Κρατάω την ρήση του Πρωθυπουργού ότι μετά τον κορωνοϊό πρέπει να είμαστε καλύτεροι σαν κοινωνία, αλλά επειδή όλοι αποτελούμε υποσύνολα της, η πρόσκληση – πρόκληση είναι ατομική.
Και το κρατάω γιατί σήμερα έγινε μια προσφορά ενός Ακτινολογικού μηχανήματος, που ζήτησε το Σκυλίτσειο την εποχή του κορωνοϊού.
Για την ακρίβεια έγινε μια λιτή τελετή παράδοσης, για το τυπικό μέρος του πράγματος, που όμως έχει την ουσία του, αλλιώς δεν θα καλύπτονταν ειδησεογραφικά, αλλιώς δεν παρίστατο σαφώς σημειολογικά και δίνοντας ιδιαίτερο κύρος ο Δήμαρχος Χίου, αλλιώς δεν θα παρατηρούσαμε και εμείς κάποιες… λεπτομέρειες, απ’ αυτές που δεν δείχνουν οι κάμερες.
Κατ’ αρχήν υπάρχει ο δωρητής, που δεν πήρε, ζήτησε τι να πάρει.
Δεν το είπε ο Μιχάλης Μπελέγρης, αλλά ότι ήταν ο καπ. Παναγιώτης Τσάκος, πρέπει να μέτρησε για τους Ιταλούς αφού το μηχάνημα αυτό ήταν το τελευταίο, που διέθεταν στην αγορά εκτός Ιταλίας.
Το Σκυλίτσειο λοιπόν ζήτησε κάτι πολύ χρηστικό, γιατί οι όποιες ακτινογραφίες πλέον μπορούν να γίνονται πηγαίνοντας το μηχάνημα στον ασθενή και όχι το αντίστροφο, που σημαίνει περιφορά του τελευταίου στους διαδρόμους του Νοσοκομείου και διασπορά του κορωνοϊού.
Κρατάμε λοιπόν την πρώτη… λεπτομέρεια.
Αν δεν υπήρχε η εμπιστοσύνη, ο δωρητής δεν θα έκλεινε τα μάτια να δώσει την παραγγελία.
Η δεύτερη λεπτομέρεια, προκύπτει πάλι από τον λιτό χαιρετισμό του εκπροσώπου των δωρητών. Δεν στεκόμαστε μόνο στο σήμερα, είπε ο Διευθυντής του Ιδρύματος Μαρία Τσάκος, στεκόμαστε και στο αύριο, και, κοιτώντας προς τον Δήμαρχο, έχουμε εμπιστοσύνη στο θεσμικό επίπεδο του τόπου.
Λεπτομέρεια τρίτη. Τελειώνει η τελετή, η Διοικήτρια μας δείχνει τον θάλαμο SARS, με ναυαρχίδα εδώ των δωρεών αυτή του Μητροπολίτη, οπότε φεύγοντας, στο δημοσιογραφικό πηγαδάκι, πετάμε στον Αντιπρόεδρο του Νοσοκομείου, Βαγγέλη Μελιτζάνη, πρώην Δήμαρχο Καρδαμύλων. «Δραστήριο πράγμα αυτή η Διοικήτρια».
Δραστήρια απλά; Απαντά ο Βαγγέλης. Καλέ αυτή είναι… παντρεμένη με το Νοσοκομείο.
Να λοιπόν το κουμπί της υπόθεσης. Όταν οι χορηγοί, που θα χρειάζονται πάντα, βλέπουν έναν Δήμαρχο για παράδειγμα, που τρέχει νυχθημερόν και θεσμικούς, όπως η Διοικήτρια του Σκυλίτσειου να τα δίνουν όλα, έχουν εμπιστοσύνη, ότι αυτό που δίνουν πιάνει τόπο.
Και αυτή η εμπιστοσύνη είναι το άλφα και το ωμέγα, αυτό το κλειδί ανοίγει τις πόρτες και αυτή η εμπιστοσύνη είναι δύσκολο, κοπιαστικό και ατομικό άθλημα.
Υ.Γ. Αν δεν το έλεγε αυτό παρουσία όλων ο Β. Μελιτζάνης, γνωστός και για το ήθος και για την κρίση του, δεν θα το χρησιμοποιούσα χωρίς την άδεια του.
Και βεβαίως με εντυπωσίασε που ένας Χιώτης είπε για τον άλλον, η Κανταράκη πιά είναι δικιά μας, καλό λόγο.
