Επανερχόμαστε απευθυνόμενοι στον Περιφερειάρχη μας, αφού από τους… Αντί του, έχουμε απελπιστεί.
Με δεδομένο τον σεβασμό μας στο πρόσωπο του κυρίου Καθηγητού, αλλά και τη αίσθηση χιούμορ που τον διακρίνει, θα θέλαμε να του απευθύνομε το απλό ερώτημα.
Αν κύριε Μουτζούρη οι νησίδες αυτές ήταν στην Μυτιλήνη, τι λέτε θα τις ανέχονταν οι συμπατριώτες σας ή θα σας είχαν… φυτέψει ως Μουτζουρολούλουδο;
Μα δεν θα το έχουμε επισημάνει δεκάδες φορές; Μα δεν έχουμε τονίσει ότι αν δεν μπορεί, αν δεν έχει μηχανισμό, αν δεν έχει χρήματα η Περιφέρεια, αν βρε αδελφέ δεν μπορεί ούτε αυτό, ας κάνει μια προγραμματική σύμβαση με τον Δήμο Χίου, να αντιμετωπίσει την αισθητική των νησίδων, που έχει στην ευθύνη της και που βρίσκονται σε κεντρικότατα σημεία, έξω από το Αεροδρόμιο, στον δρόμο προς την ΔΕΗ στον κεντρικό δρόμο του Βροντάδου.
Κάθε φορά που το επισημαίνουμε, γίνεται μια αισθητική πινελιά βελτίωσης και αμέσως μετά ακολουθεί η… μολόχα.
Και επειδή υπάρχουν και μερικοί που ίσως μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό, την βρώμα του Βιολογικού, τις… πετριές, που δεν έχουν καρποφορήσει, να ξεκινήσει ο κύριος Βραδιάος το έργο της επέκτασης του Αεροδρομίου, θεωρούν λεπτομέρεια της νησίδες, τους παραπέμπουμε στην δήλωση Γιώργη Ζυμαράκη γιατί ζωγράφιζε.
Μας το θύμισε με την ευκαιρία η Βιβλιοθήκη μας, που μπράβο της, προχώρησε στην κυκλοφορία Λευκώματος με τέσσερα χαρακτηριστικά έργα του.
Τι είχε πεί λοιπόν, ο αείμνηστος αυτός μεγάλος ζωγράφος της Χίου και όχι μόνο;
«Εδώ οξύνεται η όραση, χορδίζονται οι αισθήσεις να ποιήσεις. Ομορφιά που συνεπαίρνει εδώ κι εκεί και πιο πέρα. Να γιατί ζωγραφίζω.»
Αυτό λοιπόν κάνει η αισθητική, χορδίζει τις αισθήσεις και εδώ η συμπεριφορά ειδικά της Περιφέρειας, αυτό που κάνει είναι να μας γεμίζει κατραπακιές.
Φύγετε από τις νησίδες και δείτε μια άλλη αισθητική λεπτομέρεια.
Την κατάσταση των Στάσεων των Λεωφορείων. Ένας αχταρμάς του «Ότι την πάρει» ή «Ότι του φανεί του Λωλό Στεφανή».
Δείτε ας πούμε αυτήν πριν την κεντρική είσοδο του Αεροδρομίου, απέναντι από του Κώττη. Οι τύποι πήραν δυό παγκάκια, που παραπέμπουν σε κάποια, που υπήρχαν πριν 30 χρόνια στον Δημοτικό κήπο και τα «φύτεψαν» κάτω από την στάση. Τώρα πέραν τις σαπίλας, αν τα πόδια των παγκακιών βρίσκονται 7 cm από την τσιμέντινη βάση και στην ουσία αυτό που μπορεί να κάνει κανείς είναι να… ξαπλάρει, διότι είναι αδύνατον να καθίσει, αποτελεί και αυτό αισθητική λεπτομέρεια.
Τέτοια δυστυχώς παραδείγματα υπάρχουν δεκάδες γύρω μας. Ε, ή θα τα αλλάξουμε ή θα γίνει το ανάποδο από αυτό που επεσήμανε ο Ζυμαράκης. Η ασχήμια θα μας γίνει Δευτέρα φύσης. Και αυτό και δεν μας αξίζει και δεν θα επιτρέψομε να γίνει.
Υ.Γ.: Ειλικρινά, αυτοί που πρέπει, δεν κατάλαβαν ότι μετά την επισήμανση μας, για το πότε παρεμβαίνει αυτεπάγγελτα ένας Εισαγγελέας, ότι θα τους την έκανε η Εισαγγελέας Χίου; Τρεχάτε τώρα ποδαράκια μου να αντικαταστήσετε το γρηγορότερο τα τροχαία σήματα, που κακοποίησαν οι ακέφαλοι των ομάδων.
