Αδέλφια αν ο δημοσιογράφος δεν είναι πνεύμα αντιλογίας ζήτω που καήκαμε.
Για παράδειγμα δεν είναι να πηγαίνω πιά σε «μάχιμα» ρεπορτάζ, χαλάω την σούπα. Μόλις έφτασα για παράδειγμα στο λιμάνι, στην υποδοχή του Πατριάρχη μας, βλέπω να μας έχουν βάλει σε ένα…«κοτέτσι».
Για το καλό μας βέβαια το έκαναν από το Λιμεναρχείο, να έχουμε ένα περιφραγμένο χώρο, να κάνουμε την δουλειά μας. Πλήν όμως δεν μας ρώτησε κανείς, διότι αν μας ρώταγε θα τους λέγαμε ότι ο δημοσιογράφος δεν μπορεί να δουλέψει με τον ήλιο κόντρα, αλλιώς δεν θα… δημοσιοποιήσει τίποτα αφού θα φανούν όλα μαύρα.
Έτσι με το που φτάνω λέω στους συνάδελφους, φύγαμε, έξω από το «κοτέτσι» όπερ και εγένετο και εξασφαλίσαμε τις ωραίες εικόνες που είδατε.
Όμως εγώ άφησα τους υπόλοιπους της ΑΛΗΘΕΙΑΣ να καταγράφουν τα του Πατριάρχη και είπα να σας χαρίσω κάτι διαφορετικό.
Ας πούμε τους κυρίους που τυλίγουν το χαλί, διότι η υποδοχή Αρχηγού Κράτους, έτσι υποδεχτήκαμε τον κ.κ. Βαρθολομαίο, απαιτεί κόκκινο χαλί. Τώρα εμάς ήταν ολίγον εκκλησιαστικό, αλλά ας μην σταθούμε στις λεπτομέρειες.
Ας σταθούμε στους δεκάδες ανθρώπους, τους αφανείς ήρωες, που βρίσκονται πίσω από τόσο σοβαρές εκδηλώσεις. Η φωτογραφία των κυρίων με το χαλί είναι συμβολική.
Πίσω από αυτούς ξέρω υπάλληλο της Περιφέρειας, που με έντονα προβλήματα υγείας, έβγαλε σε πέρας τις πολύ δύσκολες Πολιτιστικές εκδηλώσεις που προηγήθηκαν. Η υποδοχή λοιπόν και η φιλοξενία του Πατριάρχη είναι μια δύσκολη υπόθεση με πολλούς αφανείς.
Από τον Μιχάλη Μπελέγρη του Ιδρύματος Τσάκου, που φρόντισε την κάθε λεπτομέρεια με στρατιωτική ακρίβεια, το πλήρωμα του Μάνια, που μετέφερε τον Παναγιώτατο και την συνοδεία του. Τα παιδιά στα Ξενοδοχεία, το προσωπικό στις Εκκλησίες, που θα επισκεφθεί, οι δεκάδες αφανείς της Μητροπόλεως, που έχουν δώσει και την ψυχή τους, αμέτρητοι άλλοι, που δεν μπορώ και δεν ξέρω ποιοί είναι για να τους αναφέρω ονομαστικά.
Τέλος θέλω να σταθώ σε μια λεπτομέρεια. Εκείνος που ο Μητροπολίτης Χίου γονάτισε πρώτα και μετά του φίλησε το χέρι, στάθηκε προσοχή και έσκυψε ευλαβικά το κεφάλι του αφού πρώτα ευλόγησε την πολεμική σημαία της 96 ΑΔΤΕ την ώρα που το τιμητικό άγημα του Στρατού έψαλλε τον Εθνικό μας ύμνο.
Επίσης κάτι άλλο, που δεν πρέπει να περάσει στα ψιλά. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, στον πρώτο μήνυμα του, δεν μίλησε μόνο για Μυροβόλο Χίο αλλά και για ερατεινή, δηλαδή στα… ξένα, γοητευτική, πρόσχαρη, αξιαγάπητη.
Αυτά με τα της υποδοχής για να κλείσουμε με κάτι δικό σας. Το στέλνει η Βάσω Καρυπιάδου.
«Θερμά συγχαρητήρια στον κύριο Ιάκωβο Μπριλή για τους εξαιρετικούς στίχους που τόσο εύστοχα δείχνουν ποια είναι η εικόνα για το περιβόητο Φράγμα της Κόρης γεφύρι. Αλήθεια οι υπεύθυνοι πώς αισθάνονται; Ο πεθερός μου (Φουσφούκας Μιχάλης) που είχε γεννηθεί το 1918, μας έλεγε, όταν ζούσε, ότι ήταν παιδάκι που άκουγε για το Φράγμα. Βγάλτε τώρα συμπεράσματα.
Υ.Γ: To υστερόγραφο είναι ένα μήνυμα της Κοινότητας Καρυών, που το αναπαρήγαγε ο Σύλλογος Πολυτέκνων. Το αποτυπώσαμε φωτογραφικά. Διαβάστε το.
«Διατίθενται 2 σπίτια προς ενοικίαση με ένα συμβολικό ενοίκιο στην περιοχή Καρυών σε οικογένειες με παιδιά ώστε να φοιτήσουν στο Δημοτικό Σχολείο των Καρυών για να μείνει ανοιχτό. Στο Δημοτικό φέτος θα φοιτήσουν 18 παιδιά και υπάρχει κίνδυνος κλείσει!»
