
Κρύωναν κάποιοι και σκέφτηκαν να στήσουν… καυγά έξω από το σπίτι του Χότζα, που τυλιγμένος με το πάπλωμα του κατέβηκε στο δρόμο, να τους… χωρίσει.
Όντως έγινε αυτό, αλλά στο μεταξύ το στρώμα έκανε… φτερά. Στην απορία της γυναίκας του, γιατί επέστρεψε… ξεσκέπαστος, απάντησε με τη φράση ότι ο «καυγάς έγινε για το… πάπλωμα».
Θυμηθήκαμε την ιστορία, εμείς οι… αδαείς επί των εκπαιδευτικών, παρακολουθώντας τον… καυγά μεταξύ των Προέδρων των Σχολικών Επιτροπών του Δήμου και των συνδικαλιστών των Συλλόγων Δασκάλων και Καθηγητών, για το πετρέλαιο των διδακτηρίων.
Πότε πάρθηκε, αν πάρθηκε με την σωστή διαδικασία, αν τηρήθηκαν οι τάδε διαδικασίες, αν έγιναν οι δείνα ενέργειες, αν καταλάβαμε το θέμα καλά εμείς οι δημοσιογράφοι, αν το μεταφέρουμε σωστά, αν… αν… σε σημείο να αναρωτηθούμε και εμείς φωναχτά.
Καλά ας πούμε ότι μερικοί άνθρωποι έχουν τον άπλετο χρόνο να κάνουν την τρίχα τριχιά, σχοινί δηλαδή, ας πούμε ότι άλλοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα από τα όσα γίνονται γύρω μας, αλλά επί του πρακτέου βρε παιδιά, πρόβλημα υπάρχει;
Και αν υπάρχει γιατί δεν βρέθηκε ένα μαθητικό Συμβούλιο, ένας Σύλλογος Γονέων και κηδεμόνων να μας καταγγείλει ότι το τάδε σχολείο, ή τάδε τάξη κρυώνει;
Το ότι κάποιοι μπορεί να υποθέσουν ότι θα δημιουργηθεί πρόβλημα αύριο ή στο μέλλον, αυτό είναι διαφορετικό πράγμα, από το τι συμβαίνει σήμερα και σήμερα, χωρίς να πολύ ζαλίζουμε το θέμα, πρόβλημα θέρμανσης στα Σχολεία ΔΕΝ υπάρχει.
Εδώ όμως, εκτός του… άπλετου χρόνου μερικών, μπαίνει καθαρά το ζήτημα επαφής με την πραγματικότητα και όσον αφορά την ενέργεια.
Αλήθεια, έχουμε συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει στον κόσμο και την γειτονιά μας;
Ότι καταστρέφεται σήμερα η μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης; Ότι βρισκόμαστε μια ανάσα πριν ακόμα και τον πυρηνικό όλεθρο; Ότι αν θέλουμε να ξημερώσει ένας κόσμος, που να μοιάζει με αυτόν που αφήσαμε πριν 15 μέρες, ο Πούτιν πρέπει να οδηγηθεί σε Διεθνές Δικαστήριο κατηγορούμενος για εγκλήματα πολέμου; Ότι σε λίγο δεν θα μιλάμε μόνο για την καταστροφή της Ουκρανίας αλλά τουλάχιστον για λιμό της Ρωσίας;
Και κάτι άμεσο. Έχουμε καταλάβει τι γίνεται με την ενέργεια; Όχι γιατί έγινε, γιατί εδώ έχει μεγάλη ουρά το μακαρόνι της… βλακείας, πως μια χώρα (για να μιλάμε για μας) που μπορεί να σε πήξει στον αέρα και τον ήλιο, βρίσκεται εξαρτημένη από πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, αλλά σε ποιά κατάσταση βρισκόμαστε σήμερα;
Έχουμε καταλάβει για παράδειγμα ότι αύριο έχουμε ατύπως Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης με θέμα την έκδοση ίσως Ευρωομολόγου για την ενέργεια, για πρώτη φορά στην ιστορία;
Έχουμε καταλάβει ότι ΤΩΡΑ, την ώρα που διαβάζουμε αυτές τις γραμμές ο λογαριασμός κατανάλωσης ρεύματος (η αναφορά γίνεται με βάση μια μέση οικιακή κατανάλωση 300 κιλοβατώρων τον μήνα) είναι αυξημένος σε σχέση με ΧΘΕΣ κατά 27%;
Όσοι δε λένε, δεν έχουμε να αγοράσουμε πετρέλαιο, που κάθε μέρα που περνάει «τσιμπάει» και 10 λεπτά πάνω, και θα ζεσταινόμαστε με ηλεκτρικά θερμαντικά σώματα, έχουν καταλάβει το κόστος θα είναι αυξημένο κατά 56%;
Κοντολογίς έχουμε συνειδητοποιήσει ότι των ώρα που συζητάμε για τις… διαδικασίες αγοράς πετρελαίου από τον Δήμο, που πάντως στα Σχολεία υπάρχει, γίνεται κοσμογονία που θα μας αλλάξει τα… πετρέλαια;
Υ.Γ.: Αν συνεχιστεί η ίδια κατάσταση, σε λίγο δεν μας νοιάζει το πετρέλαιο, που επιπροσθέτως… υπάρχει, τουλάχιστον στα Σχολεία της Χίου, αλλά το… ψωμί. Κρατήστε το κάπου αυτό.







































