Όχι δεν μπερδευτήκαμε ούτε μπερδευτήκατε. Αυτά ακριβώς λέγαμε το Πάσχα του 2016. Με αυτά τα λόγια καταλήξαμε, αφού μετρήσαμε την πρώτη Ανάσταση, στα νεώτερα χρόνια στον Βροντάδο χωρίς ρουκέτες.
Η αλήθεια είναι ότι έγινε προσπάθεια. Και στην Βουλή μπήκε το θέμα για την νομιμοποίηση του εθίμου χωρίς αποτέλεσμα και Σύλλογος διατήρησης εθίμων κ.λ.π. φτιάχτηκε και ο Δήμος προσπάθησε διαθέτοντας τα σχετικά κονδύλια περίφραξης, που κάποτε πρέπει να αναλογιστούμε ότι είναι δικά μας χρήματα, που όχι βγαίνουν δύσκολα, ακόμα χειρότερα δεν υπάρχουν.
Όμως παρά ταύτα, όπως υπεύθυνα ενημερώνει ο Αντιδήμαρχος Βροντάδου Ματθαίος Φαφαλιός, οι έχοντες αντίρρηση είναι αμετάπειστοι, όχι τρία αλλά δεκατρία σύρματα να μπούν. Προφανώς οι άνθρωποι έχουν απηυδήσει και δεν πιστεύουν κανέναν και τίποτα και όπως σωστά επισημαίνει ο Αντιδήμαρχος κανείς δεν μπορεί να τους αποδώσει άδικο.
Αρα τι κάνουμε φέτος;
Θερμή παράκληση να επιστρέψουμε στον τίτλο.
Ακόμα κι’ αν ξεκίνησε η κουβέντα από πέρσι, σε σχέση με άλλες χρονιές έγιναν σημαντικά βήματα, αυτό δεν έφτασε, άρα οι δρόμοι είναι τρείς.
‘Η πείθονται οι έχοντες αντίρρηση, τους έρχεται ας πούμε… Θεϊκή φώτιση (παίζει ένα ρόλο ότι ο εκπρόσωπος του στη Χίο είναι Βρονταδούσης) ή δεν γίνεται και φέτος το έθιμο ή επικρατεί αναρχία και παρανομία.
Κατά τη γνώμη του το τρίτο είναι το χειρότερο.
Υ.Γ. Αντιδήμαρχε και Σύλλογε διατήρησης εθίμων, σίγουρα έχετε εξαντλήσει τον πρώτο δρόμο;
