Πως λένε όλοι οι έλληνες, αν ήμουνα… Πρωθυπουργός;
Ε, εγώ το βλέπω πιο… σεμνά και θέλω νοερά να γίνω Πρόεδρος Κοινότητας.
Αν θέλετε της Βόρειας Χίου, σε πολλά απ’ αυτά τον χειμώνα πηγαίνοντας για ρεπορτάζ δεν βρήκα ούτε… σκυλί.
Όμως δεν θα είχα πρόβλημα και της Νότιας, πρώτον επειδή ήδη αρκετά χωριά ομοιάζουν με… Βορειόχωρα, τα δε υπόλοιπα θα έχουν την ίδια μοίρα σε βάθος δεκαετίας.
Και θα ήθελα να ήμουν Πρόεδρος για να κάνω αυτό, που είπα το πρωϊ ραδιοφωνικά και αναρωτήθηκα αν πρέπει να το πώ ή να… σκάσω και τελικά το είπα, κατόπιν προτροπής σας είναι αλήθεια, και τώρα το καταθέτω και γραπτώς γιατί αυτά μόνο μένουν.
Τι θα έκανα λοιπόν. Θα μάζευα το χωριό, σιγά τις… χιλιάδες και θα αποφασίζαμε ποιά σπίτια από τα δεκάδες, που ενδεχομένως δεν ανήκουν πλέον πουθενά χρίζουν επισκευής ή αν δεν βρίσκαμε κάποιο Κοινοτικό κτίσμα, όπου όλοι μαζί θα φτιάχναμε τα στοιχειώδη για να είναι κατοικήσιμο.
Μετά θα πήγαινα στην ΒΙΑΛ και θα ρώταγα από τους εκατοντάδες που πήραν άσυλο και δεν είναι… πυρηνικοί επιστήμονες, ποιοί θέλουν να πάψουν να ταλαιπωρούνται και να γυρίζουν από Φυλακή σε Φυλακή, ποιοί έχουν συνειδητοποιήσει ότι άλλη χώρα δεν θα δούν εις τον αιώνα τον άπαντα, ποιοί γνωρίζουν από γή και ζωντανά, τουλάχιστον το 50% από τους «εγκλείστους» και ποιοί έχουν πάνω από 4 παιδιά, το 99% απ’ αυτούς.
Θα «διάλεγα» στη συνέχεια μια οικογένεια προσφύγων και θα την εγκαθιστούσα να ζήσει στο χωριό μου, να ζήσει και να το φυλάει.
Αν το πείραμα θα αποτύγχανε δεν θα έχανα τίποτα, αν όμως συνέβαινε το αντίθετο και η μια οικογένεια τραβούσε άλλη μια και σε μια διετία άλλες δύο στο διπλανό χωριό, θα έκανα αίτηση στον Αριστείδη Κελεπερτζή και θα του έλεγα ότι με βάση το Νόμο έχω τόσα παιδιά στα δύο χωριά, για να μην πώ στο ένα, που ζητάω να ανοίξει το Σχολειό.
Ναι, όπως το ακούτε. Αν ανοίξω το Σχολείο θα αναστήσω το χωριό.
Τι θα έχω σε μια 20εετία; Ένα ζωντανό χωριό και καμμιά σαρανταριά νέα ελληνάκια, όπως έχω τώρα τα άλλα ελληνάκια, με παππού σχεδόν και γιαγιά από την… Αλβανία.
Φαίνονται ουτοπικά αυτά; Αν θυμάμαι καλά ο Αντ. Κοτσακάς, είχε προτείνει να δοθούν σπίτια στα Βορειόχωρα σε Ρωσοπόντιους. Πέσανε τότε να τον φάνε, οι φοβιτσιάρηδες και οι άσχετοι, γιατί θα μας μόλυναν οι… ξένοι και ας είναι οι Ρωσοπόντιοι τουλάχιστον δέκα φορές πιο έλληνες από μας.
Αν τον άκουγαν τότε, τώρα θα είχαμε τις οικογένειες των παιδιών τους.
Δεν έχω λοιπόν πρόβλημα να πέσουν να φάνε και μένα τώρα αν και τι να μείνει απ’ το κορμί μου.
Όταν πρότεινα να ανοίξουν τα σύνορα για τους Τούρκους τουρίστες και να έρχονται στη Χίο να σκάνε τα ωραία τους λεφτουδάκια, όπως κάνουμε εμείς στη Σμύρνη, έγινα τότε… σύνθημα στο φαναράκι, ως Τούρκος πράκτορας, κάτι που… επιβεβαίωσε άλλωστε, με την γνωστή… σοβαρότητα του, ο τότε Βουλευτής της Ν.Δ. Πάνος Καμμένος.
Σήμερα 20 χρόνια μετά, ο τουρισμός της Χίου στηρίζεται στους Τούρκους επισκέπτες.
Ας το συνειδητοποιήσουμε, οι μετανάστες-πρόσφυγες που έρχονται πλέον, ήρθαν για να μείνουν, εκτός αν γυρίσουν ξανά στις πατρίδες τους.
Κάποια στιγμή η Ελλάδα πρέπει να πάρει την μεγάλη απόφαση ότι δεν χωράει άλλους.
Στο μεταξύ, από τους υπάρχοντες μπορούμε να επιλέξουμε τους καλύτερους και να ζωντανέψουμε τα χωριά μας. Όλη η ιστορία της Ελλάδας ήταν ιστορία μεταναστεύσεων, σε όλο το διάβα της ιστορίας αυτή η χώρα χώνεψε τα πάντα, χωρίς να πάρει χαμπάρι κανείς τίποτα.
Ας ψάξουμε το DNA μας μέχρι εκεί που μπορούμε και επειδή μπορεί και να εκπλαγούμε, ας δεχτούμε ότι πατρίδα είναι η γή και η γλώσσα, όλα τα άλλα έρχονται από μόνα τους.
Ας χαρίσουμε μια πατρίδα στις νέες γενιές προσφύγων που θα μείνουν εδώ.
Υ.Γ. Για να μην με νομίζετε για έξυπνο… Πρόεδρο, αυτό το κάνουν συστηματικά οι Γερμανοί και ανοίγουν ξανά τα Σχολειά στα χωριά τους. Σε 20χρόνια από σήμερα οι Γερμανοί πολίτες θα θυμούνται την σκούφια τους μόνο απ’ το επώνυμο τους. Αν δεν το… αλλάξουν.
