Μετά τον κορωνοϊό το…μπούγιο;

Γιάννης Τζούμας
Παρ, 24/04/2020 - 19:36

Ως γνωστόν είμαστε λαός των άκρων.

Τόσο πολύ, που έχουμε αφήσει την ανθρωπότητα, με ανοικτό το στόμα, γιατί ακριβώς δεν μας ξέρουν.

Πως λέγαμε παλιά, Αλβανός… τουρίστας; Έτσι και σήμερα λένε για μας. Έλληνας… πειθαρχικός.

Οι ειδικοί λένε ότι στην πανδημία την σκαπουλάραμε, προσωρινά απ’ αυτό, όπως λένε ότι μπορεί να την πατήσουμε στο τέλος από αυτό.

Το ίδιον δηλαδή του χαρακτήρα μας να πιάνουμε τα άκρα. Βάλτε στον εαυτό σας την εικόνα απ’ το Σχολείο, από τον Στρατό, από τον Κινηματογράφο, από, από…

Πρώτα ο Έλληνας θα πιάσει τα άκρα και πίσω, για να έχει ανεξαρτησία και οπτικό πεδίο ή να μπορεί να την κοπανήσει αθέατος. Μετά θα αρχίζει να γεμίζει το κέντρο και τελευταίες τις πρώτες θέσεις.

Κοντολογίς αυτό που κάνουν άλλοι λαοί ίσια εμείς το κάνουμε ανάποδα.

Και επειδή ως γνωστόν πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι, μην μας φανεί παράξενο τελευταία στιγμή να τα κάνουμε κουβάρι.

Είχε κακά ο κορωνοϊός; Αναρίθμητα. Ας δούμε όμως τα… αριθμημένα καλά του.

Πρώτα φορά στην ιστορική μας πορεία γνωρίσαμε τη λέξη… ουρά.

Πρώτη φορά είδαμε ότι ένας – ένας στο φαρμακείο, για παράδειγμα, εξυπηρετούμαστε καλύτερα.

Ανακαλύψαμε την χαρά του περπατήματος. Χθες έβλεπα στη γειτονιά μας, δύο παιδάκια, που βγήκαν βόλτα με τους γονείς τους να ταϊζουν κάποια κατσικάκια. Πριν τον κορωνοϊό αμφιβάλλω αν, για τους γονείς μιλάω, γνώριζαν την ύπαρξη τους. Όπως δεν την γνώριζα και εγώ, που μου κόψανε το κολύμπι και τόριξα στην πεζοπορία, με τον καϋμένο τον σκύλο, που του έχουμε βγάλει την γλώσσα έξω, μιας και τον βολτάρουμε με βάρδιες.

Για να μην κουράσω, ο κορωνοϊός, μας έβαλε αναγκαστικά σε κάποιους κανόνες, τους οποίους όταν… αμοληθούμε φοβάμαι ότι θα την… χάσουμε την δίκη.

Σε ένα βαθμό είναι φυσιολογικό, όλος ο κόσμος έχει σπαστεί για μεγάλο διάστημα. Σε ένα άλλο βαθμό όμως είναι ίδιον του χαρακτήρα μας, που πρέπει να καταπολεμήσουμε και το βλέπω, το οσμίζομαι από τις κινήσεις της αγοράς τις τελευταίες μέρες.

Αν δεν συμπεριφερθούμε οργανωμένα, αν δεν μεταθέτουμε καθημερινά και μια τρύπα χαλάρωσης στην ζώνη, δεν είναι απίθανο να μας πέσει το παντελόνι.

Δεν αργεί η μέρα που ο Πρωθυπουργός θα μας ανακοινώσει, τι χαλαρώνει, που και πώς.

Θα πρέπει να το ακολουθήσομε, όπως λέει ο Σπύρος Παπαδόπουλος με… ευλαβική προσοχή  και χωρίς να χρειαζόμαστε Αστυνομική παρουσία. Άλλωστε αυτή λειτούργησε γιατί θέλαμε. Αν είμασταν μικρόνοες, για παράδειγμα και την Μεγάλη Παρασκευή βρισκόμαστε εκατό, διακόσοι νοματαίοι μπροστά στις Εκκλησιές πιά Αστυνομία θα μας εμπόδιζε να μπούμε μέσα;

Όπως λοιπόν λειτουργήσαμε με την λογική στην… είσοδο, να λειτουργήσουμε και στην έξοδο. Αν καταλάβουμε ότι μετά τον εγκλεισμό ακολουθεί το… μπούγιο, κρίμα τον κόπο, τις θυσίες, την αφραγκιά και την κλεισούρα.

Σε τελική ανάλυση ας αφήσουμε τον υπόλοιπο κόσμο να μας ξαναθαυμάσει.

 

Υ.Γ. Δεν το βλέπω οικονομικά, αλλά η αξία που πήρε η Ελλάδα παγκοσμίως για την συμπεριφορά της στην πανδημία, θα εκφραστεί οικονομικά αν όχι το 2020, το 2021. Ας μην ξεχνάμε ότι έχουμε 22 με 23 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως.

Σχετικά Άρθρα