Νάτο λοιπόν το νέο Κυβερνητικό σχήμα, το παλιό δηλαδή, ως κλασικό ποδοσφαιρικό αξίωμα «Ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις». Μα δέχτηκε τόση κριτική η προηγούμενη Κυβέρνηση, για αναποτελεσματικότητα, για το δυσκίνητο της, το μεγάλο σχήμα της και άλλα πολλά, όμως στο τέλος μετράει το γκολ, άρα πάμε παρακάτω. Οι ισορροπίες έγιναν, καιρός να πιάσουμε και καμιά δουλειά, κυβερνητική εννοείται, γιατί απ’ την άλλη των κοινών θνητών, όσο πιο πολύ δουλεύεις τόσο πιο πολύ μπαίνεις μέσα ή αλλέως όσο πιο πολλά δημιουργείς τόσο πιο βλάκας θεωρείσαι, παγκόσμοια ελληνική πρωτοτυπία.
Όμως επειδή όταν καταλάβουμε ότι όσο συνεχίζουμε να παίζουμε με τη χώρα και τη Δημοκρατία τόσο θα μεγεθύνονται τα προβλήματα μας, τώρα που έκατσε η προεκλογική σκόνη, μπορούμε να δούμε τουλάχιστον ορισμένα θεσμικά θέματα με ψυχραιμία;
Γιατί να καρδιοχτυπήσει ο Καμμένος για το αν θα μπεί στη Βουλή; Δεν εκφράζει ένα μέρος της κοινωνίας; Γιατί για κάτι ψιλά να μην είναι στη Βουλή το αποκοληθέν τμήμα του Σύριζα; Κοντολογίς γιατί να υπάρχει το όριο του 3% για την είσοδο στη Βουλή; Ούτε κρυφό καμάρι είναι πιά ούτε μυστικό το κρατάμε. Το όριο, που ταυτόχρονα είναι και όριο στη Δημοκρατία, άρα βιασμός της αφού όρια και Δημοκρατία είναι έννοιες ασύμβατες, έχει τεθεί για να αποκλειστεί η δημιουργία Μειονοτικού κόμματος και η είσοδος του στη Βουλή. Το πόσο αποτελεσματικό είναι ως σύστημα αποκλεισμού, το είδαμε στην παρούσα Βουλή, όπου ο Νομός Ροδόπης προς δόξαν του σχεδιασμού του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, εκπροσωπείται από 4 Μουσουλμάνους, τους λέμε εμείς, Τούρκοι αυτοπροσδιορίζονται οι ίδιοι ( είναι το ίδιο βλακώδες σαν να λέμε τους Ελληνες της Κωνσταντινούπολης, Χριστιανούς). Η παρατήρηση δεν γίνεται κινδυνολογικά, άλλωστε για να βάλουν όλα σχεδόν τα Κόμματα Μουσουλμάνους υποψήφιους και για εκλεγούν μόνο αυτοί, σημαίνει εκτός των άλλων ότι το ελληνικό στοιχείο από την Ροδόπη είναι είδος εν ανεπαρκεία… οπότε σημειώστε το κάπου αυτό, μετά την αναμενόμενη «απόσχιση» της Καταλωνίας από την Ισπανία, ετοιμαστείτε να τεθεί θέμα Δημοψηφίσματος αυτοδιάθεσης και στους Μουσουλμάνους της Θράκης, με ότι σημαίνει αυτό.
Ας μην ταράσσουμε όμως τον αγγελικό κόσμο που ζούμε και ας έρθουμε στο προκείμενο. Αφού συμβαίνουν αυτά και αφού ο στόχος του 3% πήγε περί ανέμων, το 3% γιατί έμεινε αμανάτι, για να εμποδίζει την λαϊκή έκφραση και να χωρίζει την ψήφο σε τρείς κατηγορίες; Την βαριά… μην ξεχνάμε τις 50 κλεμμένες έδρες, την μεσαία και την τίποτα, αυτοί δηλαδή που δεν εκφράζονται στη Βουλή, για να αποκλειστούν απ’ αυτή οι Μουσουλμάνοι. Τελικά και οι Μουσουλμάνοι μπαίνουν, καλώς ως έλληνες πολίτες και οι υπόλοιποι αποκλείονται. Αν νομίζουμε ότι πάμε μακριά με αλά καρτ Δημοκρατία είμαστε βαθειά νυχτωμένοι.
Υ. Γ. Κρατήστε το σαν το πιο σύντομο ανέκδοτο.
Α. Μέρκελ: «Ζητάμε την συνδρομή της Τουρκίας για την φύλαξη των ελληνικών συνόρων από την εισροή μεταναστών»
