Ε, ναι ήταν… φτωχός ο Τάκης Τσεβδός, που από αύριο θα ησυχάσει στην μάνα γη των Καρδαμύλων.
Και ήταν… φτωχός με την έννοια της σύγκρισης με άλλους ακόμα και συντοπίτες του πλοιοκτήτες, αφού τα… κομμάτια του ήταν λίγα, μόνο που η ζωή δεν είναι μόνο τα υλικά αγαθά.
Έτσι ο Τάκης Τσεβδός αναπλήρωνε αυτή την… φτώχεια με μια πλούσια καρδιά και μια ανοικτή χούφτα.
Αύριο εν μέσω πανδημίας θα αναπαυθεί στην αγκαλιά του Άϊ Νικόλα, αλλά αφήνει πίσω του ένα μεγάλο χαμόγελο, μια ανοικτή αγκαλιά, ένα πηγαίο ενδιαφέρον για την ανάγκη των συνανθρώπων του.
Ο Τάκης Τσεβδός δεν είχε πολλά να δώσει, αλλά σε κανέναν που είχε ανάγκη δεν έλεγε όχι, σ’ αυτά που μπορούσε.
Αγαπητός παντού απ΄όπου κι’ αν πέρασε. Από τα καράβια, μέχρι την Χιακή Ομοσπονδία της Ν. Υόρκης, ο Τάκης άνοιγε πολλές φορές για το νησί πόρτες, που άλλοι δεν είχαν δεί ούτε στον ύπνο τους. Προοδευτικός, χωρίς φανατισμούς, χάριζε χαμόγελο, άπλωνε αυθόρμητα το χέρι του, έδινε χωρίς να περιμένει κανένα αντίκρισμα.
Με ενδιαφέρον για το νησί και τα προβλήματα του, απολάμβανα την κουβέντα μαζί του, την δίψα του να μάθει πράγματα, τις εξηγήσεις που έδινε απλοϊκά και με αυθορμητισμό αλλά και εκείνες, που δεν έδινε.
Αγαπούσε την Εκκλησία και τους ανθρώπους της, αυτό ήταν κάτι που μπορούσα να καταλάβω, είχε καλή χημεία με τον Μακαριστό Διονύσιο, δεν του χάλαγε χατίρι, αφού ο πρώην Χίου δεν ζητούσε ποτέ κάτι για τον εαυτό του, αλλά υπήρχαν στιγμές, που και ο ίδιος δεν μπορούσε να δώσει εξηγήσεις, όπως για παράδειγμα την αδυναμία του στην Εκκλησία της Παναγίας Αγιογαλούσαινας.
Το καταλαβαίνω του έλεγα το ενδιαφέρον σου για την συντήρηση των Ναών, αλλά την Αγιογαλούσαινα, γιατί την χρεώθηκες με 108;
Εκεί… κόμπλαρε. Γιάννη μου έλεγε δεν ξέρω, μόλις την είδα (τα χάλια του ναού, που έσωσε στην κυριολεξία εννοούσε) είπα πρέπει να την φτιάξω και τα κατάφερε.
Του άρεσαν ακόμα οι πολιτικές αναλύσεις και απολάμβανε τέτοιες από τον Κώστα Μαρδά, με τον οποίο είχε βαθιά φιλία, όπως άλλωστε και με όλους τους ανθρώπους.
Είναι πολύ σπάνιο να ακούσεις κακό λόγο για τον καλό Καρδαμυλίτη, τον… φτωχό εφοπλιστή, που θα αγκαλιάσει για πάντα η αγαπημένη του Χίος.
Καλό ταξίδι Τάκη, η Παναγία Αγιογαλούσιανα στην πλώρη σου. Κι’ ας… μην ήξερες γιατί.
Υ.Γ: Άσχετον. Θα πάει μακριά βαλίτσα με τα δύο αυτοκίνητα που κάνουν τα… φανάρια για να προσεγγίζουν τα πλοία στην Ιχθυόσκαλα; Πόσο κάνουν δυο αναθεματισμένοι φανοί, να μην γινόμαστε ρεζίλι;
