

Λογικό, άνοιξη, λουλούδια, Πάσχα, αυξημένοι επισκέπτες στο νησί, χιλιάδες ξένοι, κυρίως Τούρκοι, συνηθισμένοι από τα δικά τους μέρη, που όλοι οι δημόσιοι χώροι είναι ανθισμένοι και κυρίως οι νησίδες δίπλα στο Αεροδρόμιο του νησιού.
Έτσι οι χώροι αυτοί στους δρόμους, ευθύνη της Περιφερειακής Ενότητας, με επικεφαλής τον Κώστα Μουτζούρη και μισή ντουζίνα Χίους Αντιπεριφερειάρχες, άλλαξαν όψη και προσφέρουν επιτέλους μια αισθητική, που αξίζει στον πολιτισμό μας και ιδού ανωτέρω το φωτογραφικό δείγμα.
Και επειδή, μεγάλοι άνθρωποι είμαστε, μπορεί να μπερδευτούμε, ας αφήσουν όλοι την ανωτέρω εικόνα, που είναι από… αλλού και ας δούν την κατωτέρω, αυτή που… απολαμβάνουν καθημερινά ντόπιοι και επισκέπτες.
Εικόνες ντροπής, εγκατάλειψης, πλήρους αδιαφορίας, αναισθησίας, ανικανότητας, πλήρες δείγμα ότι όπως αντιμετωπίζονται τα «μικρά» το ίδιο γίνεται και με τα «μεγάλα». Άνθρωποι βολεμένοι που «ροκανίζουν» τον χρόνο και αποζημίωση από την ανάποδη των πολιτών για τις επιλογές τους.
Την ίδια ώρα, και εμείς, γράφομε όσον αφορά την επικαιρότητα, για επιτυχία της Αστυνομίας να πιάσει μια επιτήδεια, που ξάφριζε ηλικιωμένους κυρίως μέσω τηλεφωνικών απατών.
Και επιτυχία είναι, αλλά αυτό δεν αναιρεί βασικά πράγματα.
Πρώτον, τα συγχαρητήρια που χρειάζονται σε εκείνον τον άγνωστο στρατιώτη, που «βάφτισε» την Νήσο με το πλέον επιτυχές προσωνύμιο, αποκαλώντας την Χίο «Ουργία».
Δεύτερον, το γεγονός ότι η Αστυνομία εξιχνίασε 4 υποθέσεις, πράγμα που σημαίνει ότι οι πραγματικές είναι… 44.
Τρίτον, η σκληρή πραγματικότητα, που λέει ότι στο νησί υπάρχουν αμέτρητες «μικρές Τράπεζες» ήτοι «μαύρο χρήμα» στα σεντούκια, που κάποιοι το «ασπρίζουν».
Τέταρτον, ότι η σύλληψη των δραστών, δεν σημαίνει και επιστροφή των κλοπιμαίων, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Κλασικά αν και όταν συλληφθούν οι δράστες, έχουν ξεκοκκαλίσει το χρήμα και μετράει ο καθένας καμιά χιλιάρα μέρες «φυλακή» που εκτίονται εκτός αυτών, κατά το γνωστό ελληνικό σύστημα, κλέψε και περιμένοντας να δικαστείς συνέχιζε να κλέβεις κι’ αν ποτέ αντικρίσεις της Φυλακής τα σίδερα, έχε να πληρώσεις να βγείς εκτός για να συνταξιοδοτηθείς κλέβοντας.
Άρα, αλί σε αυτόν που κλέψανε, συνεπώς πονηρέψτε όσο μπορείτε τις γιαγιάδες, διότι μιλάμε ότι θα συνεχίζουν να τις ξαφρίζουν μέχρι εξαντλήσεως.
Υπάρχει βέβαια και μια λεπτομέρεια. Η αντοχή του επιχειρήματος των δραστών, περί υποτιθέμενων ιατρικών αμοιβών. Αν ήμουν γιατρός θα με… προβλημάτιζε.
Άραγε, για να αλλάξουμε θέμα, προβληματίζει τους δύο Δημάρχους, νυν και πρώην, ότι ο καυγάς τους, σε κάθε ευκαιρία και με ποικιλία θεμάτων, απασχολεί μόνο τους ίδιους;
Υ.Γ: Εδώ δεν προβληματίζεται κανείς ότι τα νοβοπάν με τα… αυγά του Πάσχα παραμένουν σταθερά, δεν σαπίζουν και τα άτιμα να ησυχάσουμε από τον αισθητικό βιασμό, και επαναλαμβάνονται σταθερά από Δήμαρχο σε Δήμαρχο.