Αγελάδα λέει περίμεναν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας για το ασφαλιστικό και τους πήγαμε μια… Κατρούγκαλη γάτα. Αφήνουμε κατά μέρος τον φωστήρα που το είπε αφού έχει τόσο μυαλό που προτιμάει να ψοφήσει η αγελάδα στην αυλή του, δεν βλέπει την αγριόγατα του μεταναστευτικού και αγνοεί την δουλειά που κάνει το ποντίκι στα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Αλήθεια, πως μπορεί να υπάρχει σκέψη για μείωση συντάξεων όταν οι μισές οικογένειες σήμερα και βάλε ζούν από τις συντάξεις; Μα υπάρχει ο αντίλογος, οι δανειστές πρέπει να πληρωθούν. Σωστό αλλά ας πρόσεχαν ποιούς δάνειζαν. Κατ’ αρχήν οι πεθαμένοι δεν πληρώνουν, τέλος και πάμε παρακάτω. Θα αφαιρέσουν ένα μεγάλο μέρος του τοκογλυφικού χρέους και θα αρχίζουμε να πληρώνουμε σιγά – σιγά αν βγούμε από το μνημόνιο, το κατάφερε και η Κύπρος και αρχίζουμε να αποκτούμε παραγωγή και μυαλό.
Ναι μην υποτιμάμε το τελευταίο. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει με κυβερνήσεις, τα κόμματα πήγαν περίπατο αν δεν το έχουμε καταλάβει με την έννοια των ιδεολογικών διαφορών, που μισούν την επιχειρηματικότητα και τα μέλη τους δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους.
Αυτά για να πάμε παρακάτω γιατί εκτός από τις γάτες υπάρχουν και τα… ποντίκια. Τόσο κοντόφθαλμοι είναι κάποιοι στην Ευρώπη, που ζητούν τον θάνατο μιάς χώρας, την ώρα που τα τρωκτικά των προβλημάτων ροκανίζουν συθέμελα την Ευρωπαϊκή Ενωση; Οι μισές χώρες σηκώνουν φράκτες, οι άλλοι επαναφέρουν συνοριακούς ελέγχους, στην Καταλονία ετοιμάζονται να δώσουν τα παπούτσια στο χέρι στην Ισπανία, στην Κορσική κάτω από το βάρος της νίκης της Λεπέν στον πρώτο γύρο των Γαλλικών εκλογών, πέρασε στα ψιλά ότι ο νικητής των εκλογών θέλει να ξεκουμπιστούν, έτσι ακριβώς, οι Γάλλοι. Τέλος στην Αγγλία, το κυριότερο, οι πιο αισιόδοξοι Ευρωπαϊστές, βλέπουν την απόκτηση μιας χαλαρής σχέσης γιατί οι υπόλοιποι δεν βλέπουν την ώρα να φύγουν. Συνεπώς λοιπόν με δεδομένη την συστηματική δουλειά των… ποντικών κάποιοι αδειοκέφαλοι ονειρεύονται την ελληνική γάτα σε μέγεθος αγελάδας.
Αδειοκέφαλοι γιατί, δεν πληρώνεται και δεν αποτιμάται η γεωπολιτική θέση της χώρας, ο πλούτος που αυτό συνεπάγεται, ανεξάρτητα αν εμείς είμαστε ηλίθιοι (μόνο τέτοιοι με τόση ηλιοφάνεια θα αγόραζαν έστω ένα λίτρο πετρελαίου και θα εισήγαγαν μια κιλοβατώρα ρεύμα, την ώρα που οι Βορειοευρωπαϊοι σχεδιάζουν να γίνουν αυτάρκεις με ηλιοφάνεια 2-3 ώρες ημερησίως) όπως δεν αποτιμάται και το γεγονός ότι σε μια εποχή γεωπολιτικών κρίσεων, που η ενεργειακή ανεξαρτησία είναι το παν, αυτή εξασφαλίζεται από τον εμπορικό στόλο, που σε ποσοστό 40% είναι ελληνόκτητος. Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι εμείς δεν πρέπει να σοβαρευτούμε και να βρέξουμε κώλο.
Υ.Γ Σοβαρότητα δεν σημαίνει για μια χώρα σε έξι χρόνια να έχει αλλάξει έξι Πρωθυπουργούς, οκτώ υπουργούς Οικονομικών και εννιά κυβερνητικά σχήματα.
