ΕΠΠΟΧΙ ονομάζεται μια νέα πρωτοβουλία συμπολιτών μας, αναλυόμενο σε Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Πολιτισμού Χίου.
Οι απόψεις τους μέχρι στιγμής έχουν ενδιαφέρον και προσωπικά ο μόνος "ψόγος" που βρίσκω είναι στη χρήση της λέξης Επιμελητήριο, που κατά την άποψη μου είναι αρνητικά φορτισμένη, τουλάχιστον για τις απόψεις που εκφράζει το ΕΠΠΟΧΙ και ιδού το… δείγμα.
Ακολουθεί επιστολή τους και μια δική μας παρατήρηση στο τέλος.
«Κύριε διευθυντά
Αναφερόμενοι στο θέμα που θέσατε τελευταία, για την οφειλόμενη τιμή στον αείμνηστο Γιώργο Καλουτά, θα θέλαμε ως ΕΠΠΟΧΙ να επισημάνουμε ότι και δική του επιθυμία θα ήταν, αντί τιμών στο πρόσωπο του και προτομών, να τιμούσαμε ως χιώτικη κοινωνία το έργο του, ένας από τους βασικούς άξονες του οποίου είναι ο λιμένας Μεστών, η δυτική πύλη του νησιού μας.
Αυτό το μεγάλο έργο για τη Χίο, ο λιμένας Μεστών, όπως και όλη η χάραξη του δρόμου σύνδεσής του με την πόλη μέσω παρακάμψεων του Κάμπου και των χωριών αποτελούν όραμα του Γιώργου Καλουτά, το οποίο αν και κατασκευάστηκε και είναι σε θέση να λειτουργεί και να προσφέρει στον τόπο, εμείς ως κοινωνία, που έχει συνηθίσει να λειτουργεί έχοντας όλες τις βασικές υποδομές και πύλες του νησιού μέσα στην πόλη, το αφήνουμε αχρησιμοποίητο ή ακόμη χειρότερα το χρησιμοποιούμε με τρόπο που το υποβιβάζει ή το ακυρώνει.
Το λιμάνι της πόλης Χίου κατασκευάστηκε επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και αποτελεί έργο τεράστιο και όπως αποδεικνύεται υπεραιωνόβιο, εξαιρετικής κατασκευής, θαυμαστό για την εποχή του
Τότε που έγινε ήταν μεγάλο και λειτουργικό, απόλυτα εξυπηρετικό για την πόλη. Τώρα όμως είναι μικρό για τα πλοία, που κινδυνεύουν όταν έχει ανέμους, επίσης προξενεί κυκλοφοριακά προβλήματα στην πόλη κατά τις ώρες άφιξης των πλοίων, ιδίως τις περιόδους αιχμής και κάνει την πόλη να μοιάζει με το Νέο Δελχί. Νέα Δελχίος, έτσι την έλεγαν χαρακτηριστικά κάποιοι καλοκαιρινοί επισκέπτες.
Το λιμάνι των Μεστών μειώνει τον χρόνο του πλου από και προς το νησί, είναι σύγχρονο και επαρκές λιμάνι, με άπλετους χερσαίους χώρους και με πολύ καλή οδική σύνδεση με την πόλη και με όλη τη Χίο, είναι μια υποδομή υποδειγματική.
Το κεντρικό λιμάνι του νησιού πρέπει να είναι το λιμάνι των Μεστών, και το υπάρχον της πόλης να εξυπηρετεί μόνο δρομολόγια Τουρκίας, Οινουσσών, άγονης γραμμής καθώς και σκάφη ως μαρίνα ή έστω να είναι το δευτερεύον λιμάνι του νησιού, αν καταφέρουμε ποτέ να επιτύχουμε αλλαγή τέτοια ώστε τα δρομολόγια να πιάνουν και στα δύο λιμάνια, όπως γίνεται σε πολλά ακόμη νησιά μικρότερα από τη Χίο, βλέπε Σάμο, Ικαρία κ.α. Σε τέτοια περίπτωση θα πρέπει όλη η επιβίβαση αποβίβαση των βαρέων οχημάτων αλλά και των αυτοκινήτων να μεταφερθεί στα Μεστά.
Επιτέλους πρέπει να ξεφύγουμε από την νοοτροπία να τα θέλουμε όλα μέσα στα πόδια μας. Σκεφτείτε τα Χανιά να χρησιμοποιούσαν το παλιό ενετικό λιμάνι για να μην τρέχουν οι σύγχρονοι Χανιώτες στη Σούδα.
Τα Μεστά είναι πλούτος υποδομής και διαφήμιση για το νησί μας, είναι πολιτισμένη, άνετη και εξυπηρετική πύλη εισόδου εξόδου, συμβάλει δε και στην αποκέντρωση, την αποσυμφόρηση της πόλης και την ισόρροπη ανάπτυξη της νότιας Χίου.
Αντί λοιπόν προτομής του Γ. Καλουτά, ας δώσουμε πνοή στο όραμα του και ας χρησιμοποιήσουμε το έργο του. Ας προχωρήσουμε λίγο μπροστά ως κοινωνία, ύστερα από τόσα χρόνια.»
Η παρατήρηση μας στην ΕΠΠΟΧΙ;
Προσυπογράφουμε 100% τις απόψεις σας. Άλλωστε χρόνια τις προβάλλουμε χτυπώντας πόρτες συνειδητά κουφών. Αυτό όμως τι εμποδίζει την… προτομή Καλουτά; ΟΧΙ, δεν έχει ανάγκη προτομής ο Καλουτάς. Έχει μια σημασία όμως η κοινωνία να βλέπει ποιοί… δεν την θέλουν. Αυτοί που άνετα θα υποστήριζαν σήμερα ότι ένας Περιφερειακός δρόμος θα μειώσει την… γραφικότητα των χωριών μας, όπως και κατάφεραν ένα σύγχρονο λιμάνι σήμερα, να το κρατούν συνειδητά ΑΧΡΗΣΤΟ, γιατί… τόσο τους κόβει. Ρητορικό ερώτημα. Αν ζούσε ο Καλουτάς θα ήταν Λιμάνι τα Μεστά και Μαρίνα η λιμενολεκάνη της Χίου εδώ και 10 χρόνια ή δεν θα ήταν; Γι’ αυτό δεν του… χαρίζουν την προτομή. Γιατί κυνηγά την μετριότητα τους και νεκρός.
Υ.Γ: Αιωνία η μνήμη στον Γιάννη Διακογιάννη. Θυμάμαι σε μια ομιλία, που έκανε στο Ομήρειο, καλεσμένος από την ΑΛΗΘΕΙΑ, όχι τόσο τις αναμφισβήτητες αθλητικές του γνώσεις, αλλά την κουλτούρα και το επίπεδο του.
