Να διευκρινίσουμε κάτι.
Δεν υπάρχει Δήμαρχος χωρίς προσφορά, τέτοια μάλιστα που έχει σχέση εκτός από το όραμα και την όρεξη του, από την ομάδα που έχει γύρω του, το νομικό πλαίσιο που κινείται και το προσωπικό που έχει στη διάθεση του.
Συνεπώς, με δεδομένο ότι ο καθένας δίνοντας την σκυτάλη στον άλλο, πάει μερικά θέματα πιο μπροστά, προσθέτει παράλληλα και με το δικό του… στυλ στην ταχύτητα των πραγμάτων, κάτι πολύ βασικό αν θέλουμε το… μπροστά να έχει διάρκεια μήνα, έτους κ.λ.π. γιατί καμιά φορά μπορεί να πιάσει και την… δεκαετία!
Ας γίνουμε συγκεκριμένοι με ένα παράδειγμα.
Οι διπλοί στύλοι της ΔΕΗ ή του ΔΕΔΔΗΕ, για τους πολίτες καμιά σημασία δεν έχει, παρέμεναν σε κατάσταση… χυμένων εντέρων στην πλατεία Πολυχρονοπούλου από την 12η Νοεμβρίου 2019!
Μετά από σχετικό δημοσίευμα στις 26 Μαϊου 2020, την 1η Ιουνίου 2020 το πρόβλημα λύθηκε ως δια μαγείας. Λύθηκε όσον αφορά το σκέλος της ΔΕΗ γιατί τα… χυμένα άντερα αφορούν την εργολαβία του έργου.
Σημαίνει αυτό ότι μπορούμε εμείς και δεν μπορεί ο Δήμαρχος; Όχι βεβαίως, άλλωστε και εμείς κόντευε να κλείσει δίχρονο η πληγή, και αν δε με σταμάταγε να με τσιγκλήσει ο Παναγιώτης Καλαμπόκης, έτσι θα ήταν ακόμα.
Είναι γεγονός ότι δεν προλαβαίνουμε, πολλά τα προβλήματα, πολλές οι πληγές, συνηθίσαμε στην κακογουστιά όπως συνηθίσαμε και στις καθυστερήσεις.
Εδώ όμως χρειάζεται ο Σταμάτης Κάρμαντζης να βάλει την δική του πινελιά και αυτή έχει σχέση με τον χρόνο ανοχής στον… χρόνο.
Με τις υπηρεσίες από πάνω τους, οι εργολάβοι είναι υποχρεωμένοι να παραδίδουν το έργο που πρέπει και έχουν συμφωνήσει, όμως πολύ καλά ξέρουμε το δύσκολο αυτό συνάφι, από ένα μεγάλο έργο, μέχρι το βάψιμο μιας… πόρτας, έχει μαλώσει με το… χρόνο ή για να το γράψουμε πιο… κομψά τον μετρά σε άλλη διάσταση.
Μένουμε ξανά στην πλατεία Πολυχρονοπούλου. Αξίζει ο Δήμαρχος να ζητήσει από πότε αυτό το ρημαδιό βρίσκεται για παράδειγμα μπροστά στο γραφείο τουρισμού του Δήμου!
Αξίζει να ρωτήσει τους δικούς του υπαλλήλους σ’ αυτό, πόσους ανθρώπους έχουν περιθάλψει ως… τραυματίες, πέραν της εικόνας που δίνει στον μισό ξένο που μας απόμεινε, η εικόνα του γραφείου… τουρισμού, που η πρόσοψη του παραπέμπει σε ρημαδιό.
Κοντολογίς δεν θα κάνω εγώ… μάθημα στον Δήμαρχο, που παρεμπιπτόντως έχει και σήμερα τα γενέθλια του και να είναι πάντα υγιής και δημιουργικός.
Ο Σταμάτης Κάρμαντζης έχει ισχυρό ένστικτο και ξέρει καλά τι πρέπει να κάνει.
Θα πρέπει να βάλει ημερομηνία ολοκλήρωσης στα έργα με τελεσίγραφο.
Βεβαίως και ένα έργο δεν πάει ρολόϊ, βεβαίως και η μία εβδομάδα μπορεί να γίνει και δύο, και μπορεί και οι στραβές, εμπλοκές, καιρικές συνθήκες να κάνουν την εβδομάδα μήνα, αλλά απ’ αυτό, μέχρι την Πολυχρονοπούλου για παράδειγμα, που κλείνουμε αισίως τα δύο χρόνια υπάρχει μια απόσταση.
Εργολάβος που έχει μαλώσει με το χρόνο, θα ξέρει ότι δεν θα ξαναπατήσει σε Δημοτικό έργο ούτε με μέσο το… Θεό. Αυτό ο Σταμάτης Κάρμαντζης έχει τον τρόπο να το κάνει, μιλώντας μαζί τους ενίοτε και σε… ξένες γλώσσες.
Περιμένουμε τις ενέργειες του, γιατί όπως καλά ξέρει δεν αρκεί να πηγαίνει το πλοίο πρέπει και το πλήρωμα να αισθάνεται χορτάτο.
Υ.Γ.: Από τον Κωστή Μουσουρούλη έμαθα ότι ο Μανώλης Κωστίδης, ο γνωστός ανταποκριτής του Σκάϊ στην Κωνσταντινούπολη, έχει καταγωγή από τον Ζυφιά και έχει επί πολλού την Χιακή καταγωγή του. Μήπως ένας φορέας πρέπει να τον τιμήσει;
