Θα πρόσθετα και ένα… Λεωφορείο για τα Βορειόχωρα αλλά το αφήνω για τον… Ερντογάν.
Όσο… σαχλαμάρες και αν είμαστε, ευτυχώς και με τους γείτονες που έχουμε θα πρέπει ή να σοβαρευτούμε ή να ετοιμαστούμε να ξαναφορέσουμε… φέσι.
Και συγνώμη που το θέτω έτσι, αλλά ας βάλει όποιος θέλει άλλον χαρακτηρισμό, παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή.
Όλα ξεκίνησαν από τηλεφώνημα γυναίκας κατοίκου της Β/Α Χίου στο Ράδιο Αλήθεια. Τα υπόλοιπα προέκυψαν από το ρεπορτάζ της Χρ. Ψυλλή. Βγήκαν μπροστά οι Πρόεδροι, κινητοποιήθηκε ο αρμόδιος Αντιπεριφερειάρχης και έτσι θα έχουμε ξανά λεωφορείο στην Β/Α Χίο μια φορά την εβδομάδα!
Και το λέμε όλοι και δεν κάνουμε… χαρακίρι. Και σκεφτείτε να μην είχαμε και την «Ρήτρα Αμανής» και σκεφτείτε να μην είχαμε έναν Ερντογάν να θέλει να χάψει τα νησιά, με… δαγκωνιά, γιατί αν έχει υπομονή θα τα πάρει σιγά – σιγά δια της συνειδητής ερημοποιήσεως.
Και το κάνουμε όλοι ακριβώς έτσι, συνειδητά και ας μην το… συνειδητοποιούμε. Διότι η ερημοποίηση θα φέρει την… εκχώρηση.
Ακούω τώρα τον αντίλογο. Και τι να γίνει ρε φίλε να έχουμε ένα λεωφορείο να πηγαίνει τον γύρο της Β. Χίου άδειο;
Απάντηση ΝΑΙ.
Με την λογική αυτή ας στέλναμε στα Ψαρά ένα καραβάκι μια φορά την εβδομάδα. ΟΧΙ το στέλνουμε κάθε μέρα και ας μας κοστίζει.
Και υπάρχει αντίστροφη πορεία; ΝΑΙ και δείτε τις Οινούσσες. Μέσα στους παράγοντες αύξησης πληθυσμού, ο Δήμαρχος έβαλε και την προσέγγιση πλοίου από τον Πειραιά.
Αν θέλουμε λοιπόν να μην ΠΕΘΑΝΕΙ η Βόρεια Χίος θα πρέπει να έχει επιδοτούμενο ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ δρομολόγιο. Ας κάνει την γύρα το λεωφορείο και ας είναι άδειο. Με την λογική αυτή κακώς μπήκαν και γραμμές διαδικτύου. Σήμερα όμως εκτιμάμε ότι οι περιοχές αυτές μπορούν να ζωντανέψουν μόνο μέσω των εργαζομένων από απόσταση, που είναι το μέλλον της εργασίας, όπως και τα χωριά μας το μόνο μέλλον μιας ποιότητας ζωής για… ανθρώπους.
Συνεπώς ότι άλλο συζητάμε πλήν της καθημερινής λεωφορειακής γραμμής και σύνδεσης της Βόρειας Χίου με το κέντρο είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ.
Όπως απαράδεκτο είναι και ας το δεί ΤΩΡΑ η Δημοτική αρχή να βγαίνει ένας συνειδητός πολίτης ο Οδοντίατρος Κώστας Λουτράρης και να επισημαίνει τα παρακάτω αυτονόητα που ακολουθούν και να μην δίνονται λύσεις για όλα αυτά ΑΥΡΙΟ κιόλας.
Ο λόγος στον ίδιο.
Εκλάβετε το ως το… Υστερόγραφο της στήλης:
«Γιάννη χαιρετώ, πριν από δεκαπέντε μέρες έστειλα μια φωτογραφία με το μνημείο απαγχονισθέντων κατά το 1822, επειδή με ενόχλησε η αχαρακτήριστη ενέργεια της τοποθέτησης κάδων απορριμμάτων και ανακύκλωσης έμπροσθεν του μνημείου και της ελληνικής σημαίας.
Πριν όμως, το ίδιο πρωί της Μεγάλης Δευτέρας επικοινώνησα με το γραφείο του αντιδημάρχου καθαριότητας που επεσήμανα το γεγονός με την ελπίδα να απομακρυνθούν οι κάδοι.
Δυστυχώς μέχρι αυτή τη στιγμή παραμένουν εκεί.
Αναρωτιέμαι γιατί αυτή η αδιαφορία; Κανείς δεν ενοχλείται;
Είναι το πιο πολυσύχναστο σημείο. Οι περισσότεροι από τους δημοτικούς άρχοντες και υπαλλήλους του δήμου διέρχονται από αυτό. Δεν ενοχλούνται ή έχουμε συνηθίσει στη μιζέρια;
Δεν μπορώ να δώσω άλλη εξήγηση και από ένα άλλο γεγονός που επεσήμανα δύο φορές στο γραφείο τουρισμού, για μηχανάκι μονίμως σταθμευμένο έμπροσθεν της γοργόνας (που μετά την ανάπλαση αποξενώθηκε από υγρό στοιχείο). Η απάντηση ήταν το βλέπουμε, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.
Ερωτώ επομένως, αν το γραφείο τουρισμού ανέχεται αυτά, και δηλώνει ανίκανο να βελτιώσει καταστάσεις, όπως και της περιστοιχιζόμενης από τραπεζοκαθίσματα και μηχανάκια βρύσης Συγγρού, τίνος αρμοδιότητα είναι; Καλές είναι οι σχεδιαζόμενες κτηριακές επεκτάσεις του γραφείου, αλλά να έχουν και ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Τέλος, όλα αυτά τα καθημερινά νομίζω ότι μας χαρακτηρίζουν. Οι εκατοντάδες πρόσκοποι που μας επισκέφθηκαν αυτές τις μέρες, που περπάτησαν και έψαξαν τα πάντα, θα έχουν στις φωτογραφίες τους και όλα τα παραπάνω φαντάζομαι, αφού είναι αναπόσπαστα με τα μνημεία.»
