Συμφωνείτε πως αν προσπερνάμε θέματα δεν γινόμαστε καλύτεροι;
Ελάτε λοιπόν μαζί να… ξεφλουδίσουμε το κρεμμύδι.
Μια γυναίκα, μαζεύει χόρτα στην Ιωάννου Χρήστου. Μπαίνει και σε ένα οικόπεδο και πέφτει σε μια… τρύπα. Δύο ώρες φώναζε η καημένη βοήθεια χωρίς να ανταποκρίνεται κανείς. Εξαντλημένη πιά και τραυματισμένη στάθηκε τυχερή, κάποιος την άκουσε.
Ήρθε η Πυροσβεστική, ήρθε το ασθενοφόρο, στο Σκυλίτσειο η κυρία.
Έφυγε η μια… φλούδα. Πάμε τώρα στην επόμενη. Τίνος ήταν το οικόπεδο; Του… Νοσοκομείου. Τι σύμπτωση. Θέμα πρώτον λοιπόν. Μέχρι πότε θα ανεχόμαστε όλη αυτή την περιουσία, από τις μεγαλύτερες στο νησί, να πηγαίνει «άνεμο των ανέμων»; Είναι όλα αρνητικά; Όχι. Άλλο ένα τέτοιο «ρημάδι» πριν το… απορροφήσει η γειτονιά, έγινε ένα ωραιότατο πάρκινγκ Ζαχαροπλαστείου στην Λευκωνιά. Ιδιοκτήτης πάλι το Νοσοκομείο.
Φλούδα… τρίτη. Είχε ειδοποιηθεί το Νοσοκομείο; Από το έγγραφο της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος, που δημοσιεύουμε προκύπτει πως ναι. Η Υπηρεσία ελέγχει τον Σεπτέμβριο του 2023 τον χώρο, κατόπιν καταγγελίας, δεν βρίσκει μέσα την σαβούρα, αλλά προειδοποιεί ότι αυτό θέλει άμεσα περίφραξη. Γιατί δεν έγινε, ποιοί δεν έδωσαν σημασία; Αν βρίσκαμε την γυναίκα με τα χόρτα… μεθαύριο, ποιός θα ευθύνονταν για τον θάνατο της; Τα… χόρτα ή η… τρύπα επί του εδάφους;
Φλούδα… κρομμύου τέταρτη. Καλά εμείς δεν ψάχνουμε τόσο καιρό με το «φανάρι» να βρούμε χώρους για στάθμευση δίπλα στο Αεροδρόμιο; Αν το Νοσοκομείο ενοικίαζε αυτό το οικόπεδο και το πρόβλημα θα απάλυνε και ένα έσοδο παραπάνω θα είχε.
Συμπατριώτες… ξεφλούδισμα τέλος. Πίσω από την γιαγιά με τα χόρτα, βρίσκεται το μέγα θέμα της αξιοποίησης μια τεράστιας ΑΜΥΘΗΤΗΣ περιουσίας, και μάλιστα προϊόν δωρεών, κάτι ιερό δηλαδή, που δεν αξιοποιείται, που οι ΧΙΩΤΕΣ, όχι καμιά Διοίκηση Νοσοκομείου, την έχουμε στα χέρια μας και δεν είμαστε μέχρι σήμερα άξιοι να την εκμεταλλευτούμε προς όφελος της υγείας μας και μόνο.
Αυτό μπορεί να αλλάξει; Μόνο τότε θα είμαστε καλύτεροι.
Και κάτι ακόμα γενικότερο, που αυτό δεν εξαρτάται από μας αλλά από τους 300 εκπροσώπους μας. Θα αλλάξετε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ την Νομοθεσία της λαμογιάς στα Δημόσια έργα; Άλλο ένα παράδειγμα τα 7ο και 11ο Νηπιαγωγεία. 6 χρόνια μετά την δημοπράτηση τους ο εργολάβος τα παράτησε και έφυγε. «Φτου και από την αρχή» τώρα με άλλον διαγωνισμό κ.λ.π. Δηλαδή θα ακούσει ο πολίτης ότι θα γίνει Νηπιαγωγείο στην περιοχή του και θα ερμηνεύει ότι αυτό αφορά το… εγγόνι του.
Να μην χάσουμε και εδώ την ουσία; Αύριο το πρωί, ο ίδιος Εργολάβος που την «κοπάνησε» μπορεί να πάει σε άλλο Δημόσιο έργο και να δώσει μια έκπτωση 80% και να το… πάρει; Τον εμποδίζει κανείς; Μέχρι πότε θα συνεχίζετε αυτή η ξεφτίλα, το μοναδικό σχεδόν κριτήριο εκτέλεσης Δημόσιου έργου να είναι η τιμή του;
Υ.Γ.: Tην σημαία «κουρέλι» στα γραφεία του Συλλόγου Δασκάλων την παρατήρησαν συμπολίτες μας. Θεωρήσαμε ότι, όπως συμβαίνει συχνά, ξεχάστηκε και ευγενικά ζητήσαμε την αντικατάσταση της. Με την παρέλευση ενός μήνα, επανήλθαμε σημειώνοντας τα παρακάτω https://www.alithia.gr/politiki/einai-ypohreotikos-o-simaiostolismos. Επανήλθαμε την επομένη με τα εξής από αποσπάσματα Σχολικών βιβλίων για την σημαία https://www.alithia.gr/alithina/daskale-poy-didaskes.
Λέτε να μην τα διάβασαν στο Δ.Σ. του Συλλόγου Δασκάλων; Το «κουρέλι» πάντως παραμένει αναντικατάστατο. Να ρωτήσουμε τους Δασκάλους αν αυτό τους τιμά; Να ρωτήσουμε το Δ.Σ. του Συλλόγου τους, αν υπάρχει περίπτωση να μην επανέλθουμε; Αι… αρχαί του τόπου τι λένε; Όταν κάνουν έπαρση της ΜΕΓΑΛΗΣ σημαίας στο Φαναράκι το μεσημέρι του Σαββάτου, γιατί δεν κατεβάζουν ταυτόχρονα αυτό το «ρεζιλίκι» από τον ιστό του Συλλόγου Δασκάλων;
Σ.Σ. Η σημαία "κουρέλι" αφαιρέθηκε το πρωί της 22/3/24.
