Κατ’ αρχήν η είδηση.
Αναμένεται μπαράζ προσφυγών κατά της υπουργικής απόφασης, που προβλέπει κατάργηση της μείωσης του ΦΠΑ στα νησιά, εμάς θα μας πιάσει αργότερα, στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Ηδη κατατέθηκε η πρώτη προσφυγή από τον Λ. Σικινιώτη επιχειρηματία της Μυκόνου.
Ωραία. Ας υποθέσουμε τώρα ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας δικαιώνει τον προσφεύγοντα. Τι ακριβώς θα συμβεί, θα βάλει ο Νίκος Φίλης, υπουργός Παιδείας και φοιτητής της Νομικής… αν το θυμάται, την γάτα του να κλάψει; Μήπως το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν αποφάσισε ότι είναι παράνομη η επιβολή του ΕΝΦΙΑ με αντικειμενικές αξίες του 2007; Και λοιπόν, σταμάτησαν μήπως να στέλνουν οι Κυβερνώντες τα παράνομα …ολόχαρτα τους ή μήπως σταμάτησαν να απειλούν όσους δεν πληρώνουν το παράνομο αυτό χαράτσι ότι θα τους κατασχέσουν τις περιουσίες τους ή μήπως δεν θα τους δεσμεύσουν τους Τραπεζικούς τους λογαριασμούς για… χρέη στο Δημόσιο; Ζητείται άλλη χώρα του μη Μουσουλμανικού κόσμου, όπου τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου της, γράφουν μεταξύ ομφαλού και γονάτων από την Κυβέρνηση μέχρι τον Δήμο Χίου, όπου εδώ και 20 χρόνια υπάρχει απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, κατόπιν προσφυγής του Συλλόγου Οικολογίας, να επανέλθει ο χείμαρρος Κάντηλας, που πνίγει μια φορά την πενταετία την Λέτσαινα, στην προτέρα του κατάσταση, ήτοι να ξηλωθεί ο δρόμος που τον σκεπάζει. Σημειώστε κάπου ότι το πρόβλημα τα τελευταία χρόνια δεν φαίνεται έντονα, επειδή τα νερά, του σκεπασμένου πάντα χειμάρρου, πλημμυρίζουν τα υπόγεια του ΙΚΑ και επανερχόμαστε στον προβληματισμό μας. Καταντά κουραστικό να επαναλαμβάνεται, αλλά επειδή πρόκειται περί κατάντιας, δεν πειράζει να ακούμε την φωνή των αρχαίων προγόνων μας, που έλεγαν ότι όπου δεν υπάρχει αίσθηση δικαίου δεν υπάρχει Δημοκρατία.
Μα πως δεν υπάρχει, εδώ λέει ότι θέλει ο καθένας, κάνει ότι θέλει, υπακούει σε ότι τον συμφέρει, εφαρμόζει ότι γουστάρει και «τράβα κορδέλα» που έλεγε και ο αείμνηστος συμπατριώτης μας Δρομοκαϊτης, που ευλόγησε το Εθνος με την προσφορά του… Δαφνίου.
Ωραιότατα, αλλά αν νομίζουμε ότι αυτό είναι Δημοκρατία μπορούμε να την λουστούμε, αν και απ’ το λούσιμο μέχρι το πνίξιμο η διαφορά δεν είναι μεγάλη και θα φανεί το επόμενο διάστημα, όταν η Κυβέρνηση θα κάνει ταμείο μ’ αυτά που προσδοκά να μαζέψει από φόρους. Τα πράγματα εδώ είναι απλά, η συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων δεν έχει για να δώσει, όσοι δε έχουν, γράφουν τους Κυβερνώντες εκεί που γράφουν και αυτοί το Συμβούλιο της Επικρατείας, ας πούμε.
Εδώ αξίζει να ανοίξουμε μια παρένθεση. Δεν υπάρχει σοβαρή χώρα στον κόσμο, εξαιρουμένων των… Σταν, όπως για παράδειγμα Ελλαδιστάν, που να μην λαμβάνει υπ’ όψιν της στον όποιο σχεδιασμό τον λεγόμενο δείκτη καταναλωτικής εμπιστοσύνης, που δείχνει όχι την οικονομική ανάπτυξη αλλά την εμπιστοσύνη των καταναλωτών. Ο μόνος φορέας που τον μετρά στη χώρα μας είναι το Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ). Αυτός λοιπόν δείχνει ότι τον Σεπτέμβριο του 2015 βρίσκονταν στην χειρότερη επίδοση της τελευταίας τριετίας. Τι σημαίνει αυτό; Όταν άλλος δεν έχει εμπιστοσύνη τι θα συμβεί την άλλη μέρα, αναβάλλει τα πάντα, απ’ το αγοράσει δεύτερο ζευγάρι παπούτσια, μέχρι να επισκευάσει την βεράντα του σπιτιού του. Αυτό σημαίνει ότι η οικονομία δεν κινείται, δεν κυκλοφορεί χρήμα πλην του φαγητού και αυτό με προϊόντα ετικέτας, δεν γίνονται προσλήψεις και πάει λέγοντας, δηλαδή πάει κατά… διαόλου.
Κλείνοντας τις σκέψεις αυτές, ας μην πέφτουμε στην παγίδα των... παιδιών, που παλεύουν, διαπραγματεύονται κ.λ.π. Τα λεφτά που υπολογίζουν, φουρτούνα τους, να μαζέψουν απ’ την σφαγιαστική φορολογία, δεν πάνε στην αποπληρωμή κανενός χρέους, αυτό το έχουμε ξεχάσει όλοι, αλλά στην συντήρηση του υπερτροφικού Δημοσίου, όπου ακόμα και οι καταδικασθέντες για κλοπή Δημοσίου χρήματος, επιστρέφουν κανονικά στις θέσεις τους.
Υ.Γ Σε ποιά διεύθυνση να στείλει ο Αδωνις μια ανθοδέσμη, στην Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή της Ν.Δ. για την διαφήμιση που έκαναν στην υποψηφιότητα του, αρνούμενοι αρχικά να την δεχτούν;