Έχετε διαπιστώσει πόσο μας δένουν τα γεγονότα αλλά και οι συναντήσεις και οι συμπτώσεις;
Εγώ για παράδειγμα έχω σηματοδοτήσει μια σειρά πραγμάτων, που βλέπω με την ησυχία μου, καθώς κατεβαίνω καθημερινά στην εργασία μου τα ξημερώματα.
Από χρόνια ανακάλυψα βλέπετε, ότι όταν δεν χτυπάει το ρημάδι, σπανίως είναι χρήσιμο και τώρα πλέον είναι και… κινητό, το οποίο αν δεν έκανα τη δουλειά αυτή θα το είχα πετάξει στα σκουπίδια, η δουλειά που βγαίνει είναι πολλαπλάσια, άρα δουλεύω την ώρα που οι άλλοι κοιμούνται.
Αυτή λοιπόν την ώρα οι συναντήσεις είναι συγκεκριμένες.
Τα παιδιά, που περιμένουν το Λεωφορείο του Νηρέα για τα Καρδάμυλα, οι στρατιωτικοί, που ξεκινούν πολλές φορές για μακριά, οι ΤΑΧΙτζήδες που περιμένουν την άφιξη του πλοίου, αυτοί που κάνουν περπάτημα αξημέρωτα στην Προκυμαία, οι φοιτητές που… σχολάνε από τα ξεφωνάδικα της Προκυμαίας και πηγαίνουν για… προσκύνημα στο Everest και μετά υποθέτω πάνε στο… Πανεπιστήμιο και οι οδοκαθαριστές, που εσχάτως ακόμα και στην πιο βαριά εκδοχή του επαγγέλματος, στην περισυλλογή δηλαδή, είναι και θηλυκού γένους.
Αυτό το τελευταίο θέλω σήμερα να σχολιάσω, μεταφέροντας σας ένα απλό φωτογραφικό στιγμιότυπο, γιατί μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση.
Περιμένω να της δώ να βαρυγκωμήσουν, να τις δώ ίσως πιο… οκνηρές, να τις δώ να δυσκολεύονται, δεν τα γράφω αυτά υποτιμητικά, παίρνω υπ΄όψιν μου την βιολογική κατασκευή των ανθρώπων και το γεγονός ότι οι γυναίκες είναι λιγότερο χειροδύναμες.
Ε, λοιπόν σε όλα με διαψεύδουν. Δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τους άντρες συναδέλφους τους, εκτός… και εδώ οδηγώντας για την δουλειά μου σκέπτομαι τα… εκτός.
Οι άντρες φεύγουν για την δουλειά, ρουφάνε ένα γάλα υποθέτω στα γρήγορα, φορούν τη φόρμα τους και καβαλάνε τα απορριμματοφόρα.
Ποιός όμως πλένει τα ρούχα, ποιός τα σιδερώνει, ποιος έχει σηκωθεί από τη μαύρη νύχτα να τα κάνει όλα αυτά; Ποιός ξεκρέμασε τη φόρμα από την απλώστρα; Ποιός δεν κοιμήθηκε σαν άνθρωπος γιατί πριν ξεπέταξε ένα… νεροχύτη ξέχειλο;
Ακούω κάποιον να λέει… και τα δύο φύλα.
Ε, αυτός ας πάει να κάτσει με τους συγκοινωνιολόγους, του Δήμου, που σχεδιάζουν λύση του κυκλοφοριακού στην πόλη, με μείωση ταχύτητας των οχημάτων στα 30 χιλιόμετρα! Μωρέ σωστό είναι, αλλά σε ποιούς απευθύνονται, σε κατοίκους της… Ζυρίχης;
Επειδή λοιπόν γνωρίζω ότι 101 στις 100 περιπτώσεις και σπίτια συμβαίνει το αντίθετο, γι’ αυτό θαυμάζω αυτές τις γυναίκες και γι’ αυτό αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω αυτές τις σκέψεις.
Και κάτι ακόμα και ας ξέρω ότι το γράφω… τσάμπα. Ας τις διευκολύνουμε. Αν δεί κανείς τι πετάμε, ούτε γουρούνια δεν συμπεριφέρονται έτσι. Και μην μου πεί κανείς ότι απορρίμματα πετάμε ρε φίλε. Ναι, και το χοντρό σου νερό… απόρριμμα είναι, αλλά υποθέτω ότι δεν το… σερβίρεις δίπλα στο προσκέφαλο σου.
Συνεπώς και τα σκουπίδια μας έχει σημασία, μετά την σχετική ανακύκλωση, που τα τοποθετούμε και πως τα τοποθετούμε.
Ας σεβαστούμε τουλάχιστον αυτές τις τριπλά εργαζόμενες γυναίκες.
Υ.Γ: Σεβασμιώτατε, επειδή η Πολιτεία… κωλύεται λίγο στην οργάνωση της. Μετά τα πληρώματα των ασθενοφόρων, λίγο χαρτί τουαλέτας για τις χρείες του Αεροδρομίου, μήπως υπάρχει περίσσευμα;
