Άλλα πράγματα θα έγραφα, αλλά ας όψεται το τηλεφώνημα, που πήρα την ώρα που απολάμβανα το καφεδάκι μου στο κελί του Άγιου Νικόλα του Καρδαμυλίτη.
«Ρε Γιάννη, τι μας χαρίζετε σήμερα, κλαίμε ρε Γιάννη στη γέφυρα».
Εκείνη την ώρα ξαναγύρισα στην Εκκλησία, όπου ο Κωστής Αναγνώστου πάλευε με τις κάμερες του, για την απευθείας τηλεοπτική μετάδοση της Θείας Λειτουργίας και του έγνευσα πως όλα βαίνουν καλώς και εμείς πολλαπλά χρήσιμοι.
Ξαναγύρισα στο τηλέφωνο του γιού του συμμαθητή μου, λέγοντας του ότι την μετάδοση την οφείλουν στον Μητροπολίτη μας, που ασθενούσε και δεν χοροστάτησε στην Θεία Λειτουργία, στον πατέρα Γεώργιο Τσαπέλα, τον ψυχωμένο ναυτικό παπά των Καρδαμύλων και την Ενοριακή Επιτροπή του Άγιου Νικόλα, του ζεστού Καθεδρικού Ναού των Καρδαμυλίων.
Μέσα λοιπόν από την συγκίνηση αυτή και από τα απλά αυτά λόγια της γέφυρας, θέλω να σας μεταφέρω και φωτογραφικά κάποιες λεπτομέρειες, που λέω αν δεν τις γράψεις θα χαθεί η ουσία.
Λεπτομέρεια πρώτη. Η Αγιογραφία στην Εκκλησιά του Άγιου Νικόλα. Προσέξτε την. Ο προστάτης σε πλοίο, που παλεύει με τα μανιασμένα κύματα.
Ο ίδιος προστάτης με ευλάβεια ως εικόνα στα χέρια των ναυτικών.
Η συνοδεία του, μα όλοι οι Καρδαμυλίτες, σε μια λιτή λιτανεία, ένα βουβό βάδισμα προς την θάλασσα.
Λεπτομέρεια δεύτερη. Η Φιλαρμονική του Δήμου, που τίμησε την εκδήλωση. Ο παπά Τσαπέλας τα είπε… ναυτικά και από του Ιερού βήματος. Κάθε χρόνο υποβάλλω το αίτημα αυτό, πρώτη φορά ο Δήμος ανταποκρίνεται είπε με νόημα στον παρευρισκόμενο Γιάννη Μαλαφή.
Λεπτομέρεια τρίτη. Τα παιδιά, οι αθλητές του Ναυτικού Ομίλου Καρδαμύλων, που περικύκλωσαν δια θαλάσσης το εικόνισμα του Αγίου τους και λεπτομέρεια τέταρτη και αν θέλετε την βάζετε και πρώτη.
Οι σπουδαστές της «Στέγης της Μαρίας» που ήρθαν οργανωμένα, με τις ομοιόμορφες στολές τους στην Εκκλησία και έδειξαν την σημασία αυτής της μόνιμης αιμοδοσίας σε ένα τόπο, που πρώτα απ’ όλα, ενώ δεν ξεχνιέται από τον Θεό και ενώ παλεύουν οι άνθρωποι, ξεχάστηκε από την Πολιτεία, που δεν άφησε τίποτα χωρίς να ΚΛΕΙΣΕΙ στα Καρδάμυλα.
Γιατί αν δεν δούμε και αυτό θα μείνουμε μόνο στον Άγιο και αυτό δεν αρμόζει στον συγκεκριμένο, που αν είχε φωνή θα έλεγε και από… εικονίσματος, πως και ο Άγιος… φοβέρα θέλει. Σαν πολύ δεν ησύχασαν οι Καρδαμυλίτες; Ας το δούν γιατί εκεί στο κουβέρνο, έχω την εντύπωση ότι νομίζουν πως τους έκαναν μετά από 100 χρόνια ένα Λιμάνι και ξεμπέρδεψαν. Εκτός αν τα Λιμάνια είναι μόνο για… βάρκες.
Τώρα που ήρθε ο λόγος στις βάρκες κρατήστε αυτή την παρατήρηση του Ψυχίατρου μας Χρήστου Παπαχρήστου για τα όσα γράψαμε για την βάρκα, που βγήκε προχθές… βόλτα στον Περιφερειακό.
«Επειδή αναφέρατε τη βάρκα στον περιφερειακό, ήθελα να προσθέσω πως στην οδό Ζαννάρα, στον Άγιο Θωμά, κάποιος Νεοέλληνας έχει εδώ και χρόνια παρκάρει μια βάρκα πάνω στο πεζοδρόμιο και δεμένη από μια κολώνα. Και όλα αυτά θεωρούνται φυσιολογικά!»
Υ.Γ: Η παρατήρηση από τον Βασίλη Μυριαγκό συνοδευόμενη από ένα βίντεο με το άδειο Φράγμα του Κατράρη.
«Μια πτήση στο φράγμα Κατράρη.
Με τις πολλές βροχές που έγιναν δεν πήρε ούτε ένα λίτρο μέσα.»
