Ε, καλά πλάκα μας κάνεις…
Γιατί να μην κάνω; Εδώ η ΔΕΥΑΧ μας λέει ότι η σκατίλα του Βιολογικού, που σπάει μύτες μέχρι το Φραγκοβούνι, γίνεται γιατί… αναβαθμίζονται οι δεξαμενές.
Ελπίζουμε και αυτό που χύνεται στη θάλασσα, το γάργαρο νερό ντέ, εκεί που μετά κολυμπάμε, να έχει και αυτό την ίδια… αναβάθμιση.
Τέλος πάντων, το θέμα μας δεν είναι σήμερα ο Βιολογικός, για τον οποίος ουδείς ασχολείται, πέραν εκείνων που έχουν την σκατίλα μέσα στην μύτη, αφού ούτε καν μας περνάει από το μυαλό, ότι πρέπει να μπεί θέμα, αυτός ο καρκίνος και η μόνιμη ρύπανση να ΦΥΓΕΙ επιτέλους από το πλέον ακατάλληλο σημείο, στο οποίο κακώς και χωρίς καμιά μελέτη κατασκευάστηκε.
Θα πεί κανείς ότι έγινε για δυνατότητα απορρόφησης λυμάτων 15.000 κατοίκων και εμείς φορτώσαμε πάνω την μισή Χίο, για να μην πούμε πληθυσμιακά ολόκληρη, αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλιο.
Αλλά ας μην παρασυρθούμε από το μυροβόλον του θέματος, να πάμε στο άλλο για το οποίο σας προετοιμάσαμε στον τίτλο του παρόντος πονήματος, που θα μπορούσε να είναι μόνο φωτογραφικό. Διότι ξέρετε τι κάναμε; Αντί να δούμε την Χίο από κάτω προς τα πάνω, κάναμε το ανάποδο. Ανεβήκαμε ψηλά και με τον φακό κοιτάξαμε κάτω.
Λοιπόν, τυχαίο το σημείο, να είστε σίγουροι ότι όπου και να πάμε η εικόνα πάνω – κάτω η ίδια είναι σχεδόν.
Βρισκόμαστε στην Βενιζέλου και είπαμε, είμαστε ψηλά και κοιτάμε κάτω. Τι βλέπουμε; Μια τέντα, τα σίδερα της δηλαδή, που είναι θέμα χρόνου να φύγουν, να κοπούν και να καρφωθούν σε ένα κεφάλι.
Έλα τώρα υπερβολές. Θα μπορούσε αντί για τα σίδερα της τέντας να φύγει ένα κομμάτι από το νεοκλασικό ερείπιο, που επειδή δεν μπορούν να το επισκευάσουν οι ιδιοκτήτες του, ο Δήμος με δικά μας έξοδα έκανε μια στοά, η οποία για προσέξτε τι έχει ήδη στο ταβάνι της;
Όλα αυτά θα έρχονταν στα κεφάλια μας, όπως μπορούν να προσγειωθούν τα άλλα, που ακολουθούν. Εδώ ολόκληρο πρώην σπιτάκι υπάρχει στην οροφή, πανέμορφο δεν λέω πριν 200 χρόνια, αλλά τώρα μάλλον πάλιωσε, αλλά δεν σωριάστηκε, σωριάστηκε;
Συνεπώς υπάρχουν περιθώρια πολλά να σκοτωθούμε ή να σκοτώσουμε, γιατί άντε τώρα που εμείς που συνηθίσαμε, δεν κοιτάμε ψηλά, τι στο καλό θα κοιτάξει ο επισκέπτης μας; Πουλί είναι;
Εμείς στο φινάλε κοιτάμε χάμω. Δεν είδατε μετά από ένα χρόνο γεννητούρια και κλειστά μαγαζιά, τι κάναμε στην Αμάντου; Ότι κάνουμε, και εκεί θα μετρήσετε κανένα χρόνο καθυστερήσεις, στην 11ης Νοεμβρίου.
Βολοσηκώνομε την άσφαλτο, βάζουμε πλάκες και μετά κάνουμε τους δρόμους… ήπιας κυκλοφορίας. Λες και υπάρχει και βαριά, να περνούν ας πούμε τράμ.
Συνεπώς η… ήπια κυκλοφορία των ΙΧ, θα κάνει σε λίγο τις πλάκες λαστιχένιες, άρα την άσφαλτο που είχαν από κάτω θα την έχουν από… πάνω.
Συμπέρασμα, τσάμπα τα έξοδα και η ταλαιπωρία. Αυτά που κάνουμε σήμερα θέλουν ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ κυκλοφορίας οχημάτων και ΤΕΛΟΣ. Το καταλαβαίνουμε; ΟΧΙ. Όπως δεν καταλαβαίνουμε ότι δεν μπορούμε να σκεπάζουμε τα κεφάλια μας από τα ερείπια. Κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα θα μας έρθουν στο κεφάλι.
Υ.Γ.: Κανονικά όπως είναι η πόλη σήμερα από ψηλά, το κράνος στους… πεζούς, έπρεπε να είναι υποχρεωτικό.
