Με όλες τις τυπικότητες σήμερα η ορκωμοσία των νέων, 98 για το νησί μας, Συνοριοφυλάκων, στον περίβολο του Ιερού ναού του Αγίου Αρτεμίου.
Αποστάσεις ασφαλείας και μάσκες, που… ξορκίζουν ως γνωστόν τον κορωνοϊό.
Βλέποντας τα 98 αυτά παιδιά, από τα οποία μόνο καμιά δεκαριά γυναίκες μπόρεσαν να… χωθούν, λόγω των γνωστής ισότητας και έτσι πρέπει, ισότητα σε όλα, στα αγωνίσματα, αντιλαμβανόμαστε την αγωνία τους για την λύση του βιοποριστικού προβλήματος, κάτι που εκφράζονταν και στα πρόσωπα των παρευρισκομένων συγγενών τους.
Τις επόμενες μέρες ξεκινά η ταχύρρυθμη εκπαίδευση τους στην Αθήνα και τον Σεπτέμβρη με το καλό θα τους έχουμε στη Χίο.
Τι σημαίνει αυτό;
Σταδιακά απαλλάσσονται της υπηρεσίας στο νησί, εισαγόμενες Αστυνομικές δυνάμεις, που συνιστά ταλαιπωρία για τους Αστυνομικούς και έξοδα για το Κράτος.
Ξεκουράζονται, πάλι σταδιακά οι Αστυνομικοί, που είναι επιφορτισμένοι, μαζί με όλα τα άλλα με το προσφυγικό και πολλά άλλα, που δεν ανέφερε στον λιτό χαιρετισμό του ο αναπληρωτής Αστυνομικός Διευθυντής Γιάννης Αραμπατζής.
Αρκέστηκε να τους ευχηθεί να είναι υγιείς και να αγαπήσουν την δουλειά τους, να την δούν σαν λειτούργημα και όχι σαν… αγγαρεία.
Όμως θα το πρόσεξαν και τα παιδιά, τους αποκάλεσε συνάδελφους και νομίζω πώς αν δεν βγάλουμε τη… μάσκα στην υπόθεση Συνοριοφυλάκων θα χάσουμε την ουσία.
Και πιά είναι αυτή; Ότι μείνει ή φύγει το προσφυγικό, η Αστυνομία για παράδειγμα τοπικά, ενισχύεται με 98 εικοσάχρονα παιδιά.
Μεγάλη, πολύ μεγάλη υπόθεση, αφού μετά το δίχρονο θητείας των Συνοριοφυλάκων και εάν δεν χρειάζονται σε αυτή την υπηρεσία απορροφώνται από την Αστυνομία και εδώ είναι το κλειδί της υπόθεσης.
Αποδεικνύοντας το διαχρονικώς από τους αρχαίους Έλληνες ρηθέν για το «ουδέν κακόν αμιγές καλού» το προσφυγικό θα αφήσει φεύγοντας μια γερά ανανεωμένη Αστυνομία.
Το αν χρειάζεται αυτό και πόσο χρειάζεται είναι περιττό.
Μήπως χρειάζεται ας πούμε να θυμίσουμε ποιός σήκωσε το βάρος του κορωνοϊού, χωρίς να πάρει ένα ευρώ, έστω για τις… μάσκες;
Ή να θυμίσουμε ποιός θα καλεστεί να τρέξει πρώτος σε κάθε συμβάν;
Ας μην το αναλύσουμε. Διαχρονικά, διακρατικά και διασυστημικά, σε Δύση και Ανατολή, σε Βορρά και Νότο ο Αστυνομικός είναι ο… νεροχύτης του Κράτους, στη χώρα μας δε και ο καρπαζοεισπράχτορας.
Στον νεροχύτη ως γνωστόν πετιούνται όλα τα λερωμένα για να πλυθούν. Όσον αφορά την τοπική μας καρπαζοεισπρακτικότητα, υπολογίστε ότι ακόμα και τώρα αστυνομικοί επιδίδουν από Δικαστικές κλήσεις μέχρι τα… ΦΑΠ για την επιστράτευση!
Να γιατί η σημερινή ήταν μεγάλη ημέρα για την Αστυνομία και όχι μόνο για τους Συνοριοφύλακες.
Υ.Γ. Καλή, επαινετή, σεβαστή, η παρέμβαση της Εκκλησίας, να ευχηθεί στους νέους Συνοριοφύλακες, μετά την τελετή της ορκωμοσίας τους. Δεν μπορεί όμως ο χαιρετισμός του Αστυνομικού Διευθυντή να κρατάει… 1,5 λεπτό και ευχή του Ιερέα… 15’!!!
