Ατομα που «πουλάνε τρέλα» υπάρχουν, μόνο που μια οργανωμένη κοινωνία ή τα αποβάλλει ή τα θεωρεί γραφικά. Και με τα Κράτη τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά, όπως δεν είναι και δεδομένη η υπόσταση τους. Εχουν βέβαια μια διαφορά με τον βιολογικό θάνατο. Ας πούμε αυτός μπορεί να συμβεί «μπάμ και κάτω» που λένε, με τα Κράτη, αν δεν μεσολαβήσει πόλεμος, αυτό γίνεται αργά, βασανιστικά αλλά ενίοτε και με νάρκη.
Λέτε να μας αφορά; Μπα κάντε το κορόϊδο, όπως το κάναμε και τοπικά, που αγιάσαμε τα Σχολεία, αλλά δεν αγιάσαμε 230 Δάσκαλους που λείπουν μόνο από τα Δημοτικά χώρια τα Γυμνάσια και Λύκεια. Όπως με κλειστές Τράπεζες κάνουμε την τρίτη εκλογική αναμέτρηση μέσα σε επτά μήνες, νομίζοντας ότι επειδή μπορούμε να «πουλάμε τρέλα» ο ένας στον άλλο, αφού οι μισοί χρωστάμε στους άλλους μισούς και το Κράτος σε όλους, μπορούμε να κάνουμε το ίδιο και σ’ αυτούς που μας δανείζουν, που ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι είναι Κράτη, αλλά με το Κ κεφαλαίο, όχι τύποις, όπως συμβαίνει στην περίπτωση μας.
Ετσι την ώρα που ο Πάνος «κολλάει» το χέρι του μικρού Αλέξη και η Ζωή αλλάζει ρεζέρβα στο αυτοκίνητο της, με την έστω και 46 νούμερο γόβα της (προσέξτε πως έχουν μπερδευτεί οι ρόλοι μεταξύ πολιτικών και ηθοποιών ή μήπως τώρα γίνονται ξεκάθαροι;) την ίδια ώρα κανείς δεν έδωσε σημασία στη ρήση του Γιούνκερ. «Θα ήθελα το πρόγραμμα που συμφωνήσαμε να γίνει σεβαστό από οποιανδήποτε ελληνική Κυβέρνηση. Εάν αυτή τη φορά οι κοινοί κανόνες δεν γίνουν σεβαστοί, τότε η αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωζώνης θα είναι διαφορετική»
Και επειδή ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεν είναι ποιητής… καταλαβαίνουμε όλοι καλά τι θέλει να πεί. Αν δεν θέλουμε τα ΑΤΜ αντί για 20 ευρά να βγάζουν κουπόνια απορίας, θα πρέπει να μπούμε τον Οκτώβρη στη διαδικασία αξιολόγησης, την οποία υπογράψαμε και μάλιστα για 300 προαπαιτούμενα. Αλήθεια τι θα απαντήσουμε σε ένα μήνα; Ελάτε να υπογράψουμε τέταρτο Μνημόνιο γιατί εμείς παίζουμε… εκλογές;
Δεν μπαίνουμε στη διαδικασία Κομματικών προτιμήσεων. Όπως έγραψαν κάποιες εφημερίδες στην Εσπερία «Ενας πολιτικός όπως ο Τσίπρας (τα σχόλια έγιναν μετά και το «ντημπαίητ») με τόσα ψέματα, όχι που είπε, αλλά που συνεχίζει να λέει, δεν θα είχε καμιά πιθανότητα επανεκλογής σε οποιανδήποτε σοβαρή ευρωπαϊκή χώρα». Σωστοί, αλλά ξέρουν καμιά σοβαρή χώρα, που ο μισός ενεργός πληθυσμός της είναι Δημόσιοι υπάλληλοι και να έχει την απαίτηση να συνεχίζει να ζεί; Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι αυτό της κομματικής προτίμησης, είναι βαθύτερο.
Να καταλάβουμε για παράδειγμα ότι ο ΕΟΠΥΥ είναι μέσα1,5 δις. και αυτό δεν μας το δανείζει πια κανείς, ότι μόνο από τα capital controls οι επιχειρήσεις έχασαν άλλο 1,5 δις. και αυτό επίσης δεν θα μας το δώσει κανείς, ότι ήδη αυτή τη στιγμή το Κράτος για να επιστρέψει ΦΠΑ σε επιχείρηση κάνει 1463 μέρες! Ότι όλα αυτά όποιος και να βγεί, περιμένει να τα εισπράξει από την φορολογία… δηλαδή θα πάρει αυτό που δεν γράφεται, όπως δεν γράφεται αυτό που θα πάρουν από τις Τράπεζες όσοι έχουν καταθέσεις. Αντίστοιχα όμως γράφεται αυτό που θα πάρουν οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι, 300 – 400 ευρώ για να μην πεθάνουν στο δρόμο. Ο Οκτώβρης είναι κοντά, αν δεν προκύψει κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας από όλους, πλην των «πυροβολημένων» δεν θα την βγάλουμε την χρονιά, αν πάμε δε σε άλλη μια εκλογική αναμέτρηση είναι απλό, αυτοκτονούμε.
Υ.Γ. Προχθές η Ελισάβετ της Αγγλίας, γιόρτασε τα 63 χρόνια βασιλείας της. Σ’ αυτά διαβάσαμε έχει δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης σε 12 Πρωθυπουργούς. Αν, λέμε αν, ήταν βασίλισσα της Ελλάδας, σε πόσους Πρωθυπουργούς θα είχε δώσει εντολή;
