Σήμερα λοιπόν το πρωϊ οι υπάλληλοι κυρίως της Κοινωφελούς εργασίας βρέθηκαν μπροστά σε άλλο ένα μεροκάματο του τρόμου, γιατί ας πούμε οι Αστυνομικοί όλα τα περιμένουν, στην ανάγκη κρατάνε και ένα όπλο πάνω τους.
Αναφερόμαστε στο επεισόδιο της ΒΙΑΛ, όπου ξαφνικά όλοι, Αστυνομικοί, υπάλληλοι της Υπηρεσίας Ασύλου, των ΜΚΟ και της Κοινωφελούς είδαν τα πράγματα… ανάποδα.
Για την ακρίβεια αντί να είναι έξω βρέθηκαν… μέσα.
Συντονισμένα κινήθηκαν εναντίον τους δεκάδες αγριεμένοι μετανάστες – πρόσφυγες συν γυναιξί και τέκνοις και απέκλεισαν και τις δύο εισόδους του κτιρίου, απαγορεύοντας τους την… έξοδο. Προφανώς δεν το περίμεναν ή δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν, αλλά εκείνο που διαπίστωσαν στην κυριολεξία ήταν πως ήταν… όμηροι.
Από εκεί και πέρα άρχισαν οι διαπραγματεύσεις, που για την οικονομία του χώρου να πούμε ότι διευκολύνθηκαν από την παρουσία ανδρών των ΜΑΤ, που όμως αν επενέβαιναν μάλλον σε πλεονεκτική θέση θα ήταν οι… απ’ έξω. Ευτυχώς επεκράτησαν οι ψυχραιμότεροι από τους… δεσμοφύλακες και έτσι το επεισόδιο έληξε, με τους πάντες ακόμα και τους Αστυνομικούς στην ουσία να δίνουν δίκιο στους διαμαρτυρομένους, αφού εγκλωβισμένοι για μήνες στην ΒΙΑΛ, διαπιστώνουν ότι οι υποσχέσεις για την επιτάχυνση της διαδικασίας ασύλου φτάνουν ημερησίως στο αστρονομικό νούμερο των πέντε ατόμων!
Νομίζουμε ότι τηρουμένης της πραγματικότητας, μιας δουλικής Κυβέρνησης, που συνειδητά αφού αφήνει τα σύνορα αφύλακτα, εγκλωβίζει εδώ απελπισμένους, που αφού εισέρχονται ένα πράγμα θέλουν, να φύγουν, η συνέχεια εξάγεται δια της κοινής λογικής. Στην επόμενη εξέγερση, που δεν θα γίνει μέρα, δεν θα επικρατήσουν οι ψυχραιμότεροι αλλά οι ακραίοι, οι οποίοι θα κάψουν την ΒΙΑΛ στην καλύτερη των περιπτώσεων ή στην χειρότερη θα έχουμε θύματα. Δεν θέλουμε να γίνουμε μάντεις κακών, αλλά όλα δείχνουν ότι τα χειρότερα δεν τα έχουμε ζήσει ακόμα.
Υ.Γ. Σύμφωνα με τον σύντροφο Μουζάλα στο Συνέδριο του Σύριζα, δυσκολευόμαστε στο προσφυγικό αλλά τα… καταφέρνουμε.
