι αυτός που είχε στο «σπίτι» του ένα κουταλάκι του γλυκού και ένα μπρίκι να κάνει καφέ, ήταν ο άρχοντας του χωριού , που μπορούσε να διαθέτει τόσο σοβαρά… περιουσιακά στοιχεία.
