Όχι βέβαια ο Βρονταδούσης Ακαδημαϊκός – Αστροφυσικός, στα εγκαίνια της νέας πτέρυγας του Σχολικού συγκροτήματος Βροντάδου, που φέρει το όνομα του, δεν χρησιμοποίησε στον χαιρετισμό του αυτή την παροιμία.
Θύμισε απλά μια άλλη για το «ουδείς Προφήτης στον τόπο του» για να τονίσει ότι ο κανόνας έχει εξαιρέσεις και τούτη η δική μας ιδιαίτερη πατρίδα, διαφέρει επειδή ακριβώς διαθέτει υψηλό πολιτισμό.
Αυτός επιτρέψτε μου να πω, επειδή τα άλλα θα προβληθούν κατά κόρον φάνηκε στις …λεπτομέρειες.
Ποιά θύμισε ο Σταμάτης Κριμιζής;
Ότι πρώτος πρότεινε την τιμητική αυτή ονομασία ο Δημοτικός Σύμβουλος Νίκος Νύκτας, για να μάθουμε επιτέλους να τιμάμε τους Αξίους εν ζωή.
Μια άλλη λεπτομέρεια θύμισε στον χαιρετισμό της η Ευτυχία Βλυσίδου.
Είδε το Σχολείο σαν εργαλείο ανάπτυξης και τόνισε ότι εκτός αυτού φέρει πλέον και ένα βαρύ όνομα, ένα υπόδειγμα για τους νεωτέρους. Όπως ξεκίνησε από εδώ ο Κριμιζής και ανέβηκε στα… άστρα, έτσι μπορείτε να ανεβείτε και όλοι οι επόμενοι και πολύ ψηλότερα.
Η επόμενη λεπτομέρεια ήρθε από τον Δήμαρχο της Πόλης Μανώλη Βουρνού, που δίδαξε πολιτικό πολιτισμό, κάνοντας μνεία σε όσους ξεκίνησαν την οικοδόμηση της πτέρυγας και δεν ήταν άλλοι από τους… αντιπάλους του στις εκλογές Νίκο Νύκτα και Κώστα Μούνδρο, ενώ ανέφερε φυσικά και τον δικό του Στρατή Γδύση, που πήρε ένα έργο πνιγμένο στα τάρταρα και το ανέστησε.
Εκανε μνεία όμως και στους εργαζόμενους σ’ αυτό, μέχρι και τον έκπτωτο εργολάβο ανέφερε χωρίς να ξεχάσει κι’ αυτόν που είδε πρώτος το κτίριο αυτό στα χαρτιά του, στον Χιώτη Αρχιτέκτονα Κωστή Μαϊστράλη.
Τώρα θα μου πείτε, μπροστά σε όλα αυτά, που κολλάει η παροιμία του τίτλου;
Είναι θέμα… φαντασίας. Δεν είδα κανένα κυβερνητικό ή τοπικό κυβερνητικό στέλεχος στην εκδήλωση, αλλά αν ήταν εκεί δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του.
Την αρχή την έκανε ο Δεσπότης. Σπεσιαλίστας… κρυφός κυνηγός. Οι δημοσιογράφοι το ξέρουμε και είμαστε σε εγρήγορση. Εκεί που χτυπάει σιγά την μπάλα, ξαφνικά κάνει ένα τακουνάκι και την χώνει στα δίχτυα.
«Καλή πρόοδο, ευχήθηκε και… την σημαία του Σχολείου να την σηκώνουν οι άριστοι»
1-0 και πάμε… παρακάτω.
«Δεν ξέρω αν ο Μητροπολίτης έχει μαντικές ικανότητες, είπε στην λιτή ομιλία του ο Σταμάτης Κριμιζής, μετά την βράβευση του από τον Δήμαρχο, αλλά κι’ εγώ θέλω να μιλήσω για την αριστεία».
Και αυτός που παίζει τη Φυσική του διαστήματος και τα μαθηματικά στα δάκτυλα, άρχισε να κάνει αναφορά στην αριστεία από τον… Ομηρο, φτάνοντας μέχρι τον Καβάφη, σημειώνοντας τρείς λέξεις. «Αξιοκρατία, Αξιολόγηση, αριστεία».
Οταν δεν υπάρχουν αυτά, είπε καταχειροκροτούμενος, τίποτα δεν πάει μπροστά.
Να που κολλάει το «Ανοιξε γή κατάπιε με».
Γιατί όταν πολεμάς μετά βδελυγμίας την αξιολόγηση, όταν ξεκινάς από το Δημοτικό λέγοντας πως το Εθνικό σύμβολο το σηκώνει ο… τυχερός, όταν η ισοπέδωση και η μετριότητα είναι η δική σου μόνη παραδεκτή σημαία, τότε τι άλλο παρά να χωθείς στη γή πρέπει να ζητάς, όταν σου την κάνουν κουρέλια, όχι ο Κριμιζής, αλλά τα γεγονότα, τα παραδείγματα και η λογική.
Καλή πρόοδο λοιπόν στα παιδιά και να δούν πολλά το όνομα τους σε αντίστοιχες «πλάκες» της ζωής, όπως αυτή της νέας πτέρυγας του Σχολικού συγκροτήματος Βροντάδου.
Υ.Γ. Ασχετο αλλά είχαμε προειδοποιήσει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι απρόοπτος.
Αν προγραμματίσει ναρθεί την 11η Νοεμβρίου, ας τον αφήσουν τα τοπικά στελέχη της Ν.Δ. να το ανακοινώσει μόνος του, αλλιώς αν βιαστούν (για καλό το έκαναν βέβαια) θα το ξανακάψουν το χαρτί.
