Αν ήμουνα… Καρδαμυλίτης

Γιάννης Τζούμας
Πέμ, 19/09/2019 - 20:50

Δεν είμαι και γι’ αυτό μπορώ ευκολότερα να συγχαρώ τους Καρδαμυλίτες για την στάση τους και τις αποφάσεις τους, στον αγώνα που συνεχίζουν για την λειτουργία του Οικονομικού Τμήματος του ΕΠΑΛ.

Αποφάσισαν να αγωνιστούν χωρίς να κλείσουν τα Σχολειά τους.

Μεγάλη υπόθεση, ποιοτική κατάκτηση. Δεν πυροβολείς το χέρι που γράφει, δεν καταλαμβάνεις την γνώση, δεν κλείνεις τον ναό της μόρφωσης. Γιατί είναι μηδενιστικό να βλέπουμε πως… κατάντησαν τα Σχολειά και να μην βλέπουμε τι προσφέρουν τα Σχολειά.

Αγώνας λοιπόν, με τα Σχολεία ανοικτά. Μπράβο τους.

Αγώνας στη συνέχεια χωρίς κλειστούς τους δρόμους για το χωριό.

Και πάλι μπράβο. Δρόμοι κλειστοί σημαίνει οπισθοδρόμηση, οι δρόμοι πρέπει να είναι ανοικτοί, πρόοδος με κλειστό δρόμο δεν υπάρχει, τα Καρδάμυλα πάσχουν από απομόνωση, πάσχουν και από άλλο άνοιγμα και όχι για το αντίθετο.

Στην χώρα λοιπόν το πρωϊ της Παρασκευής και συγκέντρωση έξω από το γραφείο του τοπικού Κυβερνητικού Βουλευτή και Υπουργού. Μια άκρως πολιτική ενέργεια, με επικέντρωση της διαμαρτυρίας εκεί που πρέπει και απαίτηση λύσης ακριβώς στο σημείο που πρέπει.

Και τώρα αφού τα είπα στους Καρδαμυλίτες, τώρα επιτρέψτε μου να γίνω… Καρδαμυλίτης.

Αν ήμουν λοιπόν Καρδαμυλίτης, μετά από την διαμαρτυρία στο γραφείο του Ν. Μηταράκη, θα βάδιζα από την Απλωταριά και θα στεκόμουνα, εγώ και όλοι οι διαδηλωτές στις 11.00 π.μ. απέναντι στην Εθνική Τράπεζα, στο άγαλμα του ήρωα Ιάσονα Καλαμπόκα και θα τιμούσα και θα θυμόμουνα τα 75 χρόνια ελευθερίας του νησιού μας από τον Γερμανικό ναζιστικό ζυγό.

Στη συνέχεια και με βάση το πρόγραμμα θα πραγματοποιούσα διαδήλωση περιμετρικά του Δημοτικού κήπου. Αν είμαστε 1000 άτομα θέλομε δεν θέλομε θα κλείσει ο δρόμος και θα βραχυκυκλώσει ο… μαχαλάς, που εμείς λέμε πόλη.

Όμως αν είμαστε καμιά εκατοστή άνθρωποι, απολύτως λογικό, θα πρότεινα να βαδίζουμε διαμαρτυρόμενοι από την μια πλευρά του δρόμου αφήνοντας το ένα ρεύμα ανοικτό.

Όταν αγωνίζεσαι θέλεις συμμάχους. Αν είναι να αγωνιστείς και 1000 οδηγοί να βλαστημούν εσένα, το ΕΠΑΛ σου και το χωριό σου, την… έχασες την δίκη.

Συνεπώς και διαμαρτυρία μπορεί να γίνει και τά αυτονόητα να γίνουν, γιατί τελικώς είπαμε, από αυτό πάσχομε κυρίως, από το αυτονόητο.

 

Υ.Γ. Ε, αφού έγινα Καρδαμυλίτης ας γίνω και… Μηταράκης. Αν ήμουν λοιπόν και είχα καλά νέα το πρωϊ της Παρασκευής θα έπαιρνα 10 παρά 5 τον Φιλόδωρο Βιτέλλα και θα του έλεγα ανακοίνωσε τους ότι η Κεραμέως υπέγραψε.

 

Σχετικά Άρθρα