Επιτρέψτε μου να ασχοληθώ με κάτι πεζό και… κορωνοϊκό, αρχίζοντας από το τελευταίο.
Στην αρχή όλοι νομίζαμε ότι ήρθε για να φύγει όπως η κάθε πανδημία, με τα σημάδια της μεν, αλλά με την επιστροφή στην κανονικότητα δε.
Να όμως που μας διαψεύδει. Μάλλον ήρθε για να μείνει, άρα θα πρέπει όλοι μας να προσαρμοστούμε.
Και έρχομαι τώρα στο… πεζό.
Ποιά ήταν η δραστηριότητα πλήθους πολιτιστικών – εξωραϊστικών κ.λ.π. Συλλόγων;
Κυρίως ο χορός και το τραγούδι, η ανάδειξη των εθίμων, η αναβίωση των πανηγυριών και γενικά εκδηλώσεις, που απαιτούν μαζί με την δημιουργία, συλλογικότητα και συναναστροφή.
Και να λοιπόν που ήρθε η ανατροπή και η παραλυσία, με ζητούμενο τώρα πια ένα, να ξεπεραστεί, να μην μένει, να μην προκαλέσει διάλυση.
Τι χρειάζεται κατά την ταπεινή μου γνώμη; Αλλαγή προσανατολισμού και εδώ τώρα κολλάνε τα Καρδάμυλα, με τις φωτογραφίες που μου ενεχείρισε μια φίλη.
Στις κάτω φωτογραφίες παίρνετε μια εικόνα, πως ήταν η κατάσταση κοντά στον Μύλο του Μαυρή, δίπλα στο ωραιότατο άγαλμα της Καρδαμυλίτισσας μάνας, κοντολογίς σε ένα κεντρικό κομμάτι του Μαρμάρου.
Μπάζα, σωλήνες, σκουπίδια, υλικά οικοδομών, γυφταριό και πάσης Ελλάδος.
Ε, μαζεύτηκε μια ομάδα ανθρώπων, συνεννοήθηκε και έδρασε από κοινού. Ούτε γκρίνιασαν, ούτε μετέφεραν το πρόβλημα στην… καφετέρια, ούτε τα έβαλαν με τους διπλανούς τους, ούτε πήραν τηλέφωνο τον… Δήμο, που όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει.
Τίποτα απ’ όλα αυτά. Έβαλαν τα παλιά τους ρούχα, φόρεσαν τα γάντια τους, κουβάλησαν τα εργαλεία τους και άρχισαν την δουλειά.
Το αποτέλεσμα φαίνεται στην πρώτη φωτογραφία. Ντρέπεσαι να καθίσεις μην λερώσεις εκεί που ντρεπόσουνα για τον… πολιτισμό μας.
Και αυτά από μια ομάδα, που δεν την πήρε χαμπάρι η… άλλη της πάντα.
Αντιλαμβάνεστε βεβαίως ότι αυτά που κάνουν τρείς – τέσσερις άνθρωπο, πολλαπλασιαστικά ένας φορέας μπορεί να κάνει πολλά και περισσότερα.
Ιδού λοιπόν νέο πεδίο δόξης λαμπρό για τους Συλλόγους μέχρι να ξαναρχίσουν οι… χοροί.
Υπάρχουν γειτονιές που βρωμάνε, αλσύλια ζούγκλες, γωνιές σκοτεινές και ξεχασμένες, πλατείες άχρωμες και άοσμες, τοίχοι άχρωμοι, υπάρχει πολύ γκρίζο και πολύ σαβούρα.
Στη θέση τους μπορεί να κυριαρχήσει το πράσινο, η καθαριότητα, η δράση, η δημιουργία, ολόκληρες γειτονιές μπορούν να λάμψουν.
Τα Καρδάμυλα με μια απλή κίνηση μας δείχνουν τον δρόμο.
Για να δούμε πόσοι θα τον ακολουθήσουν και πόσους δεν θα φάει εν τέλει ο… κορωνοϊός, η δύναμη δηλαδή της συνήθειας και η επανάληψη.
Υ.Γ. Μπράβο στους Καλλιμασιώτες, που την Κυριακή, θα δώσουν χρώμα στο γκρίζο, θα ομορφύνουν το χωριό τους και θα δώσουν νέο νόημα στον Σύλλογο τους.
