Αδέλφια δεν πειράζει να κολλάμε λίγο με την αρχαία Ελλάδα μας βοηθάει.
Αν δεν στρίμωχναν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι τους Πέρσες στην Σαλαμίνα το 480 π.χ. το πιθανότερο ήταν σήμερα στην Ευρώπη να φοράγαμε… κελεμπίες. Μπροστά δε στον μέγα και κοινό κίνδυνο οι Αθηναίοι δεν είχαν πρόβλημα να δώσουν την αρχηγία του στόλου στους Σπαρτιάτες. Με τα σημερινά δεδομένα, ήταν σαν να γεμίζαμε το καράβι με πλήρωμα από την Μυτιλήνη. Ιστορική δε έχει μείνει η φράση του Θεμιστοκλή στον Ευρυβιάδη (τον αρχηγό… ΓΕΝ δηλαδή) που ήθελε η μεγάλη Ναυμαχία να δοθεί στον Ισθμό αντί της Σαλαμίνας.
Μόλις άκουσε τον Θεμιστοκλή να προτείνει την Σαλαμίνα, έκανε εκείνο που του είχε γίνει δευτέρα φύση. Σήκωσε το χέρι του να του αστράψει ένα χαστούκι, οπότε ο Θεμιστοκλής του πετάει την ιστορική ατάκα. «Πάταξον μέν άκουσον δε» δηλαδή μεταφρασμένο στα… ξένα «Κτύπα αλλά προηγουμένως άκουσε με».
Πειράζει που το θυμίζω αυτό για την περίπτωση των Κεραμείων; Κατ’ αρχάς έχουμε ένα θετικό. Οι ανεπρόκοποι του υπουργείου Ανάπτυξης, θυμήθηκαν την νεκρή, γιατί νεκρή είναι η Βόρεια Χίος και τα κοιτάσματα αντιμονίου της Κεράμου και αποφάσισαν με προτροπή δεν ξέρουμε ή όχι του Βορειοχωρούση Δημάρχου μας, αν το έκανε μπράβο του, να μας ενημερώσουν.
Ε, πριν γίνει αυτό ενήργησε ο αυτοματισμός του… Ευρυβιάδη, άρχισαν να πέφτουν χαστούκια.
Είναι άγγελοι στα υπουργεία; Όχι, αλλά πειράζει να τους ακούσουμε;
Είναι δύσκολο να καταλάβουμε πως ότι και να γίνει, σε όσες δεκαετίες γίνει, θα πρέπει να συνάδει με τα σημερινά δεδομένα ασφάλειας; Η περιοχή είναι αρνητικά φορτισμένη από την μολυβδιάση, αλλά με αυτή την λογική οι Χιώτες έπρεπε να μην ξαναπατήσουν στην θάλασσα. Έγιναν αγώνες, κατάλαβαν όλοι και οι εφοπλιστές και σήμερα οι συνθήκες εργασίας στην θάλασσα δεν έχουν καμιά, μα καμιά σχέση με το παρελθόν.
Το ίδιο και οι διαδικασίες εξόρυξης, αν γίνουν, αν μπορούν να γίνουν, αν συμφέρει να γίνουν, αν συμφωνήσει η τοπική κοινωνία, δια των εκπροσώπων της, αν προηγηθεί διαβούλευση, αν τόσα αν και κυρίως την… λεπτομέρεια, που ήδη επεσήμανε ο συμπατριώτης μας Χημικός Αντώνης Κοκολάκης.
Ο Νόμος 3539 ΦΕΚ 210 Β 23/4/87 περί "Εξαίρεσης υπέρ του Δημοσίου ερευνητέων περιοχών στους νομός Χίου και Κυκλάδων (νήσος Αντίπαρος.) αναφέρει ρητά και κατηγορηματικά.
"Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ
Έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις του Ν.Δ. 4433/64 «περί μεταλλευτικών ερευνών του Δημοσίου και άλλων τινών μεταλλευτικών διατάξεων» και ειδικότερα το άρθρο 3 αυτού.
2. Την απόφαση 4642/28.3.83 (ΦΕΚ 155/Β/7.4.1983), με την οποία κηρύχθηκε ερευνητέα από το Δημόσιο ή νήσος Χίος σε όλη της την έκταση.
3. Την απόφασή 3413/31.3.86 (ΦΕΚ 145/Β/4.4.1986), με την οποία παρατείνεται για ένα χρόνο η ισχύς της παραπάνω απόφασής μας (παρ. 2).
4. Την απόφασή 4298/15.3.83 (ΦΕΚ169/Β/11.4.1983), με την οποίο κηρύχθηκε ερευνητέα από το Δημόσιο περιοχή της νήσου Αντιπάρου του νομού Κυκλάδων.
5. Την απόφασή 1652/24.2.86 (ΦΕΚ 120/Β/19.3.86) με την οποία παρατείνεται για ένα χρόνο η ισχύς της παραπάνω απόφασής μας (παρ. 4).
6. Τα 1632/9.2.87 και 1629/6.2.87 έγγραφα του Ι.Γ.Μ.Ε., με τα οποία αυτό προτείνει εξαίρεση- υπέρ του Δημοσίου των παραπάνω περιοχών, αποφασίζουμε:
Εξαιρούμε υπέρ του Δημοσίου, σύμφωνα με το Ν.Δ. 4433/64:
α) Τη νήσο Χίο σε όλη της την έκταση (841.580 στρέμματα).
Καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό ή χρειάζεται… μετάφραση;
Μετά ταύτα λοιπόν τι μας εμποδίζει αδέλφια να ακούσουμε. Και μετά ας αρχίσουμε το καταχέριασμα με την ησυχία μας. Άλλωστε το ευκολότερο πράγμα είναι να κάνεις κριτική εκ του ασφαλούς και να θές την ησυχίας σου έως… θανάτου. Μόνο που η Βόρεια Χίος, ειδικά η περιοχή που συζητάμε, βαρέθηκε να περιμένει. ΠΕΘΑΝΕ.
Υ.Γ: Κρατάει κανείς το μέτρημα σε πιά εβδομάδα είμαστε, που θα ολοκληρώνονταν το έργο του Βιολογικού; Εκτός αν την έχασε από την μαστούρα της σκατίλας.
