Ο Στρατηγός Κόρκας είναι ένας θρύλος. Για την ακρίβεια και την στρατιωτική λιτότητα, είναι ένας στρατιώτης, που όταν τον κάλεσε η πατρίδα είπε ΠΑΡΟΝ.
Η Γ’ Μοίρα Αμφίβιων Καταδρομών, που εδρεύει στο νησί μας τον κάλεσε να μιλήσει για τα 75 χρόνια από την ίδρυση του Ιερού Λόχου, τον πρόδρομο των Ειδικών Δυνάμεων, στην Μέση Ανατολή.
Με την Ελλάδα σκλαβωμένη στους Γερμανούς, με την Κρήτη να πέφτει ηρωϊκά τελευταία αφού διέλυσε εν τη γενέσει του ένα ολόκληρο Σώμα Στρατού αυτό των Αλεξιπτωτιστών, με τον Βασιλιά και την Κυβέρνηση της χώρας εξόριστους στην Αίγυπτο, με την Αγγλία να θέλει να βγάλει την Τουρκία στο πλευρό των Συμμάχων δίνοντας της δώρο… τα νησιά του Αιγαίου, Ελληνες Αξιωματικοί γίνονται στρατιώτες και δημιουργούν, υπό την αρχηγία του Συνταγματάρχη Χριστόδουλου Τσιγάντε τον «Ιερό Λόχο» ως συνέχεια αυτού των Θηβαίων και του Αλέξανδρου Υψηλάντη το 1821.
Πολεμούν τους Γερμανούς στο πλευρό των συμμάχων στην Μέση Ανατολή, στην Βόρειο Αφρική, στην Ιταλία, πραγματοποιούν σαμποτάζ και ελευθερώνουν τα νησιά από το Καστελόριζο μέχρι τη Θάσο και… αφοπλίζονται στην ελεύθερη πιά Αθήνα.
Σε όλα αυτά αναφέρθηκε όπως τα έζησε ο 96χρονος, με μυαλό και διαύγεια εφήβου, απόστρατος Στρατηγός Κ. Κόρκας.
Ήταν μια ζώσα ιστορία, ένα ζωντανό μάθημα ενός εκ των επιζώντων πρωταγωνιστών, που άκουσαν με θρησκευτική ευλάβεια όσοι παρευρέθηκαν στο Ομήρειο.
Πάμε τώρα… ανάποδα. Προσέξτε την φωτογραφία της εκδήλωσης και βγάλτε απ' αυτή το χακί χρώμα, συν πολλούς αποστράτους με πολιτικά να δούμε… τι θα μείνει.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Στο Ομήρειο σήμερα αισθάνθηκα τυχερός, που πήρα ένα ζωντανό μάθημα ιστορίας από έναν άνθρωπο, που εκ των πραγμάτων βιολογικά δεν θα τον ξανακούσω και αισθάνθηκα παράλληλα ντροπή που η Χιακή κοινωνία απείχε πανηγυρικά ευρισκόμενη στην καρακοσμάρα της.
Τίποτα άλλο, ντροπή.
Στο τέλος αντιλήφθηκα στον καθηγητή Πολ. Στείρο να ζητά από τον γηραιό Στρατηγό να φωτογραφηθεί με πέντε μαθητές του. Αναρωτιέμαι από τους εκατοντάδες εκπαιδευτικούς στη Χίο, αυτός μόνο ένοιωσε την ανάγκη να φέρει μαθητές του σε μια τέτοια εκδήλωση;
Υ.Γ. Σ' αυτήν τιμήθηκε και ο μόνος επιζών Χιώτης Ιερολοχίτης Γιώργης Καρασούλης, που σήμερα… δεν με γνώριζε.
Πριν μια δεκαετία και με πλήρη διαύγεια, έλεγε έξω απ’ την Μητρόπολη σε μια Δοξολογία για την 28η Οκτωβρίου: «Όταν ήρθαμε να ελευθερώσουμε το νησί το 1944, ήμουν στο πλοίο, που πλησίαζε στο λιμάνι.Μπαίνει μπροστά ο Συνταγματάρχης Διοικητής μας και τρέχω δίπλα του με τον… τσαμπουκά του Ιερολοχίτη. Κύριε Διοικητά του λέω, Λοχίας Καρασούλης του Ιερού Λόχου, θέλω να βγώ πρώτος στο νησί γιατί είμαι Χιώτης. Πέρνα μου λέει Λοχία. Και βγήκα πρώτος στο νησί και σκύβω και φυλάω το χώμα της Χίου. Και ξέσπασε σε κλάματα, όπως και τότε».
