Ετσι φαίνεται και τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Αν οι Καρδαμυλίτες δεν είχαν τσαγανό και έμεναν με δεμένα χέρια, σήμερα θα έχαναν ένα τμήμα και αύριο το Σχολείο τους.
Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά του ΕΠΑΛ, το πάλεψαν κι’ ας είχαν και λίγο υπερβολή με τις καταλήψεις των δρόμων.
Συμπέρασμα πρώτον λοιπόν. Η λογική «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω» οδηγεί σε… απώλεια κεφαλής.
Συμπέρασμα δεύτερον. Η εξουσία ακούει και αν δεν ακούει λογικά αιτήματα, σε λίγο θα απολέσει την δική της κεφαλή.
Όμως εκτός των συμπερασμάτων, προκύπτει το καίριο ερώτημα. Γιατί έγιναν όλα αυτά;
Ποιά λογική εκτός των… σώψυχων του Σύριζα, τα οποία υπονόησε εμμέσως πλην σαφώς η Ευτυχία Βλυσίδου και που μπορεί και ως τελικό στόχο να είχαν τον… Μιχαηλίδη, ποιά άλλη λοιπόν λογική υπαγόρευσε όλη αυτό το αναπουμπουλίκι;
Γιατί ξεσηκώθηκε το σύμπαν και υπέφερε ένα ολόκληρο χωριό, των Καρδαμύλων, ο μαθητικός κόσμος των ΕΠΑΛ και σύμπασα η κοινωνία από την ταλαιπωρία;
Πάμε όμως παρακάτω, τέλος καλό όλα καλά, αν τα πράγματα ήταν απλά και δεν είναι.
Τα Καρδάμυλα αν δεν αλλάξει ρότα ο τόπος θα έχουν την μοίρα της Βολισσού.
Χρειάζονται επειγόντως όμως πιο κοντοπρόθεσμες ενέσεις. Μια έβαλε ο Τσάκος με την «Στέγη» η οποία προσέθεσε στο Λιβάνειο 20-25 παιδιά (μεγάλη υπόθεση) όμως ένας καπετάν Παναγιώτης δεν φέρνει την άνοιξη.
Ετσι λοιπόν δυναμικοί, που είναι οι Καρδαμυλίτες, ας ξύσουν την… κεφαλή τους, για να το πούμε Καρδαμυλίτικα, τι άλλο πρέπει και μπορεί να γίνει, για να ζωντανέψει ο τόπος τους πέρα από τις κεντρικές επιλογές, που μπορεί να αργήσουν, μπορεί και να μην έρθουν ποτέ.
Υ.Γ. Προς Χιώτες μαθητές.
Αν οι Καρδαμυλίτες έλεγαν, τρία παιδάκια αφορά το μειωμένο ΕΠΑΛ, δεν θα κατάφερναν τίποτα. Αν εσείς συμπαραστεκόσασταν στις κινητοποιήσεις των συμμαθητών σας του ΕΠΑΛ, η θετική υπόθεση θα είχε λήξει από το πρώτο τριήμερο.
