Αλήθεια έχετε κάνει στον εαυτό σας αυτό το όχι και τόσο συνηθισμένο ερώτημα;
Μια, δυό… επτά;
Ε, όχι και επτά τυρόπιττες; Για κοιτάξτε καλά γύρω σας και όχι μόνο στο κέντρο της Πόλης;
Κανονικά με τόσα μαγαζιά «καφέ» που έχουν ανοίξει, για να επιβιώσουν θα έπρεπε κάθε επισκέπτης της αγοράς να πίνει τουλάχιστον έξι καφέδες και να τρώει επτά τυρόπιττες ημερησίως.
Αυτή τη σκέψη έκανα ακούγοντας τον Πρόεδρο του Επιμελητηρίου να αναφέρει ότι η επιχειρηματικότητα στο νησί μας το 2018 είχε θετικό ισοζύγιο αφού άνοιξαν 58 επιχειρήσεις περισσότερες από αυτές που έκλεισαν.
Ο Παντελής Λεγάτος βέβαια είναι ένας έξυπνος άνθρωπος, οπότε δεν μπορεί να μην σκέφθηκε ότι και ένας κοινός νούς. Ότι δηλαδή το θετικό δεν κρίνεται μόνο από τους αριθμούς αλλά και από την ουσία.
Θετικό ότι άνοιξαν 58 επιχειρήσεις περισσότερες, αλλά αν είναι να υπολογίζουμε έναν επαγγελματία, που έφτιαχνε ας πούμε ταπετσαρίες, τυχαίο το παράδειγμα, που έφτιαχνε κάτι με την τέχνη του, απασχολούσε και έναν εργαζόμενο και σήμερα έκλεισε, με μια νέα επιχείρηση που πουλάει… καφέδες, ε, τότε το ισοζύγιο δεν είναι θετικό.
Προς Θεού δεν έχω τίποτα με τους καφέδες, αλλά πίνω δυό την ημέρα και τρώω μια τυρόπιττα. Για να συντηρηθούν τόσα καφέ που έχουν ανοίξει θα πρέπει να γίνω σαν την «χοντρή» του Θησαυρού, θα την θυμούνται οι παλαιότεροι.
Κοντολογίς, καλώς ο αριθμός των επιχειρήσεων, αλλά το νησί δεν μπορεί να σηκώσει πιά άλλες υπηρεσίες εστίασης και δεν μπορεί να τις συντηρήσει άλλο.
Το αποτέλεσμα φαίνεται ήδη και θα φανεί και στο κοντινό μέλλον. Οι επιχειρήσεις αυτές δυστυχώς θα κλείσουν με την ίδια ταχύτητα που άνοιξαν.
Πέρα από τους αριθμούς, θετικό ισοζύγιο θα έχουμε από την ώρα που θα ανοίξει μια επιχείρηση που θα παράγει ή θα τυποποιεί προϊόντα και θα απασχολεί και εργαζομένους.
Θα μου πείτε πως ψάχνω τρελό. Δεν βαριέστε, αν ο Μανδάλας εξηγούσε με την έναρξη τους, τι θα μπορούσαν να γίνουν τα mastiha shop, θα του έκλειναν θέση στο Δρομοκαϊτειο.
Αρα μας χρειάζονται οι «τρελοί» μας χρειάζεται το ρίσκο, επιχειρήσεις που να παράγουν και όχι υπηρεσίες και πάλι υπηρεσίες.
Η μόνη που αχνοφαίνεται στον ορίζοντα είναι η Μαρίνα Τσάκου, που θα ανοίξει δεκάδες εργασίες. Όμως ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Υ.Γ. Στο νησί μας έτσι που πάμε, σε λίγο δεν θα ανοίγονται ούτε «καφέ» αλλά «χαμομιλέ» για να πίνουν το… χαμομιλάκι τους οι γέροντες που θα απομείνουν.
