Με το που γυρίσαμε στο νησί μας την έπεσε η ειδησεογραφία.
Το διαδίκτυο βέβαια δεν μπορούσε να μας την στερήσει και στην… μέση της Τουρκίας, που βρέθηκε η αφεντομουτσουνάρα μας, αλλά όσο νάναι το από κοντά έχει άλλη χάρη.
Να ας πούμε έκλεισαν ψηφοδέλτια οι συνδυασμοί των συγγενών μας και ήθελα να είχα από μια μεριά τον Νομοθέτη, για να μην πω γι’ αυτούς που σήκωσαν τα χεράκια τους και ψήφισαν αυτή την μπούρδα, να μου πεί αν είναι ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα.
Δεν πιστεύω βεβαίως, ότι για να πιάσουμε μόνο τον Δήμο Χίου, όλοι οι συνδυασμοί θα καταφέρουν την…. τρακοσάρα του Δημάρχου, αλλά θεωρητικά μπορούσαν. Δηλαδή ήρθε ο φωστήρας, που μας λέει πως θα ψηφίσουμε να μας βοηθήσει πως θα στηρίξουμε το… ξαδελφάκι μας.
Θα μου πεί κανείς, να έχεις άλλα κριτήρια ρε φίλε. Συμφωνώ και εγώ θα έχω άλλα. Όμως ας μιλήσουμε ειλικρινά, αυτό θα συμβεί με τους μισούς και πολύ λέω. Οι υπόλοιποι δεν θα συμπεριφερθούν… ελληνικά; Και ξέρουμε εν Ελλάδι, τι σημαίνουν οι δεσμοί συγγενείας ή η σύνδεση με το χωριό μας κ.λ.π.
Άρα για να απωλέσουμε κάθε αυταπάτη. Την πρώτη Κυριακή θα ψηφίσουμε τον… ξάδελφο και στην δεύτερη τον Δήμαρχο.
Διότι επαναλαμβάνω ο φωστήρας που εισηγήθηκε αυτό το Νόμο, τι άλλο ήθελε να κάνει, αν για να πάρουμε το παράδειγμα της Χίου, που είναι ένα σύνηθες παράδειγμα, αν έχουμε 5 συνδυασμούς με πλήρη ψηφοδέλτια, δηλαδή… 1500 υποψηφίους;
Ευχόμαστε η ζωή να δείξει πόσο ανεδαφικό είναι το σύστημα, όπως να σταματήσει και αυτή την αδικία με τους Δημάρχους. Για παράδειγμα, γιατί η χώρα μπορεί να βγάλει Πρωθυπουργό τον πρώτο και δεν μπορεί να βγάλει επίσης Δήμαρχο τον πρώτο; Τι χρειάζεται η δεύτερη Κυριακή, για να είναι η Κυριακή της συναλλαγής;
Αλλά για να δικαιολογήσουμε τον τίτλο, επανερχόμαστε στα της… Τουρκίας και ας κάνουμε το χατίρι του «Φάρου» που μας ζήτησε να αναπαραγάγουμε τα εξής, που δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του, με αυτή την φωτογραφία, ενός τύπου που κάτι μας… θυμίζει.
Ποιός διαβολάκος του «Φάρου» την ζουμάρισε στην κορυφή του αρχαίου θεάτρου στην Άσπενδο;
«Το δημοσιογραφικό του... κοντέρ έγραψε πολλά πολλά χιλιόμετρα. Κι όσο εμείς κλειδώναμε τις φωτοαναμνήσεις μας στα κινητά και στις κάμερες το μπλοκάκι του έγραφε λεπτομέρειες, πληροφορίες, στοιχεία συνεχώς. Γιατί στις αποσκευές μας πρώτα πρώτα βάζουμε την ψυχή μας. Μας ακολούθησε - οικογενειακώς με χαρά. Έγινε ένα με μια ομάδα αγαπημένη και ο ανταποκριτής των ανθρώπων μας στη Χίο...μιας που όλοι «μπαίνανε» ΑΛΗΘΕΙΑ για να βρίσκονται κοντά μας νοερά. Τον ευχαριστούμε, τον αγαπάμε και του στέλνουμε μεγάλη αγκαλιά.
Υ.Σ. Του χρωστάμε και μια ομαδική φωτογραφία... Ε, μπορεί να την βγάλουμε στον Φάρο, να χομε και... ένα κέρασμα. Ευχαριστούμε για όλα Γιάννη Τζούμα. Φωτογραφία στο αρχαίο θέατρο στην Άσπενδο, λίγο έξω από την Αττάλεια, τέρμα νότια στην Μικρασία της καρδιάς μας."
Υ.Γ.: Aυτό είναι το… κανονικό το δικό μας, Γιατί να μην βγάλουμε την ομαδική και μάλιστα μεγάλης - μεγάλης ομάδας, ομαδάρας στο ετήσιο προσκύνημα μας στην Σμύρνη. Στο Μνημόσυνο στην Αγία Φωτεινή στις 23 Σεπτεμβρίου;
