Όπου Όμβρος, στα… ξένα, στα αρχαία ελληνικά δηλαδή η νεροποντή, η καταιγίδα, η μπόρα.
Την χρησιμοποιούν και οι Μετεωρολόγοι μας, κάνοντας αναφορά σε Όμβρους, ενώ είναι πασίγνωστοι οι αγωγοί των Ομβρίων, αυτοί δηλαδή, που απορροφούν τα βρόχινα νερά.
Ξεκινάμε έτσι με τη σειρά γιατί στο… απότομο, εγώ την έχω έτοιμη την απάντηση, αλλά δεν μας τιμά.
Και αυτή είναι γιατί… ψηφίζουν.
Πάμε όμως, ομαλά όπως ξεκινήσαμε, από την αρχή.
Το τι κάνει λοιπόν ο νεοέλληνας είναι γνωστό, γιατί δεν γίνεται μόνο εδώ, η… πατέντα είναι πανελλαδική, μόνο που υπάρχουν Δήμοι, που «έσπασαν αυγά» εμείς ακόμα είμαστε στο… ψάξιμο.
Πετάει τα λύματα του μέσα στους αγωγούς των ομβρίων, γλυτώνοντας στην αρχή τον βόθρο και το άδειασμα του, στη συνέχεια την σύνδεση με τους αγωγούς του Βιολογικού καθαρισμού.
Το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε όλοι, το γνωρίζει και η μύτη κυρίως των καταστηματαρχών στην αγορά. Μια απίστευτη σκατίλα, την οποία εισπνέουμε, μια αφόρητη κατάσταση, που αντιμετωπίζεται πάλι… ελληνικά.
Αντί να καταπολεμούμε το πρόβλημα, σκεπάζουμε τους αγωγούς με πλαστικά καλύμματα, με κιλίμια, χαλιά και τσολάκια. Έχουμε μάλιστα και ειδικά συνεργεία, που κάνουν αυτή την δουλειά. Τριτοκοσμικές καταστάσεις δηλαδή τις οποίες εμείς δημιουργούμε, εμείς ανεχόμαστε, εμείς τις καλύπτουμε.
Και επειδή το «εμείς» είναι πολύ αφηρημένο, να ρθούμε στην ουσία και αυτή ακούσει στο όνομα πάταξη της παρανομίας, κόψιμο κώλων και αυστηρά πρόστιμα.
Ποιός όμως θα τα κάνει αυτά; Οι Δήμαρχοι. Σωστό, αλλά οι Δήμαρχοι δεν διορίζονται, εκλέγονται και εδώ όποιος τολμήσει να εφαρμόσει το νόμο, όποιος φερθεί υπεύθυνα και σωστά θα πρέπει να αντιμετωπίσει και τις συνέπειες.
Απλά πράγματα, η ψήφος μετράει το ίδιο και του συνειδητού δημότη αλλά και του κομπιναδόρου.
Σήμερα άκουγα τον Πέτρο Καλογεράκη τον Διευθυντή της ΔΕΥΑΧ για την παραγγελία, που κάναμε και το 2024 θα έρθει επιτέλους στη Χίο το… διαστημικό μηχάνημα που λέγεται «Ενδοσκοπητής δικτύων» και που τσακώνει στον πιτς -φυτίλι τους εξυπνάκηδες, που μας ταϊζουν το σκατό τους.
Ξέρετε από πότε το συζητάμε αυτό; Πρόεδρος της ΔΕΥΑΧ ήταν ο αείμνηστος συμμαθητής μου Γιάννης Μουρούνας! Μετά σειρά, πήρε ο Μιχάλης Φυτούσης, πρακτικό μυαλό, που στο τέλος το κράτησε για τον εαυτό του. Ο λόγος; Απλούστατος. Να το πάρουμε το μηχάνημα, αλλά τι θα το κάνουμε, θα το βάλομε στην… γυάλα; Εδώ αν αρχίσει να ψάχνει οι μισές πολυκατοικίες θα φανεί ότι ρίχνουν τα σκατά τους στα Όμβρια.
Άρα, το μηχάνημα θα ρθεί, θα χρησιμοποιηθεί; Θα γίνει κακός ο Δήμαρχος; Και γίνεται να είναι κανείς καλός Δήμαρχος με κακούς δημότες;
Έλα ντε, να μπροστά μας, εν μέσω σκατίλας (το γράφω συνέχεια για όσους τους σοκάρουν οι λέξεις αλλά στις πράξεις κομπίνας είναι πρώτοι) το αιώνιο φιλοσοφικό ερώτημα. Το αυγό έκανε την κότα ή το αντίστροφο;
Το μηχάνημα λοιπόν θαρθεί, εμείς θα γίνουμε άνθρωποι;
Υ.Γ.: Kαταλαβαίνουμε γιατί έπρεπε να έχουν οι Δήμαρχοι και όχι μόνο, δύο θητείες μόνο; Γιατί στην πρώτη σχεδιάζουν και κτίζουν και στην δεύτερη δίνουν σφαλιάρες, γιατί οι μισοί από μας μόνο αυτή τη γλώσσα καταλαβαίνουν
