
Δεν είναι μόνο χαρισματικός από την σοφία της ηλικία του, είναι επικοινωνιακός από την φύση του.
Συνεπώς δεν εξέπληξε κανέναν το γεγονός ότι στον χαιρετισμό του το μεσημέρι της ημέρας του Σταυρού στα Καρδάμυλα, στον Αγιασμό στη «Στέγη της Μαρίας» ο καπ. Παναγιώτης Τσάκος ο μεγάλος, γιατί είχε δίπλα του και τον… μικρό, έκλεψε την παράσταση.
Όχι γιατί έχει λεφτά. Λεφτά έχουν πολλοί, αλλά γιατί έδειξε στα παιδιά την ουσία.
Και αυτή δεν είναι ότι τα φιλοξενεί, στο σπίτι της αείμνηστης κόρης του, δεν είναι ότι τα μορφώνει, είναι ότι θέλει να πιάσουν το νόημα της ζωής μέσα από την απλότητα της.
Όσοι περίμεναν να βγάλει ένα συνηθισμένο… δεκάρικο, απλά δεν τον ξέρουν.
_Τι φοράω εδώ παιδιά; Ρώτησε τους τροφίμους της Στέγης. Μια κονκάρδα που γραφεί απόφοιτοι Λιβάνειου Γυμνασίου Καρδαμύλων.
Εσάς τι σας δένει εδώ; Αυτή η Στέγη, όπως εμάς μας ένωνε το Σχολειό μας. Ε, να κάνετε και εσείς τον δικό σας Σύλλογο αποφοίτων του Σπιτιού αυτού.
Να κρατήσετε τις παρέες σας, την συνοχή σας, την κοινή σας μνήμη, την αγάπη σας.
Και μετά, τι είναι γύρω σας; Τα Καρδάμυλα. Ένα χωριό. Και λοιπόν, η Στέγη σας τι είναι, ένα… χωριό. Σπίτι έχει, πλατεία έχει, χωράφια έχει, πηγάδι έχει, γάιδαρο έχει, κότες έχει… και μετά στο άσχετο ζητάει τον κηπουρό.
_Άκου να δείς, του είπε, εσύ δεν είσαι εδώ για να τους ταΐζεις, αλλά για να τους μαθαίνεις να βγάζουν το ψωμί τους, να καλλιεργούν την γή, να την τρυγούν, όπως κάποτε θα τρυγήσουν και την θάλασσα.
Να λοιπόν η ουσία, αυτή που με απλά λόγια φανέρωσε στα παιδιά ο σοφός Καπετάνιος.
Αυτή που φαίνεται και μέσα στο Σπίτι, αρκεί να το γυρίσει κανείς, όπως προσπάθησα εγώ, φωτογραφίζοντας τις… λεπτομέρειες.
Όλοι μαζί, ομάδα, εκεί είναι η δύναμη. Αριστεία παντού. Ένα χωράφι οργωμένο και μια αχλαδιά φορτωμένη. Προτροπή κα κλείνουν τα φώτα, όταν δεν χρειάζονται και η λεπτομέρεια των… λεπτομερειών. Το Ναυτικό Φυλλάδιο του… άμισθου ναύτη Παναγιώτη Τσάκου.
Όχι, πλούσιοι Τσάκοι δεν μπορούν να γίνουν όλοι, αλλά σοφοί μπορούν να γίνουν όλοι. Γιατί η σοφία είναι στην απλότητα, στην εργασία, στο φιλότιμο, την αριστεία.
Τα είπε άλλωστε και στον χαιρετισμό του, έναν από τους πιο λιτούς και μεστούς ο υπουργός Νότης Μηταράκης.
Εδώ στη Στέγη γίνεται δουλειά ήθους, εδώ ο καπ. Παναγιώτης Τσάκος δεν έστησε απλά κάτι (απλοελληνικά, δεν έβαλε μόνο λεφτά) στον τόπο του, το φροντίζει και το επιβλέπει προσωπικά. Είναι φαινόμενο και παράδειγμα.
Για να συμπληρώσει ο συνάδελφος του Βουλευτής Μάξιμος Χαρακόπουλος από Λαρίσης.
Αυτό είναι απάντηση στο δημογραφικό πρόβλημα.
Και οι δύο πολιτικοί έπιασαν το νόημα, αλλά την ουσία και ας μην την είπε πουθενά την έπιασε ο Νέστωρας της ναυτιλίας.
Με τη «Στέγη της Μαρίας» αιμοδότησε εσαεί αυτό που τον έκανε… άνθρωπο. Την παιδεία, τα σχολεία, το Γυμνάσιο των Καρδαμύλων.
Υ.Γ.: Και ένα ακόμα μήνυμα, που αφού δεν το λέει κανείς ας το γράψω εγώ. Πήρε τον πόνο της χαμένης πρόωρα κόρης του και τον έκανε ενέργεια, πήρε την χολή και την έκανε βάλσαμο, πήρε τον τάφο και τον έκανε Σπίτι. Έχασε μια ζωή και χάρισε εκατοντάδες.













































