Σύμφωνα με το βιβλίο ονοματοθεσιών του Δήμου Χίου, το Ηρώστρατος αντιστοιχεί σε οικογένεια Χιωτών εμπόρων, έτσι νέο σκέτο.
Ευτυχώς ακόμα και άνευ εξηγήσεων οι πινακίδες της οδού είναι αρκετές και την πρώτη την συναντάμε κατεβαίνοντας την οδό Νέας Μονής και κατηφορίζοντας προς την Τουρλωτή.
Μια αρτάνα με μαργαρίτες και μια σημαία είναι η πρώτη υποδοχή, με ένα ελεύθερο οικόπεδο από την εσωτερική πλευρά, γιατί από την εξωτερική υπάρχει μια υπέροχη θέα προς τις Οινούσσες και τον Μικρασιατικό Μίμαντα.
Παρατηρούμε μια ωραία κάλυψη σε πικροδάφνες για να μην λερώνονται τα αυτοκίνητα που σταθμεύουν εκεί, απέναντι από ένα παγκάκι, που μπορείς να αγναντέψεις τα εμπορικά πλοία στο βάθος, που έχουν σταματήσει για ανεφοδιασμό.
Κατεβαίνοντας αφήνουμε δεξιά την οδό Μιχ. Κόκκινου, με δύο πινακίδες στις άκρες ενός δρόμου που μετά βίας φτάνει τα τέσσερα βήματα.
Τριανταφυλλιές στους κήπους, αριστερά μας ένας πεύκος, απέναντι από μια βουκαμβίλια και εδώ ο δρόμος αρχίζει να φαρδαίνει, αφήνοντας να φανεί στο βάθος το ύψωμα και η Εκκλησία του Άγιου Γιώργη Ορφανού.
Μια συστάδα τσικουδιές από την μία πλευρά και χωράφια από την άλλη σε χαμηλότερο επίπεδο, που σε όλο το μήκος διαθέτει προστατευτική μπάρα.
Εδώ η Ηρωστράτους γίνεται φαρδιά και κατηφορική σε σημείο να φιλοξενεί ακόμα και… βάρκες, πάνω από οικίες που βρίσκονται σε άλλο επίπεδο.
Μια στροφή για την συνέχεια, με τοιχίο από την μια και μπάρα από την άλλη, με ψηλούς θάμνους και βουκαμβίλιες.
Οι οικίες και με γιασεμιά στις αυλές συνεχίζονται κάτω, ενώ από την άλλη πλευρά υπάρχει ένα μικρό πευκοδάσος.
Ο δρόμος πάντα κατηφορίζει ενώ στο βάθος φαίνεται η θάλασσα μέχρι και το ύψος του Πάσπαργου.
Αριστερά μας πάντα υπάρχει ένα μικρός λόφος, με ένα σπίτι με νεοκλασικά στοιχεία στην βάση, ενώ δεξιά μας υπάρχει μια σειρά από μουροσυκιές.
Τα κακτοειδή υπάρχουν και απέναντι, μαζί με σειρά από μποστάνια.
Στο σημείο αυτό η οδός ανηφορίζει με οικίες εκατέρωθεν, μια κόκκινη βουκαμβίλια και σκάλες που οδηγούν στα σπίτια του πάνω επιπέδου. Ανεβαίνοντας σε ένα από αυτά βρίσκουμε μια υπέροχη βουκαμβίλια τριών χρωμάτων με θέα απέναντι την θάλασσα.
Κατεβαίνοντας παρατηρούμε τον μεγάλο πεύκο αριστερά μας μέσα σε μια αυλή για να ανηφορίσουμε για την συνέχεια μπροστά σε ένα γκαράζ με πλούσια πρασινάδα στην μια πλευρά του, οικίες και από τις δύο πλευρές και ένα παροπλισμένο τρίκυκλο.
Εδώ οι οικίες γίνονται ισόγειες από το αριστερό μας χέρι ανηφορίζει η οδός Παναγίας Τουρλωτής ενώ για την συνέχεια μια απότομη κατηφοριά από την μια αποκαλύπτει δεξιά την αρχή της οδού Στεφάνου Ζυγομαλά και από την άλλη δυο διώροφες οικίες.
Εδώ τερματίζεται και η οδός Ηρωστράτου στην οποία από την οδό Νέας Μονής ξεκινήσαμε την περιήγηση μας και στην οδό Μαυρογορδάτων «Φτου και βγήκαμε».
Ρεπορτάζ Γιάννης Τζούμας, εικονοληψία – φωτογραφίες Κωστής Αναγνώστου, επεξεργασία εικόνας Νέλο Μέσι.
